Na 41 jaar trouwe dienst in het Sint-Jozefsinstituut gaat godsdienstleerkracht Christina Batsleer (61) op 1 september op pensioen. Voor de leerlingen en haar collega’s was ze al die tijd ‘Krullie’, vanwege haar weelderige haardos. Iedereen zal haar heel hard missen, want ze was iemand waar men naar opkeek. Franstaligen zouden haar steevast ‘une grande dame’ noemen.
“Christina is iemand die door iedereen op handen gedragen wordt”, vertelt directeur Filiep Stellamans overtuigend. “Ze stond haar hele carrière hier op school en is werkelijk een legendarische figuur. Haar afscheid leek even in mineur te verlopen. Enkele weken geleden viel ze met haar fiets en brak ze haar sleutelbeen. Enkele dagen later stond ze alweer voor de klas met haar arm in het gips. Ze ging zelfs nog op stagebezoek in Nederland. Christina is iemand waar we allemaal naar opkijken.”
“Ik hou niets dan mooie herinneringen over aan de vele jaren dat ik hier lesgaf”, vertelt Christina Batsleer enthousiast. “De vriendschap van collega’s en de goede band met alle leerlingen zal ik heel hard missen. Ik heb die jonge gasten altijd heel liefdevol benaderd. Respect hebben voor elkaars mening vind ik heel belangrijk. Veel godsdienstige waarden zijn weggevallen, waardoor jongeren tegenwoordig anders in het leven staan. Ik ben blij dat ik erin geslaagd ben om vaak te lachen en plezier te maken met de leerlingen, maar ook om af en toe diepgaande gesprekken te voeren over delicate onderwerpen. In de voorbije dagen heb ik aan hun attenties gemerkt dat ze me waarderen en zoiets doet echt heel veel deugd.”
Binnenkort oma?
Christina Batsleer is een sterke en levenslustige vrouw en dat straalt ze ook uit. “Ik wil in schoonheid afscheid nemen van een mooie periode in mijn leven. Het was niet altijd rozengeur en maneschijn, want ik stond regelmatig voor veel te grote klassen en ik heb dikwijls gevloekt toen mijn computer het om één of andere reden alweer niet deed. Maar collega’s, die vriendinnen voor het leven zijn, is een geschenk dat niemand me nog kan afnemen. Nu begin ik aan een nieuwe levensfase. Het wordt wat wennen, maar ik zal nu eindelijk wat meer tijd hebben om te fietsen, af en toe een reisje te maken en vaker naar de Westhoek te trekken, waar ik echt tot rust kom. Hopelijk word ik binnenkort oma, want dat is iets waar ik echt naar uitkijk”, besluit Christina Batsleer enthousiast. (PDC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
