Pedagogisch directeur Ivan Delaere op pensioen: “En nu permanente babysitter voor zijn kleinkinderen”

Ivan Delaere genoot van zijn afscheid. © CLL
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Een stoet, een cabrio en zelfs een heuse erehaag. Het pensioen van Ivan Delaere, die naar meer dan 40 dienst in het onderwijs in Menen de deur definitief zal dichttrekken, draaide uit op een klein volksfeest. “Het onderwijs vaarwel zeggen? Hij spreek al van opnieuw te gaan studeren!”

Het werd voor pedagogisch directeur Ivan Delaere een dag die hij niet snel zal vergeten. Zijn laatste werkdag, na een carrière van 40 jaar, werd er eentje die al geruime tijd in de schoolgangen werd voorbereid. “Het begon met een ontbijt, waarna hij in cabrio naar zowel VTI2 als VTI1 werd gebracht”, lachte een tevreden algemeen directeur. “In de Oude Leielaan werd een erehaag opgetrokken van alle leerlingen en leerkrachten, wat zijn aankomst in cabrio nog van een extra toets kon voorzien. Zijn familie wachtte hem hier ook op, compleet met zelfgemaakte vlaggen. Het toont aan dat Ivan een graag gezien iemand was, die altijd het beste voor zowel de leerlingen als de school wilde. We hebben aan iedereen trouwens gevraagd zich in het blauw-zwart te kleden. Iedereen kent hem als een minzaam man, maar wij kennen hem ook als een vurig supporter van Club Brugge. Als zijn club al dan niet onterecht verloor, dan kon je er zeker van zijn dat zijn pleidooi in de lerarenkamer niet mals zou worden.”

Het is een positief levensverhaal, dat ook door zijn kinderen en schoonkinderen wordt bevestigd. “We hebben vaak al lachend gezegd dat papa zou stoppen aan de beruchte 20-20-20. 20 jaar studeren, 20 jaar aan de slag als leerkracht en 20 jaar actief als directielid. Hier in het VTI zat hij op de juiste plaats. Wie er les van heeft gekregen zal het kunnen beamen: hij was een trotse ambassadeur voor het technisch onderwijs. Telkens wanneer een leerling of een klas in de kijker liep, was hij fier als een pauw. Hij liet geen steen onberoerd om te tonen aan de buitenwereld dat het technisch onderwijs een cruciale rol speelde in de onderwijswereld.”

Op pensioen vertrekken, na een stevig gevulde carrière? Echt vervelen zal Ivan zich alvast niet doen. “Hij weet het nog niet maar vanaf nu is hij officieel aangesteld als permanente babysitter voor zijn kleinkinderen”, lachten zijn kinderen nog. “Hij heeft er 6 rondlopen en die zullen er een erezaak van maken zoveel mogelijk van zijn tijd in te vullen. Daarnaast spreekt hij al om opnieuw te gaan studeren. Hij zou graag verder de wereld van de geschiedenis ontdekken, zonder de druk van examens of deadlines.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier