Een telefoontje van directeur Rik Gadeyne van het Sint-Martinusinstituut in Koekelare. Meer was er tien jaar na zijn pensioen niet nodig om Jan Dereeper opnieuw voor de klas te krijgen. “Anders moesten al die leerlingen studie volgen. Daarom heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen”, aldus de oud-leerkracht lichamelijke opvoeding en biologie.
Jan Dereeper (70) woont met zijn echtgenote Carine Stroo in de Moerewegel. Tot tien jaar geleden werkte Jan in het Sint-Martinusinstituut, de school waar hij ook zijn loopbaan in het onderwijs startte. “Ik heb altijd heel graag les gegeven”, opent Jan het gesprek.
“Ik was leerkracht biologie en lichamelijke opvoeding. Het was ongeveer fifty-fifty verdeeld. Tien jaar geleden ging ik met pensioen. Ik geef nog altijd volleybaltraining bij Apollo Koekelare en organiseer sportkampen, dus in die zin ben ik de voorbije jaren wel altijd met de jeugd en opleiding bezig geweest.”
Meteen weer in de vingers
In oktober kreeg Jan een telefoontje van Rik Gadeyne, de directeur van het SMIK. “Hij was dringend op zoek naar iemand om een leerkracht natuurwetenschappen en aardrijkskunde te vervangen. Hij had meer dan 100 leerkrachten gecontacteerd, maar niemand kon zich vrijmaken voor die vervanging. Via via is hij uiteindelijk bij mij terecht gekomen. Ik heb niet getwijfeld, want anders moesten al die leerlingen studie volgen in plaats van les krijgen. Dat zou te jammer zijn, dus heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen.”
Jan had het lesgeven meteen weer vlot in de vingers. “Natuurwetenschappen ken ik natuurlijk, maar aardrijkskunde had ik nog nooit gegeven. Toch lukt dat ook zonder problemen. Ondertussen geef ik sinds halfweg oktober les. De eerste twee weken waren dat in totaal zes lesuren, nu zijn dat er twaalf. Mijn ‘opdracht’ zit er normaal gezien eind dit jaar op.”
Onder grote druk
Veertig jaar gaf hij les in het SMIK. Nu, tien jaar later, voelt het nog altijd als thuiskomen. “Er zijn natuurlijk veel dingen veranderd. De school op zich bijvoorbeeld is veel sfeervoller en kleurrijker geworden. Anderzijds merk ik dat de leerkrachten vandaag onder grote druk staan door corona. Er komt zoveel extra bij kijken. De leerlingen vandaag zijn nog even gemotiveerd als pakweg tien jaar geleden, maar ze zijn wel mondiger geworden.”
“Ik merk ook dat ze moeilijker kunnen schrijven. De fijne motoriek is verminderd, het gebruik van de computer zit daar natuurlijk voor een stuk tussen. Vroeger moest iets juist zijn als je het op papier zette, nu doet dat er allemaal veel minder toe. Schrappen, overschrijven, nog eens doorstrepen, het kan en mag blijkbaar.” (lacht) “Maar ik vind het zeker even fijn als vroeger om voor de klas te staan. Ik herken hier en daar toch al pientere leerlingen, waarvan ik denk ‘daar gaan we later nog van horen’.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
