Tijdens de nieuwe uitgave van de Couckeroute was er ook bezoek uit Kortrijk. In 1998 zat Evy Denys in het zesde leerjaar en deed ze mee aan een van de allereerste ritten met de motor, die toen was uitgestippeld door bezieler Luc Coucke.
Evy (36) is de partner van Nico De Praeter en de mama van Nolan. Ze is de dochter van Rik en Jeanine Denys-Depypere uit de Madeliefjesstraat op de Bloemenwijk. Ze werkt als ADL-assistente bij Familiehulp. Evy groeide op in Ingelmunster en liep school in de gemeenteschool, nu De Wingerd. “Vandaag kwam ik langs, omdat mijn neef Niels Depypere in het zesde leerjaar zit en omdat hij deze keer meerijdt met de motard. Ik wilde dat zeker zien, want ik bewaar aan die uitstap nog altijd mooie herinneringen”, bekent Evy, die spontaan enkele foto’s van die dag, nu toch al 25 jaar geleden, uit haar handtas haalde en aan ons toonde.
Kippenvel
“Inderdaad, ‘t is al 25 jaar geleden, maar ik koester die foto’s nog altijd. Die dag is mij altijd bijgebleven en ik catalogeer die nog als superleuk. Ik ben blij dat ik nu nog even terug ben in mijn vroegere lagere school. Ik passeerde hier nog wel eens of kwam eens langs voor één of ander schoolfeest, maar dat is niet hetzelfde als wanneer je hier zelf school loopt. Vandaag kwam ik dus speciaal uit Kortrijk om mijn neef aan te moedigen die mocht meerijden.”
Toen de motards vertrokken, reageert Evy: ‘Ik krijg er nu nog kippenvel van als ik die motoren opnieuw hoor ronken en die kinderen opgewekt zie vertrekken. Echt waar, 25 jaar geleden maakte die trip mij zo blij en nu denk ik daar automatisch aan terug. Dat ze nog maar vele jaren de kinderen van de zesde klas op zo’n manier een gelukkige dag bezorgen. Met dank aan mijn leerkracht van toen wijlen Luc Coucke, die daarmee begon.”
Rugpijn
Niels (12) was niet gerust in zo’n uitstap met de motard, maar nadien sprak hij niets anders dan lof over deze trip. “Het was even wennen, maar wel leuk”, bekent hij. “We reden door een mooie streek, met dank aan de zon, waardoor het aangenaam was om op een motor te zitten. Ik zat op de motor van Ivan, die mij gerust stelde en het heel goed deed. Op het einde had ik wel wat rugpijn, maar ja… zoiets doen we nu ook niet iedere dag, hé.”
