Olympisch atlete Emma Plasschaert viert Moederdag van op afstand

Emma Plasschaert met haar mama Greet Mees: “Moederdag is een mooi moment om erbij stil te staan dat we met ons gat in de boter zijn gevallen.”© Gillian Lowyck
Emma Plasschaert met haar mama Greet Mees: “Moederdag is een mooi moment om erbij stil te staan dat we met ons gat in de boter zijn gevallen.”© Gillian Lowyck
Gillian Lowyck

Op zondag 9 mei vieren we Moederdag. Een bijzondere dag voor heel wat mama’s. Ook zeilster Emma Plasschaert, die volop traint voor de Olympische Spelen in Tokio, zet op die dag graag haar mama Greet Mees in de bloemetjes, al is dat vanop een afstand.

Emma Plasschaert (27) was vorig weekend even in het land, maar ondertussen zit ze alweer in Portugal. Mama Greet Mees (61) is het ondertussen al gewoon. “Natuurlijk mis ik haar als ze weg is”, zegt ze. “Maar mijn andere kinderen zijn ook het huis al uit. Ik had het er moeilijker mee toen Emma 19, 20 jaar was. Vandaag is ze 27 jaar, dus dat valt wel mee. Bovendien leven we in een tijd met Skype, Facetime… Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik een foto ontvang via Whatsapp. Iedereen is dus wel constant op de hoogte.” Emma vult aan: “Natuurlijk mist ze mij!” ( lacht )

Moederdag wordt gevierd ten huize Plasschaert: “We vieren het, maar het valt ook samen met de verjaardag van mijn mama”, zegt Emma. “Ik vind het wel belangrijk. Het is een mooi moment om er eens bij stil te staan dat we echt met ons gat in de boter zijn gevallen.” Ook Greet vindt het een leuke feestdag: “Vooral vroeger, voor mijn eigen mama. Maar vandaag vind ik het ook best leuk om in de watten te worden gelegd.”

Sterke band

Moeder en dochter hebben naar eigen zeggen een sterke band. “Ja, dat vind ik wel”, zegt Emma. “Ik ben de jongste en daardoor was ik het langste thuis. Misschien dat onze band daarom extra sterk is.”

“We zijn wel gewoon een hechte familie”, vult Greet aan. “Maar daar hebben wij ook echt in geïnvesteerd, en dat loont vandaag. We zorgden er altijd voor dat we heel veel tijd samen konden spenderen, op reis gaan, naar activiteiten… We staan allebei in het onderwijs en dat ging daardoor ook makkelijker. Jullie gingen wel eens op kamp, maar niet zo vaak.” “Zo heb ik er nog nooit over nagedacht”, zegt Emma. “Maar het is wel waar dat we hecht zijn. Als ik thuis ben, zorg ik er ook voor dat ik iedereen kan zien. Ik heb ook een heel goede band met mijn zussen. Ik hoor ze meer dan mijn vriendinnen.”

Empathie

Greet: “Met je zussen heb je dan ook een andere band dan met je ouders. Aan hen vertel je dingen die je aan je ouders niet kwijt kan.” Emma lacht: “Ik heb geen geheimen, hoor…”

Emma Plasschaert: “Net als mijn mama ben ik heel goed in het oppikken van gevoelens”

“Welke karaktereigenschappen ik van mijn mama heb gekregen? Ik ben, net zoals haar, heel goed in het oppikken van gevoelens. Mama heeft dat ook. Ik kan met iedereen door de deur.” Klopt dat? “Ja, toch wel”, zegt Greet. “Ze heeft ook wel heel veel van haar papa, dat zie ik heel goed. Het voortvarende, actieve, het sportieve ook. Ze kan met iedereen praten. Maar die empathie, dat heeft ze inderdaad van mij. Gelukkig een mooie eigenschap om door te geven”, lacht ze.

Veel meer thuis

Door de coronacrisis was Emma veel meer thuis dan anders. “Ja, gek genoeg was het voor mij een periode waarin ik mijn familie veel meer zag. Ik ging heel vaak op het terras zitten bij mijn ouders. Ik zag mijn neefjes en nichtjes ook veel meer dan in een gewoon jaar, waardoor ik een sterke band kreeg met hen. Maar de keerzijde van de medaille was dat ik mijn vriend acht maanden lang niet heb gezien.” Ondertussen heeft Emma haar vriend Matthew uit Australië al gezien én vroeg hij haar ten huwelijk. Iets waar de hele familie al naar uitkijkt. “We gaan zéker met de hele familie naar Australië”, glundert Greet.

Vorig weekend was Olympisch atlete Emma Plasschaert (links) even in het land. We zien ze met v.l.n.r. zus Lise, mama Greet en zus Katrien.© Gillian Lowyck
Vorig weekend was Olympisch atlete Emma Plasschaert (links) even in het land. We zien ze met v.l.n.r. zus Lise, mama Greet en zus Katrien.© Gillian Lowyck

Normaal gezien zou de familie ook gaan supporteren voor Emma op de Olympische Spelen in Japan. Maar corona verpest dat feestje. “Het is zeker jammer dat ze niet komen, maar aan de andere kant: ik zeil zo vaak wedstrijden alleen. Het zou natuurlijk de max geweest zijn, maar vanop het water zou ik ze toch niet kunnen horen en zien”, relativeert Emma.

Sowieso samen

Nu is het voor de atlete alle hens aan dek in de laatste rechte lijn naar Tokio. Wanneer ze de volgende keer zullen kunnen klinken op Moederdag, weten Emma en Greet nog niet. “Maar eerlijk: of dat nu Moederdag is, een verjaardag, of kerstdag… Wij komen sowieso samen. Als Emma er is, is het sowieso feest ( lacht ).”