Steeds meer mensen maken de overstap van de privésector naar het onderwijs. Vorig schooljaar werd in Vlaanderen een recordaantal van 4.697 zij-instromers geteld, waarvan 785 in onze provincie. Ook dit schooljaar ruilen honderden West-Vlamingen de werkvloer voor het klaslokaal. Wij spraken met zorgkundige Sabrina, autotechnieker Lorenzo en werfleider Michaël over hun eerste schooldag voor de klas.
Sabrina (35) was zorgkundige: “Extra vakantie is een mooie bonus”
Sabrina Verfaillie (35) uit Marke bij Kortrijk werkte als zorgkundige in het woonzorgcentrum Sint-Camillus in Wevelgem. Daar deed ze nachtdienst. Op 1 september start ze als leerkracht bij Tectura Groenkouter in Gent. In deze school zal ze het vak zorgkundige technieken geven in de eerste graad. “Ik ben eigenlijk opvoedster van opleiding, maar heb altijd als zorgkundige gewerkt. In 2016 moest ik me verplicht omscholen tot zorgkundige, wat ik ook deed. Ik heb 15 jaar lang graag in de zorg gewerkt, maar het was nu tijd voor iets anders. Door corona is het nijpend tekort aan werkkrachten in onze sector nog groter geworden. Ik had al een tijd het gevoel dat ik mijn job niet meer kon uitvoeren zoals het zou moeten. Daarom heb ik de stap gezet naar het onderwijs. Het is iets totaal nieuws, maar ik ben blij dat ik jongeren voortaan iets kan bijleren. Ik heb ervaring in die zin dat ik vroeger nog moni geweest ben op kampen voor kinderen met een beperking.”
Sabrina startte pas in februari met de lerarenopleiding bij Howest, maar heeft nu al een job in het onderwijs. “Ik heb inderdaad snel werk gevonden in het onderwijs, nadat ik op goed geluk een paar sollicitaties deed. Of de extra vakantie meespeelde om voor een job in het onderwijs te kiezen? Neen, maar het is wel een mooie bonus.” (BC)
Lorenzo (42) was autotechnieker: “Jongeren iets bijleren, geeft mij enorm veel voldoening”
Lorenzo Vanoverbeke (42) uit Deerlijk start vrijdag als leerkracht aan het VTI van Menen. Hij zal er de richting autotechnieken onderwijzen aan de leerlingen van het vijfde en het zesde middelbaar. Tot voor kort werkte Lorenzo als diagnosetechnieker bij Top Motors in Waregem. “Ik deed mijn job die ik net geen 24 jaar uitoefende nog altijd zeer graag maar enkele jaren geleden begon ik toch aan het onderwijs te denken. Dat is eigenlijk stomweg gekomen doordat ik voetbaltraining begon te geven in Deerlijk en later in Waregem. De kinderen en jongeren iets bijleren, gaf mij enorm veel voldoening”, aldus Lorenzo.
“Ik had ook al enkele aanbiedingen gekregen, via een vriend die ook lesgeeft. Deze twee factoren trokken mij over de streep om vorig jaar te starten met een lerarenopleiding aan Howest in Kortrijk. Ik ben niet over één nacht ijs gegaan, want het is toch een grote stap van de privé naar het onderwijs. Mijn jobinhoud zal nu volledig anders zijn. Ik veronderstel dat het eerste jaar zwaar zal zijn, want er komt toch heel veel nieuws op je af.”
Lorenzo blijft ondertussen verder de lerarenopleiding volgen aan Howest, want deze driejarige opleiding moet hij ook nog afronden. “Ondertussen ben ik wel gestopt als trainer, want ik heb ook nog een gezin. Het moet allemaal nog wat te combineren vallen uiteraard. Maar ik heb er alvast ongelooflijk veel goesting in!” (BC)
Michaël (42) was werfleider: “Balans tussen werk en privé zit veel beter”
Michaël Lecleir uit Rekkem bij Menen werkte bijna twintig jaar lang in de bouwsector. “Ik was werf- en projectleider. Maar de laatste jaren merkte ik dat mijn job zowel fysiek als mentaal heel veel van mij vroeg. In het weekend had ik alle tijd nodig om te recupereren en was er geen ruimte om me te ontspannen. Mijn vrouw werkt ook in het onderwijs en zo groeide de interesse om toch eens te proberen om les te geven.”
Uiteindelijk kon Michaël beginnen in het Sint-Andreasinstituut in Oostende. “Doordat iemand op pensioen ging, kwam er een plaatsje vrij als wiskunde- en fysicaleerkracht en mocht ik als bouwkundig ingenieur meteen voltijds starten. Op school word ik begeleid door twee mentoren en naast het lesgeven zelf volg ik ook nog een educatieve master aan de Universiteit Gent. Ik heb al enorm veel bijgeleerd over hoe je moet omgaan met een klas, met ouders en met de leerlingen zelf. Dat leer je niet van achter de schoolbanken, maar er wel echt tussen.”
“Ik had nooit gedacht dat ik in het onderwijs ging belanden”, geeft Michaël toe. “Nu moet ik nog altijd veel werken, maar het is heel gevarieerd en het voelt ook niet meer als een opgave voor mij. Ik verdien wel een stuk minder dan in de privésector, maar de balans tussen mijn werk en privé zit nu stukken beter en dan neem ik dat er graag bij.” (CJ)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
