In haar laatste werkweek als directeur van het VHSI worden het voor Carine Persyn (63) nog emotionele dagen. Afscheid nemen na een carrière van 40 jaar, waarvan 15 jaar als directeur, in dezelfde school laat haar uiteraard niet onberoerd.
“Ik ben hier als economist in 1985 in de avondschool gestart als leraar informatica en boekhouding”, opent de directeur van het VHSI (Vrij Handels- en Sportinstituut, red.). “Pas twee jaar later ben ik overgestapt naar het dagonderwijs. Het was de tijd van de immense computers en bakjes vol met cassettes voor dataopslag. Er is ondertussen wel een en ander veranderd. Ook in de vijftien jaar dat ik directeur ben op deze school heb ik vooral sinds de coronapandemie en de hervorming van het secundair onderwijs heel veel zien veranderen. Alles is drukker geworden en er zijn geen rustige periodes meer in het schooljaar.”
Proclamaties
“Eigenlijk hou ik niets dan fijne herinneringen over aan mijn onderwijsloopbaan”, gaat Carine Persyn verder. “Ik heb de school na een kleine dip qua aantal leerlingen zien groeien en we hebben ook heel wat bijgebouwd. De proclamaties vond ik altijd het hoogtepunt van een schooljaar. Afscheid nemen van leerlingen die je hebt zien groeien en openbloeien, bezorgde me altijd heel veel voldoening. Jammer dat onze viering 50 jaar VHSI door corona in het water viel. Het overlijden van een zieke collega was ook een moeilijke periode, maar ik heb toen ervaren wat het betekent om elkaar als team te ondersteunen.”
Geen zwart gat
Carine Persyn is niet bang van het traditionele zwarte gat wanneer je op pensioen gaat. “Ik heb tot de laatste dag met veel goesting en enthousiasme gewerkt. Het wordt uiteraard wennen, want ik zal ’s avonds en tijdens het weekend niet meer achter mijn bureau moeten zitten. Wat meer tijd voor mezelf, mijn echtgenoot en mijn hobby figuratief kleien, is leuk meegenomen. En uiteraard staan er ook nog enkele reizen om mijn verlanglijstje. Ik laat hoe dan ook vanaf nu alles een beetje op me afkomen.” (PDC)
