Op de Mercator met ex-directeur scholengroep Stroom Chris Vandecasteele: “Ik ben 60 jaar, maar wil nog lang niet op pensioen”

De start van het schooljaar verliep wat anders voor gewezen algemeen directeur Chris Vandecasteele van scholengroep Stroom. Na een hectische tien jaar neemt hij even tijd voor zichzelf maar blijft het onderwijs trouw. “Ik heb een hele grote band met Oostende want ik was hier in mijn jeugd en bijna hele loopbaan actief”, zegt de gewezen topman van het GO! in de regio.

“Ik ben een kind van de zee en bracht mijn jeugd door in Oostende. In die periode ben ik hier geweest en later kwam ik terug met mijn zoon. Maar nu is het zeker tien jaar geleden dat ik nog aan boord was”, zegt Chris Vandecasteele. Met vrijwilliger Rudy Laforce zal hij na het interview nog de band van de scholengroep met het schip bespreken: “Onze leerlingen van het Mercator Instituut volgen hier praktijklessen. Ik merk dat trouwens heel het schip goed onderhouden is door jullie ploeg.”

Wat is je band met Oostende?

“Er was in Bredene vroeger niet zo veel te beleven, dus kwamen we naar Oostende. Voor de jeugdbeweging en later om uit te gaan. Ik heb er ook bijna altijd gewerkt. Ik ken de stad redelijk goed en heb Oostende zien veranderen. Het is properder geworden en er zijn veel dingen bijgekomen. Ik heb toch de indruk dat het veiligheidsgevoel gestegen is. En de tijden zijn veranderd. Vroeger ging je op café en kende je iedereen. Dat is niet meer zo. Maar niet enkel in Oostende, hoor. Het is een evolutie in de maatschappij.”

Wist je al van jongs af aan dat je in het onderwijs wou?

“Ja. Al van toen ik net in het middelbaar zat. Ik ben bij de scouts gekomen toen ik acht jaar was. Later startte ik mee de FOS Dakota’s in Oostende op. Nadien verhuisde de eenheid naar Bredene. Ook in Koekelare startte ik later mee de FOS op. Met kinderen bezig zijn en hen iets leren zat in mijn bloed. Als leider bij de jeugdbeweging volgde ik daarna bijna automatisch de opleiding tot onderwijzer. Ik heb tot mijn 35e ook cursussen gegeven voor de scouts. Ik ben ook nog even voorzitter geweest van de jeugdraad in Koekelare.”

Je hobby is kamperen. Eens scout, altijd scout?

“We maken elk jaar mooie reizen met de caravan. Vaak naar Nederland en Zuid-Frankrijk. Dit jaar voor het eerst naar Italië. Het avontuurlijke zit erin. Als we wandelingen maken, dan hebben we allerlei gadgets mee om een maaltijd te koken. Het scout zijn zit er bij mij nog altijd in.” (lacht)

Toch heb je een diverse loopbaan en koos je uiteindelijk toch voor het onderwijs.

“Toen ik afstudeerde begin jaren ‘80 was er in het onderwijs niet veel werk. Fotografie was toen één van mijn hobby’s en ik kon aan de slag als verkoper in een fotowinkel in Oostende. Ik deed dat vier jaar en was daarna twee jaar filiaalleider in de Aldi. Daarna keerde ik terug naar mijn eerste werkgever om vier jaar als gerant het Sony Center in Oostende uit te baten. In de jaren ‘90 zette ik de stap naar het onderwijs. Aanvankelijk als lesgever en later als opvoeder in het Medisch Pedagogisch Instituut in Koksijde. Daarna volgde ik cursussen voor directeur en beheerder. In 2000 startten in het GO! de scholengroepen en werd ik gevraagd om in de Westhoek de technische dienst op te starten. Ik was nadien ook drie jaar beheerder van het internaat in de slagersschool. De algemeen directeur van de scholengroep in Oostende vroeg me om de lagere school in Koekelare te leiden. Ik heb dat elf jaar gedaan tot ik werd gevraagd om coördinerend directeur lager onderwijs te worden in de scholengroep. Dat deed ik twee jaar. Het was in die periode dat het stedelijk onderwijs in Oostende werd overgeheveld naar het GO! Ik deed het merendeel van de onderhandelingen.”

Wat deed je het liefst?

“Ik was heel graag beheerder van het internaat. Dat is plots gestopt door een fusie van twee internaten en iemand anders had meer jaren dienst. Ook op mijn periode als coördinerend directeur lager onderwijs blik ik tevreden terug. Mijn periode in Koekelare was dubbel. Het was dichtbij mijn woonplaats en ik deed het graag, maar ik nam de school over toen het er niet zo goed ging en die periode werd gekenmerkt door enkele tegenslagen met zware tuchtdossiers tegen twee lesgevers. Ik moest toen ook de pers te woord staan over die zaken. Te lang op één job zitten is ook niet goed voor mij. Als het een automatisme wordt, wil ik een andere uitdaging.”

Waarom stop je als algemeen directeur van de scholengroep? Ga je met pensioen?

“Ik heb dat negen jaar gedaan. De scholengroep Stroom kan mooie resultaten voorleggen als grootste onderwijsverstrekker in de regio. Het was een zeer intense periode. Je wordt geleefd. Er is niet enkel het leiden van de organisatie, maar je bent ook het aanspreekpunt en moet netwerken. Er was weinig vrije tijd in het weekend. Het werd te intens en na bijna tien jaar was het op. Maar bon, ik blik daar tevreden op terug. Ik neem nu een rustpauze tot de herfstvakantie zodat lichaam en geest weer zuurstof krijgen. Ik ben 60 en niet van plan om te stoppen. Ik zoek een nieuwe uitdaging. Ik kan in de scholengroep blijven maar het is nog niet duidelijk of ik dat doe. Ik kan met pensioen op 63. Maar ik ben niet van plan dat te doen. Als de gezondheid het toelaat blijf ik bezig. Ik ben brandertechnicus en tanktechnicus en heb diploma’s elektricien en sanitair. Ik zie wel wat er op me afkomt.”

Wat zijn je toekomstplannen?

“Er komt nu tijd vrij en ik ben nogal technisch aangelegd. Er moeten aan ons huis nog wat verbouwingen gebeuren. Ik kijk er naar uit om daar mijn tanden in te zetten.”