Na bijna veertig jaar nam Juf Kristien Desimpelaere afscheid van haar school en van haar leerlingen. Ze werd vrijdag uitgebreid in de bloemetjes gezet en uitgezwaaid met mysterieuze gele sjaals.
Kristien is geboren en getogen in Beveren en startte haar loopbaan in de dorpsschool in 1983. “Ik heb er zelf ook de kleuter- en de lagere school gelopen en kwam dus op vertrouwd terrein. Ik begon in het tweede leerjaar en ben al die jaren in mijn zelfde klasje gebleven. Sommigen zouden dit wat saai vinden, maar ik heb me in al die jaren niet één dag ongelukkig gevoeld. Het is het jaar van de maaltafels en het indrillen van het lezen. Ik heb nooit toegegeven aan andere, zachtere methodes. Bij mij kenden ze de tafels op het einde van het schooljaar perfect uit het hoofd. Op den duur vroegen ze me niet meer om eens te veranderen van leerjaar. “Blijf jij maar in dat belangrijke tweede leerjaar,” klonk het.”
Directie, leerkrachten en leerlingen van De Bever hadden vrijdag een mooi afscheidsfeest voorzien. “Men is me ’s morgens vroeg komen ophalen met een oldtimer bus waarop ik op mijn nuchtere maag al een cava kreeg aangeboden. Op school stapten mijn zeventien leerlingen mee op en ging het richting de kerk. Na de kerstviering kreeg ik van hen zeventien rozen en vormden de leerlingen en mijn collega’s een erehaag van de kerk tot aan de school.”
Gele doeken
“Het viel meteen op, iedereen stond te zwaaien met een gele sjerp of vlag. Dat heeft te maken met een oud gebruik uit onze school. Als vroeger de inspectie onaangekondigd op bezoek kwam, zwaaiden de collega’s als waarschuwing met een gele bordstofdoek die ze ‘per toeval’ door het raam moesten uitslaan.”
Kristien neemt afscheid van het actieve leven maar is niet bang voor het zwarte gat. “Ik stond in november bij de gemeenteraadsverkiezingen op de lijst van N-VA en werd tot mijn eigen verbazing verkozen. Dat zal wel te maken hebben met de achthonderd gezinnen uit Beveren waarvan ik kinderen in de klas had. Ik zetel dus de komende zes jaar in de gemeenteraad en zal me concentreren op de commissie ‘Mens’, iets wat mooi aansluit met wat ik al die jaren gepassioneerd deed. Want lesgeven is een passie, je moet geroepen zijn anders begin je er beter niet aan”, aldus nog Kristien Desimpelaere.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
