Ondernemer Olivier Maes (33) herstelt sinds begin dit jaar van lymfeklierkanker. De confrontatie met de ziekte deed de ex-renner anders kijken naar sporten en gezond eten. Hij is niet alleen vastbesloten om volgend jaar een loodzware Ironman-triatlon af te werken, maar ook een nieuwe organisatie op te starten die mensen tijdens en na kanker moet aanzetten om gezonder te leven en te bewegen.“Toen ik voor mijn chemo ging, vroegen ze of ik een cola wilde. Absurd.”
“Het is zeer, zeer ernstig, meneer Maes. U heeft een kwaadaardige vorm van lymfeklierkanker.” Vijf seconden, twee zinnen. Een donderslag bij heldere hemel. Als een gebroken man, met niet meer dan een briefje voor cortisone en een datum voor de operatie stapte hij afgelopen februari uit het ziekenhuis, waar zijn verloofde stond te wachten. Als we Olivier Maes spreken, zit ze naast hem als onvoorwaardelijke steun en toeverlaat. “Het begon een paar maanden eerder”, vertelt Lynn Rambour. “Hij was snel moe, zweette ‘s nachts en werd kortademig toen hij iets alcoholisch dronk.”
Aanvankelijk werd gedacht aan stress. Niet verwonderlijk ook, want als zaakvoerder van kledingwinkel Scalini (die hij runt met zijn moeder, red.) in Torhout beleefde hij een zwaar jaar door de coronacrisis. Tot hij op een gegeven moment een bol in zijn nek had. Lynn dacht aan een vetbolletje, hij dacht dan weer aan een verkoudheid door buiten te dartsen. “Een medewerkster van Scalini spoorde mij aan om naar de dokter te gaan”, aldus Olivier. “Ik voelde me al wat beter, maar besloot toch te gaan. Ik werd al snel doorverwezen. Een paar uur na de scan kreeg ik de diagnose. Dan staat je wereld stil, ja. En het enige wat je denkt is: ik ga dood.”
Na een latere biopsie bleek het om een Hodgkin-lymfoom te gaan. Een bezoek aan zijn vroegere huisarts zorgde voor iets meer geruststelling of nuance. “Hodgkin is super zeldzaam, maar goed te behandelen. Ik had goede overlevingskansen, maar toch heeft het een week of drie geduurd om de knop in mijn hoofd om te draaien. Maar het was heel lastig om mijn lot in de handen van de dokters te leggen. Ik hou graag de controle. Dat loslaten was moeilijk. Toen ik in de wachtzaal zat, dacht ik vaak: ik hoor hier niet. Zeker als je kinderen ziet. (stil) Ik heb echt schrijnende dingen gezien. Echt alle respect voor de mensen uit de zorg. Ze zijn échte helden.”
Zout en suikers geschrapt
“Van de dokter kreeg ik twee mappen mee met info over de ziekte, maar ik werd al ziek van al die bijwerkingen te lezen. Ik heb die mappen op zolder gelegd en besloten om het op mij te laten afkomen. Ik vond het ook belangrijk om in te zetten op beweging en gezond eten. Als je ziet wat dat doet voor een gezonde mens, dan heeft iemand die ongezond is daar zeker nood aan. Maar tot mijn verbazing was daar in mijn medisch traject zo goed als geen aandacht voor. Meer nog: toen ik voor mijn chemo ging, vroegen ze of ik een koffie of een cola wilde. Ik vond dat absurd. Thuis hebben we zout en suikers geschrapt. Bewegen ging moeilijker. We wonen op 700 meter van een spoorweg en ik raakte niet eens meer tot ginder.”
Mentaal was dat best stevig, want Olivier heeft een verleden als profrenner. Zo koerste hij in 2008 bij Beveren 2000 en Sport Vlaanderen. Een zware val en de vaststelling van een reumaziekte hypothekeerden zijn toekomst als profrenner. Zijn ziekte had ook een stevige impact op het gezin. Zeker in volle coronaperiode. “We zagen eigenlijk heel weinig andere mensen. Ik ben ook nog niet gevaccineerd, omdat mijn immuniteit zo laag is. Of ik schrik had? De kinderen gingen nog naar school, dus in principe was er wel een risico. Al die tijd hebben we thuis met een mondmasker rondgelopen. We kusten elkaar niet en het mondmasker ging pas af in bed. Bijna zeven maanden lang, ja. Nu Lynn gevaccineerd is en de cijfers meevallen, zijn we al iets geruster. Maar dat is heftig, ja.”
Beat Team Life
De ziekte zette veel in perspectief, maar wat vooral bleef hangen was het gebrek aan info over voeding en beweging tijdens zijn kankerbehandeling. De ondernemer in hem – zijn vader Dirk runt rolbruggenbedrijf Cluma Engineering in Roeselare – dokterde een nieuw project uit: Beat Team Life. Met die organisatie wil Olivier informeren en activiteiten organiseren, van wandel- en fietstochten tot lezingen. “Ik droom van een app waarbij patiënten een persoonlijke begeleiding krijgen van hun dokter, en waarmee ze andere lotgenoten in de buurt kunnen vinden. Een soort Strava voor oncologie, zeg maar. De ultieme droom is een welzijnscentrum, waar alle aspecten aan bod komen. Want een chemobehandeling, daar moet je alleen door. Je moet daarvoor gemotiveerd worden.”
“Ik wil volgend jaar een Ironman-triatlon afwerken. Om te leren wat mijn lichaam nog kan na kanker”
“Ik schrok er tijdens mijn proces enorm van hoeveel frustratie en eenzaamheid ik zag. Medisch kunnen ze al heel veel, maar de menselijke omkadering heb ik vaak gemist. Gezonde voeding en beweging is zo belangrijk voor je lichaam, zeker tijdens en na een kankerbehandeling. Maar wat mag je precies doen? Hoe ver kan je gaan? Daarom wil ik volgend jaar rond deze tijd een Ironman (3,86 kilometer zwemmen, 180,2 kilometer fietsen en 42,195 kilometer lopen, red.) afleggen. Zo geef ik mezelf een nieuwe uitdaging en doelstelling, maar ik schenk ook zo mijn lichaam aan de wetenschap. Ik laat me uitgebreid begeleiden, waarbij alles wordt opgevolgd, van lactaattesten tot spieropbouw. Hopelijk valt er daar heel wat nuttige info te rapen voor andere kankerpatiënten. Ik hoop vooral die mensen te motiveren om daar aandacht voor te hebben. Ik ben me heel bewust van het feit dat het niet eenvoudig is en dat je liever in je zetel ligt tijdens het herstel. Maar ook de dokters die ik al sprak, gaven toe dat het een gat in de markt is: mensen motiveren door in te zetten op gezonde voeding en beweging. Ik hoop nu bedrijven te overtuigen om mee te stappen in mijn verhaal, waarbij de opbrengst naar het goede doel en kankeronderzoek gaat.”
Info op www.facebook.com/Beatteamlife. Je kan Olivier en Lynn ook contacteren via beatteamlife@gmail.com.
Warm West-Vlaanderen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier