Voor Hedwige Kerckhof zal de kerstvakantie van blijvende duur zijn. Na een lange loopbaan neemt ze afscheid van de Boomgaard, de vrije basisschool waar ze zo mee vertrouwd was.
Hedwige Kerckhof, bekend als juf Hedwige, studeerde in 1980 af als onderwijzeres in St. Andreas in Brugge. “Toen ik een keuze moest maken na het middelbaar, koos ik voor het onderwijs. Het feit dat je voor jonge mensen een verschil kan maken, heeft me getriggerd.”
Hedwige startte haar loopbaan in de Blekerijstraat, onder directrice zuster Thérèse-Marie, met een interim in het vierde leerjaar van wijlen juf Lucrèse Verhelle. Na enkele interims in diverse klassen kon zij enkele jaren in Koolskamp aan de slag. Daarna kwam ze opnieuw in de Blekerijstraat terecht en stond ze in het tweede leerjaar in de plaats van Marleen Deforche die verlof nam.
Verhuizen
Bij het verdwijnen van de school op de Weze was er een verschuiving in het vrije onderwijs en moesten er enkele leerkrachten verhuizen. “Dus ik zat zonder werk. Na een interim in dominiek Savio in Gits en in het vijfde leerjaar in een school in Ruddervoorde deed ik nog enkele jaren vervanging in de school op de Tassche als zorgleerkracht.”
“Toen meester Patrick vertrok, kon ik terug naar de vrije school in Ardooie met Zuster Thérèse-Marie nog steeds als directrice. Ik kwam in de afdeling de Broederschool terecht. Na de verkoop van het gebouw van de Broederschool verhuisde ik mee naar de gebouwen in de Blekerijstraat, de school waar ik als kleutertje was begonnen. Daar stond ik tot aan mijn pensioen voor de klas in het tweede leerjaar.
“Ik kon het steeds goed vinden met iedereen. Ik leerde bij van de jongere leerkrachten wat digitalisering betreft en voor hen was ik een beetje de allesfixer. Veel van mijn collega’s hebben de leeftijd van of zijn zelfs jonger dan mijn eigen kinderen. Ik stond echter nog goed mijn mannetje tussen al dat jong geweld. Op 1 januari sloot ik nu mijn carrière af onder het directeurschap van Gerda Willemyns en Brecht Delaere als adjunct directeur, ooit een stagiair van mij geweest.”
Wandelen aan zee
Bang voor het zwarte gat is Hedwige niet. De kinderen en kleinkinderen komen maar al te graag naar oma. Meer genieten van een etentje met de kinderen staat zeker op het programma. Ze heeft haar zoon meer dan vijf jaar moeten missen want die woonde tot voor kort in San Francisco.
“Samen met mijn man en vrienden wil ik nog zoveel dingen ontdekken in België en in de buurlanden. Er komt opnieuw tijd vrij om te lezen en te wandelen. Ik ben begonnen met de kust af te wandelen aan de vloedlijn van het ene uiterste van de Belgische kust naar het andere. Ik heb namelijk een grote interesse in wat er aan de vloedlijn is aangespoeld.”
(JM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
