Het einde van het schooljaar betekent het einde van een vertrouwd beeld aan de oversteekplaats voor Gemeenteschool De Bever. Gemachtigd opzichter Christelle (65) was aan haar laatste werkdag toe. Tien jaar lang stak ze de kinderen niet alleen veilig over, ze werden ook allemaal verwelkomd met een enthousiast ‘Goeiemorgen!’ en ‘Fijne dag!’
Op 30 juni voegde Christelle daar ook nog ‘Leuke vakantie!’ aan toe, maar daar komt na dit schooljaar dus een eind aan. Christelle Scharmin gaat immers zelf voor altijd met grote vakantie na tien jaar dienst als gemachtigd opzichter aan Gemeenteschool De Bever, waar ze zowel het zebrapad aan de Engelstraat als dat om de hoek in de Dr. Bruwierlaan voor haar rekening nam.
“Kandidaten werden destijds gevraagd door de PWA, wat vandaag ‘wijkwerken’ heet”, legt Christelle uit. “Ik zag dat direct zitten en slaagde ook voor het examen dat we moesten gaan afleggen bij de politie. Toen waren er heel wat nieuwe gemachtigd opzichters voor de scholen, maar vandaag is het moeilijk om nieuwe mensen te vinden. Intussen krijgen wij onze vergoeding van de gemeente.”
Altijd enthousiast
“Op schooldagen vond je me hier elke ochtend vanaf iets voor 8 uur tot 8.45 uur. Ik was er vanaf de eerste dag enthousiast voor: ik begroette de kinderen altijd en wenste hen een fijne dag. Er is al genoeg miserie in de wereld, we bekijken het beter van de positieve kant, vind ik. En als je vriendelijk bent tegen de kinderen, zijn ze ook vriendelijk terug naar jou. Velen zwaaiden naar me en sommigen begroetten me ook als ze me buiten school tegen kwamen.”
“Sommige chauffeurs trekken wel eens een boos gezicht als ik hen deed stoppen, maar ik heb nooit echt miserie gehad. Ik heb er in die tien jaar nooit de politie moeten bij roepen of een nummerplaat opschrijven”, zegt Christelle, die altijd een fluohesje draagt en het bekende armbandje met Belgische vlag. “Als de kindjes willen oversteken en ik steek mijn bordje omhoog, dan moeten ze nu eenmaal stoppen.”
Allen samen oversteken
Gemeenteschool De Bever had een en ander op stapel gezet om Christelle uit te wuiven. Aan het raam stond in grote letters ‘Bedankt Christelle’ en alle kinderen en leerkrachten staken nog eens in groep over om haar te huldigen. In de lange sliert kinderen waren er velen die wuifden of zelfs cadeautjes en tekeningen overhandigden. Uiteraard had ook de school voor een bloemetje en een cadeautje gezorgd.
“Ik was echt overdonderd”, bekent Christelle, die nu nog wat meer tijd zal hebben voor haar man Hubert Casier, de twee kinderen en de zes kleinkinderen. “Het zal raar doen in het begin als ik hier niet meer sta. Ook voor de kinderen, voor wie ik een vertrouwd gezicht was geworden. Maar de leeftijd is gekomen om ermee te stoppen. En hopelijk vinden ze nog een opvolger voor mij.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
