De ouders sturen de brief naar aanleiding van de sluiting van Instituut Sancta Maria in Ruiselede, afdeling van KSOTR Tielt.
Het protest rond de sluiting van middelbare school Sancta Maria in Ruiselede blijft aanhouden. Bezorgde ouders schreven een brief naar de raad van bestuur van KSO Tielt-Ruiselede.
De ouders klagen vooral het gebrek aan informatie en duidelijke communicatie aan en dreigen ermee, als er geen oplossing komt, hun kinderen niet in te schrijven in dezelfde scholengemeenschap.
Lees hieronder de volledige brief.
“De sluiting ligt ons, als ouder, nauw aan het hart. Daarom was ik ook aanwezig op het infomoment van donderdagavond. Na wat in vraag te stellen beweringen of waarheden, ontketende zich als het ware gemeenschappelijk woede-uitbarsting. Met hier en daar een bliksemslag… Ja, het was een fascinerend schouwspel.”
“De argumenten van de scholengemeenschap om de school te ‘verhuizen’ waren als dusdanig een slechte huisvesting, een dalend aantal leerlingen en een financiële krater die ieder jaar gevuld dient te worden. In werkelijkheid wordt de school weldegelijk gesloten, want enkel de TSO en BSO richtingen vinden zijn plaats in het voormalige VIVES-gebouw. De ASO-stroom moét naar de Bron.”
“Een slechte huisvesting, dat gaat niemand ontkennen, maar dat is een gekend probleem. Het stort niet in, wat het Sint-Jozefsinstituut op termijn wel zal doen. Er werd bij de inschrijving van onze zoon, 3 jaar geleden, een nieuw gebouw beloofd. Ik ga me niet bemoeien met de administratieve rompslomp hierrond, maar het is echter vervelend dat het er niet komt en als gevolg voor een andere oplossing gekozen werd.”
“Nu moet ik wel zeggen, iedere secundaire school in Tielt is geen toonbeeld van modernisatie of nieuwbouw… Zo is mijn oudste zoon 2 maal van de trap gevallen in de Bron door uitslijting van de trede en hoop ik dat U nooit naar het toilet hoeft te gaan in de verschillende schoolgebouwen van uw scholengroep.”
“Het dalend aantal leerlingen is volgens mij zeker aan bovenstaande oorzaak te wijten. Verder is de naambekendheid en het beperkt aantal richtingen ook zeker een oorzaak. Maar dat is een besluit van de scholengemeenschap. Een eerlijke communicatie zou ons vooruit helpen. De financiële krater zal er wel voor alle scholen in het land van toepassing zijn, aangezien er sinds enkele jaren scholen gaan groeperen om alles financieel solvabel te houden.”
“Instituut Sancta Maria Ruiselede schijnt het zwarte schaap in een kudde witte schapen. De schuld komt voort uit de kleinschaligheid van de school. De scholengroep spreekt van ‘financiële aderlatingen’ wanneer er gesproken wordt over bv. het juffenvervoer. Voor iedere ouder is dit een énorm pluspunt aan deze school. Maar er kwam hierover geen enkele communicatie in de loop der jaren. Als we allemaal als ouder zelf rijden naar school, in deze tijden van ecologie, zou toch absurd zijn. Daarbij komt nog dat naar verluidt het juffenvervoer zou blijven bestaan, weliswaar in de omgekeerde richting (Ruiselede-Tielt). Deze tegenstrijdige maatregel is me al helemaal niet duidelijk, gezien het financieel verlieslatend karakter.”
U denkt dat wij als ouders vooral moeten toelaten wat u onze kinderen voorstelt
“Maar U denkt dat wij als ouders vooral moeten toelaten (zo niet ‘slikken’) wat u onze kinderen voorstelt. Denkt U wel eens aan de leerlingen? Wat me vooral bijbleef van het infomoment op donderdagavond (16/01/2019), was dat iedere ouder deze school had gekozen omwille van zijn warme karakter. De toegewijde inzet van de leerkrachten is bijna ongezien, de samenhorigheid bij leerlingen torenhoog en de leerlingenzorg is hartverwarmend.”
“Daarom heb ik, samen met de andere ouders van 152 leerlingen, deze school uitgekozen. Ik schets even met een voorbeeld: op het inschrijfmoment van mijn oudste zoon zag ik geen enkel lid van de directie van de Bron, alsook op geen enkel rapportmoment. Hij heeft er 6 jaar onafgebroken gezeten. De eerste persoon die me hartelijk verwelkomde op de opendeurdag van Instituut Sancta Maria was de directrice.”
“En dat, dat gevoel had iedere ouder donderdag. U moet weten dat veel van uw leerlingen uit Tielt of de verschillende deelgemeentes van Tielt afkomstig zijn. Dus U kunt alleszins vermoeden dat we dit niet voor ons ‘gemak’ doen, onze kinderen in Ruiselede naar school laten gaan. Maar omwille van hun visie op onderwijs en pedagogiek.”
“Nu moet ik wel zeggen dat er zich wat zaken voordeden donderdag die mij verschrikkelijk stoorden vanuit een professioneel/emotioneel standpunt. Enerzijds werd een hele schijnvertoning opgevoerd door mr. Delmotte, vaak met lege woorden. Het was vooral de denigrerende toon waarop de heer in kwestie sprak die stoorde. Wanneer hij voor de 3de keer in zijn repliek verwees dat hij ‘misschien een moeilijk woord of een complexe uitspraak ging gebruiken’, ontplofte er iets binnenin mezelf. De suggestie dat wij als ouders hersenloos zijn is volledig misplaatst.”
De verschillende ‘grappige opmerkingen’ tussendoor werden niet gesmaakt
“Het staat buiten kijf dat er op een infomoment moeilijke woorden gebruikt worden. Volgens mij is het de bedoeling dat een infomoment helderheid schept. Het verhaal dat men ons dit weekend (via de pers en sociale media) en donderdagavond vertelde is al vrij onduidelijk, dus gewichtig doen heeft geen zin. De verschillende ‘grappige opmerkingen’ tussendoor werden niet gesmaakt.”
“Maar het moet gezegd, mr. Delmotte is ook maar de boodschapper en zoals hij zelf zei, voor slecht nieuws bestaan geen mooie oplossingen. Wat mij misschien nog meer stoorde was de houding van de voorzitster, mevr. De Mûelenaere. Hoewel de dame amper aan het woord was, sprak haar kille en onpersoonlijke blik boekdelen. Ze was zeker niet opgezet met de tegenkanting die ze kreeg uit de hoek van de ouders en vond de commentaren onterecht, vermoed ik. Wanneer enkele leerlingen, bijna letterlijk hartverscheurend, hun mening brachten, bleef ze ijskoud en koel kijken. Het moet gezegd dat ze ook nauwelijks aan het woord werd gelaten, waarop ze de zaal verliet, samen met mr. Delmotte. Enige vorm van dialoog leek haar vreemd. Wij bleven achter zonder veel antwoorden in een zaal vol ontgoochelde leerlingen, ouders en leerkrachten.”
“Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat iedere reorganisatie tegenkanting en wrevel wekt. Maar het ontbreekt aan informatie en duidelijke communicatie, aan kille blikken, misplaatste grappen en gebrekkige communicatie hebben wij als leerling, leerkracht en ouder niets.”
“Kortom, we vinden het verschrikkelijk voor onze zoon dat hij, in allerijl, een jaar vroeger dan voorzien op zoek moet gaan naar een andere school. Leerlingen, die uiteindelijk nog kinderen zijn, hebben bij deze asociale beslissing géén prioriteit. Het is onmogelijk om dezelfde samenhorigheid en toewijding te verkrijgen, in geen enkele school van uw schoolgemeenschap.”
Daarom kiezen we er ook bewust voor, als er geen oplossing komt, om niet in te schrijven in dezelfde scholengemeenschap.
Bezorgde ouders
