Er zijn weinig kinderen van basisschool Bloeiweide in Assebroek die oma Christel niet kennen. Vooral door de peuters wordt de vijftiger op handen gedragen. “Hier kan ik op mijn eigen tempo hulp bieden en rusten als mijn lichaam er nood aan heeft.”
Christel Verheire (55) lijkt op het eerste gezicht een kranige oma. Niets aan haar vriendelijke uiterlijk laat vermoeden dat de vijftiger al vele jaren door een ernstig rugletsel werkonbekwaam is. “Ik ben heel blij dat ik me hier op school nuttig en dienstbaar kan maken”, opent Christel Verheire. “Ik heb lang gezocht naar aangepast werk, maar geen enkele werkgever is bereid om iemand in dienst te nemen die heel regelmatig een rustpauze moet inbouwen om de dag door te komen.”
“Ik heb lang gezocht naar aangepast werk, maar dat heb ik niet gevonden”
“Hier op school kan ik zelf bepalen wanneer ik werk en wanneer ik rust. Dat is een groot voordeel en op die manier kan ik iets betekenen voor de leerkrachten en de kinderen.”
Fysieke beperking
“Doordat mijn drie kinderen hier op school zaten, ken ik deze school al lang”, gaat oma Christel verder. “Enkele jaren geleden begeleidde ik af en toe eens een klasuitstap van onze oudste kleinzoon en dat beviel me best. Ik voelde me gewaardeerd en ervoer voor het eerst in vele jaren dat ik niettegenstaande mijn fysieke beperking andere mensen van dienst kon zijn.”
Met de goedkeuring van de RVA (Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening, red.) en de VDAB (Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding, red.) mag Christel Verheire drie dagen per week gedurende enkele uren helpen op school. “Ik steek zowat overal een handje toe waar ik van dienst kan zijn. Ik help bij de soepbedeling, het toezicht bij de slapertjes of het snijden en bedelen van fruit voor de kinderen. Hier kan ik op mijn eigen tempo hulp bieden en rusten als mijn lichaam er nood aan heeft.” (PDC)
