Vijf jaar geleden zag het leven van de 51-jarige Bruno Bakeroot er helemaal anders uit. Na een val van tien meter tijdens het klimmen volgde een jaar lang ziekenhuis en revalidatie. Maar vandaag staat Bruno er weer – op de pedalen. Op zaterdag 7 juni vertrekt hij met zijn fiets richting het Zuid-Spaanse Catral. Niet zomaar een fietsvakantie van 2.400 kilometer, maar een missie met een hart. Onderweg zamelt hij geld in voor To Walk Again, de organisatie van Marc Herremans die mensen met een fysieke beperking helpt om opnieuw te bewegen. Zoon Andreas, die een fitnesscentrum runt in Kuurne, fietst een stuk mee.
Het was een gewone dag met een dramatische afloop. Bruno was aan het klimmen in een klimzaal in Brugge toen hij viel. Tien meter diep. “Ik heb een incomplete dwarslaesie opgelopen. Vooral rond mijn bekken zijn er blijvende gevolgen. Mijn rechtervoet is gedeeltelijk verlamd, bepaalde organen functioneren niet meer zoals vroeger. Het had erger kunnen zijn. Een paar millimeter anders, en ik was volledig verlamd geweest”, steekt Bruno zonder omwegen van wal wanneer we elkaar spreken.
Na de val volgde een zwaar jaar van ziekenhuis en revalidatie. Bruno kwam voor veel meer uitdagingen te staan. “Mijn huwelijk, mijn zaak… alles liep een beetje op de klippen. Ik heb het gevoel dat ik dat jaar echt getest ben geweest”, zegt Bruno. “Ik was plots zoveel kwijt. Stukje bij beetje heb ik mezelf weer opgebouwd. De filmpjes van rolstoelatleet Marc Herremans en verhalen van To Walk Again hielpen me in die periode om recht te blijven. Het was toen dat ik ook besloten heb om, als ik uit die periode kwam, elk jaar een fysieke uitdaging aan te gaan voor een goed doel. Dat is mijn manier om iets terug te geven.”
Herstel in actie
Bruno beet zich vast in zijn herstel, en ook in sportieve doelen. Vorige jaren zwom hij 1.500 meter in zee voor Think Pink, deed een ice swim challenge voor To Walk Again en fietste al naar Zuid-Frankrijk en zelfs naar Zweden en Noorwegen. “Het klinkt misschien gek dat iemand met enkele verlamde delen in zijn lichaam zulke afstanden aflegt. Maar ik fiets mét ondersteuning, en ik ken mijn lichaam intussen door en door. Het is geen race meer. Het is een avontuur. Een ode aan wat nog wél kan.”
Sinds zijn val heeft Bruno drie van zijn wervels laten vastzetten. Hij fietst met een trekkingfiets met elektrische ondersteuning en heeft dit jaar al 4.000 kilometer in de benen. “Wanneer ik een meeting heb in Antwerpen en het weer het me toelaat, fiets ik zelfs van Kuurne naar Antwerpen. Ongeveer 150 km op een dag. Dat is mijn training”, lacht Bruno.
Catral
Op zaterdag 7 juni vertrekt Bruno vanuit zijn geboortestad Oostende richting Catral, waar een jeugdvriend sinds twee jaar een retraitecentrum en Airbnb uitbaat. “We kennen elkaar sinds ons 15 jaar. Ook hij heeft heel wat meegemaakt. Die fietstocht is een tocht naar rust, naar zingeving, naar verbinding met anderen.”
Bruno’s oudste zoon Andreas (27) fietst het laatste stuk met hem mee, vanaf Zuid-Frankrijk tot aan de eindbestemming. “Hij runt nu het fitnesscentrum in Kuurne dat ik 23 jaar heb uitgebaat. Ik ben trots op hem. Hij is sportiever dan ik momenteel – gelukkig maar. Het zal deugd doen om samen de laatste kilometers te delen.”
Buikgevoel
De reis is een mix van tenten, campings, airbnb’s en Warm Showers, een netwerk van fietsers die elkaar gratis onderdak bieden. “Bij de eerste overnachting crash ik meteen op een trouwfeest (lacht). Ik laat het gebeuren. Het is geen strak schema – als ik iets moois zie, stop ik. Ik volg mijn benen, maar vooral mijn buikgevoel.”
Bruno lacht wanneer hij praat over de fysieke kant van het avontuur. “Elke avond wordt het benen en billen masseren. Gelukkig heb ik in mijn achterwerk minder gevoel door de zenuwschade – dat is dan eens een voordeel”, knipoogt hij. “Je kiest voor zo’n tocht niet ondanks de pijn, maar mét de pijn. Je leert die appreciëren. Net zoals in het leven.”
“Pijn hoort erbij – maar ik kies ervoor”
Bruno geeft zichzelf drie weken om aan te komen in Spanje, maar mikt op 15 à 16 dagen. “Als alles goed loopt natuurlijk”, zegt hij er vlug bij. “Maar net als in het leven weet je nooit wat er onderweg gebeurt. Misschien is dat net de schoonheid ervan.”
Ontbijt op Wielen in Oostende
Zaterdag 7 juni start de tocht feestelijk met een solidair ontbijt in ’t Pakhuus in Oostende. Voor 10 euro krijg je een stevig ontbijt en steun je To Walk Again. De opbrengst gaat integraal naar de organisatie. “Vanaf 9 uur kan je aanschuiven. Om 11 uur vertrekken we officieel. Wie wil, mag gerust meefietsen met de eerste kilometers. De sfeer wordt top. We verwachten al zo’n 40 mensen”, zegt Bruno enthousiast. (Zana Bulteel)
Via de app Polarsteps is Bruno’s tocht live te volgen. Op Facebook staat het evenement ‘Ontbijt op Wielen – Eerste trap naar Catral voor het goede doel’, ook te vinden via deze via deze link. Je vindt er meer info, kan de tocht volgen en doneren. Alles gaat naar To Walk Again. Afspraak op zaterdag 7 juni vanaf 9 uur in ’t Pakhuus, Maritiem Plein 4 in Oostende.
