Sinds 8 januari is Roger Baelen niet meer te bespeuren op de site van het Sint-Pauluscollege in Wevelgem. De 78-jarige supervrijwilliger kweet er zich van allerlei taakjes, maar moest daar noodgedwongen mee ophouden. Alle leerkrachten verrasten hem donderdagmorgen met een geschenk.
Klein van gestalte maar groots in zijn engagement, dat is het minste wat je van Roger Baelen kan zeggen. Op 8 januari hield hij op met zijn taak als manusje-van-alles in het Sint-Pauluscollege in Wevelgem. Om gezondheidsredenen, en dat is niet vreemd voor een 78-jarige. “Hij mag niet meer van zijn specialist”, zegt dochter Suzanne.
Nerveus
Zij lokte hem donderdagmorgen mee naar de plaats waar hij zowat elke morgen van 4 uur ’s morgens druk in de weer was. “Ik heb hem moeten meesleuren”, lacht Suzanne. “Als mantelzorger ga ik elke donderdag langs, dus het kwam goed uit. Maar hij begon toch wel wat nerveus te geraken op de duur. Ze gaan mij toch niet terugvragen, zeker?, klonk het.”
Moesten ze kunnen, ze vroegen hem terug. “Hij was altijd in de weer voor de school. Iemand als hem vind je nooit meer. Hij was een beetje onze mascotte, waarvoor alle leerlingen veel respect hadden”, weet directeur Henk Millecamp.
“Wanneer hij een propje op de speelplaats zag liggen, dan raapten de leerlingen het al snel op als Roger het zag”
Dat respect dwong hij af, onder meer als surveillant. “Wie probeerde naar beneden te fietsen, tikte hij op de vingers. En ze luisterden”, aldus de directeur. Ook voor het afvalbeheer stond Roger in. “Zo haalde hij overal het papier op én streek hij dat mooi glad. Wanneer hij een propje op de speelplaats zag liggen, dan raapten de leerlingen het al snel op als Roger het zag.”
Fan van Club Brugge
Dat alle leerkrachten hem tijdens de speeltijd van 10 uur opwachtten, mag dan ook niet verbazen. Hij werd getrakteerd op een welverdiend applaus en kreeg ook een waardebon van 400 euro bij de fanshop van Club Brugge. “Hij drinkt niet en hij rookt niet, maar is wel fan van blauwzwart. Plus, hij had vroeger een jas van de Club met een gat in”, weet Henk.
Roger, die tijdens zijn carrière nachtarbeider was in de textielsector, was verrast dat hij zo ontvangen werd. “Maar missen? Niet echt. Wel zal ik nog langskomen. En dan zal er geen afval op de grond mogen liggen hoor.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
