Vanaf maandag 2 september zal de derde kleuterklas, de klas van Winnie de Poeh, van VBS Onze Ark in Woesten bij Vleteren het moeten doen zonder juf Lieve. Na een carrière van 41 jaar in dezelfde school geniet Lieve Haelewyck (61) voortaan van een welverdiend pensioen.
Onze reporter ging Lieve opzoeken tijdens de laatste dagen van de vakantie, toen ze totale uitverkoop hield van haar meer dan 1.000 Winnie de Poeh-stukken.
“Ik was 20 jaar, diploma op zak en trots op mezelf, en op zoek naar werk. Als ‘wees’ – mijn mama overleed toen ik 11 jaar oud was en mijn papa 8 jaar later na een ongeval net tijdens mijn laatste studiejaar – kreeg ik dankzij pastoor Deleye, die voor mij een goed woordje deed bij pastoor Vermeulen, werk in Woesten”, blikt Lieve terug. “Wat onzeker ging ik samen met zuster Agnes op huisbezoek bij mijn eerste kleuters om ze welkom te heten in mijn klasje. Blij gezind kon ik starten op 1 september 1983 en kreeg het tweede en derde kleuter onder mijn hoede. Ik had toffe collega’s: Maria, Christiane, Mia, Leen, zuster Lieve, Goelle en Blanche. Ja, Blanche was mijn rechterhand. Ze heeft mij zoveel waarden en normen bijgebracht en was mijn persoonlijke directrice.”
Zangkoor
“Ook Mia zorgde voor wat variatie. Toen ik mocht werken in Woesten werd er van mij verlangd om in het koor te zingen. Elke dinsdag was er repetitie. De ene week zong ik in het koor en de andere week was er een gezellige ‘klets’ bij Mia, maar sowieso ging ik plichtbewust naar Woesten om te zingen. Christiane was als een mama voor mij. Heel bezorgd, lief en stond steeds klaar om mij te helpen. Maria moest het nog wat gewoon worden dat ik zo klein ben (1m57,5, red.), want ze stuurde mij eens in de rij, terwijl ik de rij wel moest begeleiden”, lacht Lieve.
“Er kwamen nog heel wat andere collega’s. Zo kwamen Roos en Trui na een jaartje mij ook vergezellen. Het kleuteraantal groeide en zo kon het tweede en derde kleuter gesplitst worden. Trui werd juf in het tweede kleuter en ik mocht het derde kleuter voor mij nemen. Dit heb ik dus 40 jaar gedaan. Ondertussen kreeg ik collega’s die ooit nog bij mij in de klas zaten. Tijdens mijn loopbaan heb ik verschillende directies gehad: Maria, zuster Lieve, Christiane, Ludovik, Mieke en Ingrid. Allemaal toffe mensen die mij op de een of andere manier iets bijgeleerd hebben en bij wie ik ook altijd terecht kon en die mij apprecieerden.”
Dingen bijbrengen
“Mijn werk was mijn hobby. Ik deed het met hart en ziel. Ik kon genieten van zoveel kinderen en hen veel dingen bijbrengen en hen gelukkig maken in voorbereiding op het eerste leerjaar. Ook mijn kinderen Tim, Tine en Tibo hebben in mijn klas gezeten. Een hele ervaring met positieve en negatieve momenten, want ‘juffrouw-kindjes’ moeten het goeie voorbeeld tonen en krijgen wel vaker eens een berisping. Dat zou mijn dochter Tine zeker beamen”, knipoogt Lieve.
“Mijn werk was mijn hobby. Ik deed het met hart en ziel”
“Zo’n 23 jaar geleden startte ik met ‘Winnie de Poeh’ in mijn klas. Het werd mijn mascotte en dat is hij tot de laatste dag gebleven. Onze school werd ‘Onze Ark’ en Poeh werd dus officieel mijn klaspop. Winnie werd in elk thema betrokken en mocht ook elke week op weekend bij mijn kleuters. Heel veel mooie herinneringen heb ik daar aan overgehouden. Want telkens mochten ze in het boekje hun belevenissen en foto’s zetten. Die boekjes heb ik allemaal bewaard.”
“Mijn laatste schooljaar had ik mij wel helemaal anders voorgesteld. Ik dacht nog zoveel dingen te kunnen beleven. Mijn gezondheid besliste er anders over. Ik werd ziek (Wilkie-syndroom, red.) en kon een lange periode niet meer voor de klas staan. Juffen Tessy en Zita hebben met liefde mijn kleuters toen opgevangen. Gelukkig kon ik in juni nog even progressief werken. Op de laatste schooldag werd ik door de school zo mooi onthaald en traden alle kinderen voor mij op. Een liedje, een dansje, een versje, tekeningen en zoveel lieve woorden. Het was heel emotioneel voor mij. Het afscheidslied was prachtig en echt op mijn lijf geschreven. Iedereen zong mee, van klein tot groot. Heel veel kaartjes van ouders en kinderen hadden ze in een koffertje gestopt en deze zal ik altijd blijven koesteren. Juf Veerle neemt nu de fakkel over en de Poeh-klas wordt nu de leeuwenklas. Heel veel spullen van Winnie heb ik meegenomen naar huis, maar na deze lange periode heb ik heel wat bijeen gespaard en de verzameling was zo groot dat ik besloot om ‘uitverkoop’ te houden. Heel veel oud-leerlingen, ouders en kleuters uit mijn klasje kwamen langs. Het doet me deugd dat ze ergens terecht zijn gekomen waar Winnie ook gekoesterd zal worden.”
Nieuwe fase
“Nu is er een nieuwe fase in mijn leven. Niks moet, alles mag. Het begin van het nieuwe schooljaar zal anders zijn, ik zal zeker een traantje wegpinken. Maar ik kijk met veel liefde terug op 41 jaar in Onze Ark en ben altijd bereid om bij te springen als het nodig is, want mijn school loslaten is voor mij momenteel nog ondenkbaar. Vrijwilligerswerk, zorgen voor de kleinkindjes, kalligrafie, reizen, anderen helpen, boeken lezen… Ja, ik heb nog veel plannen”, besluit Lieve.
Wim Ampe (38) en Kaatje Delannotte (38) gingen, samen met opa ‘meester ’Jan en dochter Lilly (5), op schattenjacht bij de uitverkoop van juf Lieve. “Ik heb nog in haar klas gezeten”, zegt Wim, “maar toen was er nog geen sprake van Winnie de Poeh. Mijn dochter Lilly daarentegen zat nu wel in die klas en is er stapelgek van. We hebben dus al wat gekocht voor in haar slaapkamer.” Zelfs mama Kaatje is fan van Winnie en vertelt dat er tijdens haar studententijd veel Winnie’s op haar kot stonden.
(RVL)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
