Na een loopbaan van 45 jaar waarvan 30 jaar in het zesde leerjaar, neemt Rik Devos afscheid van De Gulleboom in Gullegem. ‘The man in black’ krijgt de laatste maand van zijn schoolcarrière elke dag een opdracht voorgeschoteld. Het wordt uitkijken naar de apotheose op vrijdag 30 juni, ongetwijfeld wordt de jaarlijkse ‘pulleschietinge’ een bijzondere editie voor de sportief manager van BC Lamett Deerlijk-Zwevegem.
De collega’s zorgen voor een lange aanloop naar de allerlaatste schooldag van Rik Devos (65) eind juni. “Iedere dag werken we een letter van het alfabet af”, zegt Rik. “Vandaag is het de I van Interview. Ik mag vandaag de journalisten te woord staan. Gisteren was het de H van Hesje. Ze lieten mij de hele dag met een fluohesje van Okra rondlopen.”
“Daarvoor was het de G van Gereedschap. Iedereen weet dat ik twee linkerhanden heb, om dat nog eens te bewijzen, mocht ik een fotokader aan de muur hangen. In dat kader stak een foto die ze de dag voordien genomen hadden, toen was het de F van Fotoshoot. Ik moet zeggen dat mijn collega’s van het zesde – Els, Lore en Annemie – best creatief uit de hoek komen”, lacht hij.
“De gasten zijn mondiger geworden en dat is niet erg, zolang ze maar beleefd zijn”
Rik is afkomstig van Gullegem, al van heel jonge leeftijd was hij bijgevolg al dagelijks bezoeker van de jongensschool in de Poststraat waar hij nu, 59 jaar later, afscheid neemt. Na drie jaar Sint-Pauluscollege en drie jaar Sint-Jozefscollege volgde hij de lerarenopleiding in Sint-Thomas Brussel. De stages doorliep hij haast vanzelfsprekend in Gullegem. “En toen ik in juni 1978 als leerkracht afstudeerde, bleek er een vacante betrekking te zijn in Gullegem. Ik heb nooit een sollicitatiebrief moeten schrijven!”
Na 45 jaar neemt hij afscheid van zijn laatste klas, de laatste dertig jaar stond hij steevast in het zesde leerjaar. “Ik sta nog altijd graag voor de klas, weet je dat ik al vijf jaar geleden met pensioen kon vertrekken? Ze vragen mij wel eens waarom ik blijf lesgeven. Heel eenvoudig: omdat ik het nog altijd graag doe. Ik heb altijd de voeling blijven houden met de leefwereld van die leerlingen. De gasten zijn mondiger geworden en dat is niet erg, zolang ze maar beleefd zijn. Ik heb liever een leerling die je eens moet berispen dan een die er de hele dag als een bloemzak bij zit.”
‘Pulleschietinge’
Er zijn in die 45 jaar wel een aantal zaken waar Rik terecht trots op is. “De drie dagen voor Hemelvaart trekken we op Heideklassen, naar Heibrand in Westmalle. Een onvergetelijke afsluiter voor onze laatstejaars. Jaarlijks moet ik mij er persoonlijk van vergewissen dat de Westmalle Trappist nog altijd een alcoholpercentage heeft van 9,5 graden”, lacht hij.
“Waar ik en zovele leerlingen naar uitkijken, is de ‘Pulleschietinge’-happening op de laatste dag van het schooljaar. Een aardigheidje dat uit zijn voegen gebarsten is, het is een traditie geworden. De opdracht is om de ‘pulle’ zo hoog mogelijk te schieten. Er zijn ook prijzen voor de originaliteit, het is een drukte van jewelste: oud-leerlingen, ouders en grootouders komen erop af. Al dan niet verkleed.”
Chocolade is zwart
Geboren in Gullegem, vaste leerkracht in de Gulleboom, Prins Carnaval in 1979… Kortom, een rasechte Gullegemnaar. Toch verhuisde Rik in 1982 naar Deerlijk waar hij nog altijd woont met partner Suzy Casteur.
Na een korte basketbalcarrière bij BBC Gullegem engageerde hij zich ook in het Deerlijkse basketbal waar zijn zoon Thijs speler was. Nog altijd is hij sportief manager en ondervoorzitter van BC Lamett Deerlijk-Zwevegem, dat in tweede landelijke speelt. Hij is bovendien de voorzitter van de sportraad in de gemeente. Een bezige bij.
Het zogezegde zwarte gat dreigt niet voor de duizendpoot die voor De Krant van West-Vlaanderen de gemeente Deerlijk onder de loep neemt. “Wat nu?”, herhaalt Rik de vraag. “Ik ben een zwart-witmens. Vooral dan zwart. Chocolade moet zwart zijn, ik drink mijn koffie zwart en ik kleed me van kop tot teen in het zwart.
“Een mens van extremen dus, zodoende eet ik graag en drink ik graag een glas rode wijn. Misschien zal ik me wel verdiepen in de oenologie, de leer van de wijn. Hoewel mijn collega’s mij er met het alfabet dagelijks op wijzen dat het mijn laatste maand is op school, heb ik nog niet echt bij het einde van mijn carrière stilgestaan. We zien wel.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
