Na een loopbaan van meer dan veertig jaar in het gemeentelijk onderwijs, beleeft juf Annette Van Haverbeke (62) op dinsdag 22 februari haar laatste dag als leerkracht op de basisschool Het Spoor in Sijsele. “Ze mogen mij nog altijd bellen om ergens mee te helpen of in te springen”, zegt Annette, die haar collega’s op school erg zal missen.
Juf Annette Van Haverbeke zette haar eerst stappen in het onderwijs in 1981 in de intussen ter ziele gegane gemeenteschool van Moerkerke, een jongensschool. “Ook het leerkrachtenkorps was er volledig mannelijk. Ik was er dus de enige vrouw maar daar had ik niet echt problemen mee. Ik heb er vier jaar graag gewerkt maar toen de directeur me vroeg of ik niet liever in mijn eigenste Sijsele les zou gaan geven toen daar een plaats vrij kwam, ben ik daar wel op ingegaan.”
Mannenbastion
Ook in de gemeenteschool van Sijsele, toen nog exclusief voor jongens, kwam Annette in een mannenbastion terecht. Al waren er met haar erbij toch al twee vrouwen actief.
“Ik voelde me er al vlug heel erg welkom in het warme schoolteam. Als vrouw werden we zeker niet achteruitgestoken”, vertelt Annette. “En natuurlijk heb ik dan wel de ommekeer van jongensschool naar gemengde school, halverwege de jaren 90 van nabij mee gemaakt. Er kwamen ook steeds meer vrouwen les geven en op vandaag is de situatie net omgekeerd dan toen ik er begon. De vrouwen vormen nu de overgrote meerderheid van het leerkrachtenteam.”
Annette gaf voornamelijk les aan het vierde leerjaar en de laatste jaren van haar loopbaan in het derde.
Orde en netheid
Navraag bij de directeur leert dat ze toch wel op orde, netheid en punctualiteit gesteld is. “Dat kan ik niet ontkennen”, lacht Annette. “Je mag me wel streng maar rechtvaardig noemen. Als een taak verwacht werd tegen een bepaalde dag of als de leerlingen iets moesten bij hebben, dan wisten ze echt wel goed dat ik er nauwlettend zou op toezien. Welke vak ik het liefst gaf? Dan toch wiskunde. Dat is niet bij iedereen populair maar er zijn wel veel afdelingen binnen de wiskunde en het is zeker mogelijk dat boeiend te maken. Ik vond het heel mooi om te zien hoe de leerlingen daarin evolueerden.”
Annette zegt zich zeker niet te zullen vervelen in haar pensioen. “We gaan graag fietsen, hebben zes kleinkinderen waar we graag tijd mee besteden en ik engageer me nog altijd in het bestuur van atletiekclub Olympic Brugge. Maar ik zal de collega’s wil missen. Gelukkig zijn er een aantal die ik toch nu en dan zal blijven zien. En vanuit de school mogen ze me nog altijd bellen om ergens mee te helpen of in te springen!” (Piet De Ville)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
