Woensdag 29 juni was de speelplaats van basisschool De Kiem opgesmukt met vlaggen, ballonnen en in het midden een versierde troon voor juf Suze. Na 39 jaar lesgeven gaat ze nu met pensioen.
Juf Suze Spriet (61) uit Izegem kwam in 1983 voor de eerste keer lesgeven in de gesubsidieerde Vrije Meisjesschool in de Leegtestraat in Ruddervoorde lesgeven. Na een interim-periode kreeg ze een telefoontje van het toenmalig schoolhoofd dat er een plaats in Ruddervoorde vrij was gekomen, maar er was een voorwaarde aan verbonden. Er was in de school één leerling te kort en als ze iemand kon overtuigen om zich in te schrijven kon ze beginnen. “Ik heb dan een jaar lang de dochter van een neef van mij meegebracht”, weet ze te vertellen.
Suze heeft meestal in het derde leerjaar voor de klas gestaan en toen Nicole Marcus in 2007 directeur werd, nam Suze de taak van zorgcoördinator op zich. Ze deed dit wel met volle overgave, maar haar hart lag toch in de klas en ze keerde terug naar haar derde leerjaar. In 2019 nam ze dan wel de taak als ondersteunende leerkracht over van juf Leen, die op rust ging.
Mentor en coach
Van haar collega’s horen we dat Suze altijd met veel overtuiging les heeft gegeven en dat ze een gouden hart had voor de kinderen. “Ze is een belangrijk lid van ons kleine team, hier in de Kiem en ze was bereid om over alles mee te denken en aan alles mee te werken. Ze had een oog voor kleine details in de omgang met de kinderen, de ouders en de collega’s. Ze werd daarvoor ook geapprecieerd. Voor nieuwe leerkrachten in onze school was ze een toegewijde mentor en coach”, weet Nicole Marcus nog te vertellen.
Voor Suze breekt nu een tijd aan waar ze in de eerste plaats aan rust denkt en tijd om na te denken over wat ze nog graag zou doen. “Ik ga nu eerst een beetje alles op mij laten afkomen voor ik nog veel plannen maak. Wel zeker is dat ik nu meer tijd zal hebben om eens mijn dochter in Noorwegen te gaan bezoeken.”
“Verder kook en lees ik ook graag.” Wat ze nu het meest zal missen? “De warme familiale sfeer waar we allemaal samen zo hard aan gewerkt hebben zal me altijd bijblijven, maar ik zal de blije kindergezichtjes toch het meest missen.”
(GS)
