Isabelle Dewulf nam net voor de kerstvakantie afscheid na een indrukwekkende carrière van bijna 40 jaar als kleuterjuf. Vanaf volgende week staat ze aan de andere kant van de schoolpoort, als trotse grootouder. “Ik blijf dus verbonden met deze warme school.”
Isabelle (59) groeide op in Boezinge, waar ze ook nog steeds woont. Ze wist al op jonge leeftijd dat ze later iets wou doen met kinderen. “Ik twijfelde nog even tussen kleuter en lager, maar het werd snel duidelijk dat ik voor de kleinsten zou kiezen”, vertelt ze. “Ik studeerde aan de Sint-Andreasschool in Brugge. Het was nog een tweejarige opleiding waardoor ik als 20-jarige al begon met werken.”
Isabelle kon meteen aan de slag bij de Sint-Jozefsschool. “De eerste twee jaar was het nog in de wijkschool De Potyze. Ik werd onder de vleugels van mevrouw Vlaeminck genomen en kwam in een warme buurt terecht. Als jonge leerkracht op sleeptouw genomen worden door een ervaren collega, vind ik een grote meerwaarde. De beginjaren van een carrière in het onderwijs zijn belangrijk.”
Vaste stek
Na een korte interim in Zillebeke, mocht ze snel in de hoofdschool in de Meenseweg aan de slag. “Ik had toen niet durven dromen dat het mijn vaste stek zou worden voor 38 jaar. De tweede kleuterklas werd mijn tweede thuis. In mijn vast klasje had ik op de klasdeur twee konijntjes laten schilderen door mijn goeie vriendin Mieke Cornette. De twee konijntjes verwelkomden de kinderen en kregen ook een mooie plaats op mijn bedankingskaartje. Ook in de vakanties ging ik er vaak knutselen en schilderen om het gezellig te maken voor de kinderen.”
De laatste vijf jaar werkte Isabelle halftijds en werd ze zorgjuf in het kleuter. “Het was een nieuwe start en ik ging op zoek naar methodes en hulpmiddelen om de kinderen op een speelse manier te begeleiden. Een groot deel van deze zorgtaak was om de Nederlandse taal aan te leren aan kinderen met een andere moedertaal. Ik leerde hieruit dat taal geen barrière vormt om een warme band te smeden met kinderen en hun ouders.”
“De postbode, een oud-leerling, kwam honderden wenskaartjes afleveren”
Bijna vier decennia in dezelfde school levert ongetwijfeld vele mooie herinneringen op. “De schoolfeesten en het nieuwbouwproject zijn er twee van”, kijkt Isabelle terug. “Ook de vele zomeruitstappen met de collega’s zullen me steeds bijblijven. Wat ik nooit zal vergeten, is toen er een tweeling in het tweede kleuter zat in de twee verschillende klassen. Op 1 april hadden ze een leuke aprilgrap in petto. De ouders hadden ze van klas gewisseld. Mijn collega en ik hadden dat pas door op het einde van de dag.”
Feestelijk afscheid
Op 20 december 2023 werd Isabelle verrast door collega’s, familie en vrienden. “Ik werd opgehaald door de directeur en de dag begon met een ontbijt. Daarna vatten de kleuterjuffen en de kleuters op een rakende manier mijn loopbaan samen. We sloten af met het zingen van het schoollied door de meer dan 400 leerlingen. Het lied werd enkele jaren geleden gecomponeerd door collega Mieke Vandermarliere. Het bezorgt me steeds kippenvel.”
Twee dynamische directeurs
“Een ander pakkend moment was toen de postbode – een oud-leerling nota bene – de zaal binnenreed met de postauto en honderden wenskaartjes afleverde. Kortom, het was een dag om in te kaderen. Ik heb het geluk gehad om met twee dynamische directeurs te mogen werken. De eerste 30 jaar onder Guido Lazeure, de laatste tien onder Lieven Calis. Ze waren de drijvende kracht om ons te stimuleren en om de school een uniek karakter te geven. Ook mijn collega’s zijn vrienden voor het leven. Ik wil ook graag de ouderraad en de vele vrijwilligers danken voor hun inzet.”
Grootouder
Isabelle zal na de kerstvakantie dus niet terugkeren naar de school. “Toch niet als juffrouw, al zullen de banden met de school niet volledig doorgeknipt worden. Ik ben intussen trotse grootouder en de kleinkinderen gaan naar Sint-Jozef. Ik blijf dus verbonden met de school, maar dan aan de andere kant van de schoolpoort. Verder zal ik meer genieten van mijn familie en vrienden. Ik zal nu wat kunnen onthaasten en daar kijk ik wel naar uit.”
