Directeur Wesley Vanbavinckhove van innovatieve basisschool De Springplank in Brugge zat eind augustus met de handen in het haar. Een leerkracht met ziekteverlof moest in allerijl nog vervangen worden voor het begin van het schooljaar. De kans dat hij iemand zou vinden, was bijzonder klein. Gelukkig kwam iemand aankloppen die op zoek was naar een job in het onderwijs. “Sylvie Mestdagh kwam eigenlijk als een geschenk uit de hemel vallen.”
“Ik heb 25 jaar in de privésector gewerkt, maar omwille van familiale omstandigheden moest ik op zoek naar ander werk”, opent Sylvie Mestdagh (47). “In 1997 studeerde ik af als onderwijzeres aan het KHBO. Het eerste jaar heb ik gependeld tussen verschillende scholen in de regio tot ik in het Sint-Andreasinstituut op de Garenmarkt terechtkwam. Daar was ik graag gebleven, maar de directeur kon me geen werkzekerheid beloven. Dan besloot ik maar om mijn kans te wagen buiten het onderwijs. Ik was tien jaar administratief bediende in een internationaal bedrijf, waardoor ik vaak in het buitenland verbleef. Na die periode dacht ik er even aan om terug in het onderwijs te stappen, maar ik kon aan de slag in een vastgoedkantoor in Oostkamp en later in een schildersbedrijf zodat ik dat plan even heb opgeborgen. Tot ik vorige zomer opnieuw op zoek moest naar een baan”, vertelt Sylvie.
“Alsof ik nooit ben weggeweest”
“Sylvie Mestdagh kwam eigenlijk als een geschenk uit de hemel vallen”, aldus Wesley Vanbavinckhove, directeur van De Springplank. “Ik had alle hoop al opgegeven, maar Sylvie had via een vriendin vernomen dat we dringend iemand zochten en kwam eind augustus bij mij aankloppen. Ik had onmiddellijk door dat ze heel gemotiveerd was. Dat ze 25 jaar geleden uit het onderwijs vertrok, schrikte me niet af om haar de baan aan te bieden. Levenswijsheid en leergierigheid zijn ook belangrijke troeven voor iemand die voor de klas staat. Ik heb me niet vergist, want na één maand heeft Sylvie al bewezen dat ze een aanwinst is voor onze school. Ze werkt hard en staat open voor feedback en advies.”
Sylvie is één van de vier teamleden die een groep van drie klassen begeleidt en ondersteunt. “Dit is eigenlijk een ideale situatie voor mij. Ik word niet onmiddellijk voor de leeuwen gegooid en kan gaandeweg groeien in mijn job. Aanvankelijk ondersteunde ik enkel de leerlingen, maar sinds een tweetal weken geef ik ook les aan een klasgroep. Mijn collega’s helpen me zoveel mogelijk en daar ben ik heel blij om. Ik geniet ook aanvangsbegeleiding van een externe begeleider en ik krijg alle kansen om me bij te scholen. Na één maand voelt het al een beetje alsof ik nooit weggeweest ben uit het onderwijs”, zegt Sylvie. “Ik ben heel blij dat Sylvie al zeker tot aan de kerstvakantie op onze school kan blijven”, zegt Wesley.
“Daarna heeft ze zeker werkzekerheid tot het einde van het schooljaar, want ze is ook opgenomen in het lerarenplatform (project van de overheid dat leerkrachten werkzekerheid biedt voor een volledig schooljaar, red.). Ik denk echter dat ze ook in het tweede trimester nog op onze school zal staan, want als iemand uitvalt, vind ik sowieso geen vervanger.”
Team
In een kwarteeuw is uiteraard al heel wat veranderd in het onderwijslandschap, maar dat schrikte Sylvie Mestdagh niet af om terug te keren. “Eigenlijk had ik weinig stress om weer voor de klas te staan. Door mijn leeftijd straal ik wellicht voldoende maturiteit uit, zodat de kinderen niet met me sollen. De aanpassing aan de digitalisering blijft uiteraard een uitdaging. Het krijtbord uit mijn opleiding is zo goed als verdwenen uit de klas, maar ik word goed geholpen door mijn collega’s om stap voor stap vertrouwd te raken met alle digitale hulpmiddelen.””
“Ook teamteaching heb ik nooit geleerd, maar ik vind het een meerwaarde om met meerdere leraren verantwoordelijk te zijn voor een klasgroep. Hierdoor leren de kinderen ook meer zelfstandig werken en krijgt iedereen maximale ondersteuning. Ik ben ontzettend blij dat ik op deze school een eerlijke kans krijg om na 25 jaar terug te keren naar het onderwijs. Ik zal er alles aan doen om te bewijzen dat ook na zo’n lange afwezigheid een terugkeer naar de klas mogelijk is.”
