Katelijn (63) neemt afscheid van Gemeenteschool Okido in Staden: “Ik ben nog niet aan het aftellen naar mijn pensioen”

Katelijn Callewaert verlaat pas eind augustus definitief de Gemeenteschool maar werd al op het einde van het voorbije schooljaar in de bloemetjes gezet door collega's en leerlingen. © JCR
Carl Bruneel
Carl Bruneel Medewerker KW

Directrice Katelijn Callewaert (63) werd op de laatste schooldag door de leerlingen en de collega’s van Gemeenteschool Okido in de bloemen gezet. Eind augustus gaat ze immers met pensioen. “Eens met pensioen zal ik eindelijk tijd hebben voor een aantal klussen die waren blijven liggen”, lacht ze.

“Ik ben in september 2012 gestart als directeur”, vertelt Katelijn. “Ik heb er dus twaalf volle schooljaren opzitten bij Okido. De school was me niet volledig vreemd aangezien ik in een vorig leven tien jaar voorzitter van de ouderraad van de school was. Voor ik directrice werd bij Okido werkte ik als trajectbegeleider deeltijds onderwijs in het Roeselaarse VTI.”

Opdrachten

Katelijn gaat pas eind augustus echt met pensioen, maar werd afgelopen vrijdag door collega’s en leerlingen in de bloemen gezet. “De collega’s haalden mij ’s morgens thuis op”, gaat Katelijn voort. “Van daar ging het richting school waar we met het volledige personeelsteam van een ontbijt genoten. Nadien trok in naar de klassen. In elke klas moest ik een opdracht afwerken op maat van de kinderen. Zo kreeg ik in het eerste leerjaar de opdracht om met een aantal letters een zin te maken. Na de speeltijd werd er gevolksdanst. In de namiddag hadden we vrij en hebben we mijn nakende pensionering met de collega’s gevierd.”

“Ik blijf nog tot eind augustus aan het werk. Zo zal ik nog het nieuwe schooljaar voorbereiden en daarbij onder andere de personeelspuzzel voor het nieuwe jaar leggen. Na mijn vakantie start ik half augustus weer met op met Johan De Cock, de nieuwe directeur die nu nog directeur is van de Gemeenteschool in Kortemark. Eens met pensioen zal ik eindelijk tijd hebben voor een aantal klussen die waren blijven liggen.”

Vrijwilliger

“Voorts zal ik ook meer tijd hebben voor mijn drie kleinkinderen en blijf ik als vrijwilliger actief bij Welzijnsschakel ’t Vlammeke. Daarnaast wil ik ook meer fietsen en boeken lezen. Een aantal zaken zoals de laatavondvergaderingen en het papierwerk zal ik niet missen. Het is wel niet zo dat ik aan het aftellen ben naar mijn pensioen. Ik ben de job zeker nog niet beu,” besluit ze.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier