Voor veel gezinnen is de kerstperiode een warm en gezellig samenzijn. Toch zitten er ook velen in een ander schuitje. Zo zullen Volodymyr Shevchuk en Polina Denysova Kerstmis niet met hun familie kunnen doorbrengen. De oorlog in hun thuisland Oekraïne woedt na negen maanden nog steeds.
Volodymyr ‘Volo’ Shevchuk (21) speelt basketbal bij SKT Ieper en woont samen met zijn Bulgaarse ploegmaats Rumen Vasiliev en Spas Nikolov in de Rijselstraat. De eindejaarsperiode brengt hij samen met zijn geliefde door: Polina Denysova (20). Volodymyr is afkomstig uit het Oekraïense Lutsk, terwijl Polina uit Charkov komt. De afstand tussen deze steden bedraagt ongeveer 13 uur rijden. Bijna in het midden van beide steden ligt hoofdstad Kiev en het was daar dat het koppel elkaar 2,5 jaar geleden leerde kennen.
“Ons liefdesverhaal begon met een toevallige ontmoeting”, herinnert Volo zich. “Polina stond met een vriendin te wachten op een taxi langs de drukke Chresjtsjatykstraat, een van de brede hoofdstraten van de stad. Ik passeerde op dat moment met enkele ploegmaats en begon te zwaaien naar hen. Waren wij daar vijf minuten later gepasseerd, had ik haar wellicht nooit ontmoet.”
“Polina sprong meteen in het oog: een knappe en grote vrouw. We zijn die avond even meegewandeld, maar het was pas de dag erop dat we voor het eerst samen uit gingen. Uiteindelijk sloeg de vonk over en na enkele maanden gingen we samenwonen op een flat in Kiev. Polina studeerde daar toen en ik speelde basket. In de zomer van 2020 volgde onze eerste reis naar Kreta, heel romantisch”, glimlacht Volo.
Polina studeert de bachelor fashion business en trok daarvoor in de herfst van 2021 naar Milaan, het walhalla van de mode. “Op dat moment was er van oorlog nog geen sprake”, zegt ze. “Ik kon in het begin nog vaak op en af naar mijn familie in Charkov en naar Volo in Kiev. Met Kerstmis vorig jaar zou Volo van Kiev naar Milaan komen, maar Italië liet toen geen vluchten toe uit andere landen. Hij nam een huurauto en was 70 uur (!) onderweg. Hij zal zijn eerste keer in Milaan niet snel vergeten. Daarna keerden we – wel per vliegtuig – even terug naar ons thuisland. Wist ik toen veel dat het voorlopig de laatste keer zou zijn…”
Machteloos
Op 20 februari vertrok Polina uit Oekraïne weer naar haar studentenstad. “De dag erop waren er de eerste bombardementen. Ik hoorde het nieuws binnensijpelen en voelde me machteloos in Milaan. Mijn stad bevindt zich op slechts 40 kilometer van de Russisch-Oekraïense grens en werd de voorbije maanden zwaar getroffen. In Lutsk is het veiliger. Mijn vader heeft uiteindelijk de oversteek naar de familie van Volo gemaakt. Volo verloor jammer genoeg zijn moeder aan het begin van de oorlog. Nu draagt mijn vader mee zorg voor Volo’s grootvader. Het is fijn dat onze beide families heel close zijn.”
Het uitbreken van de oorlog zorgde er ook voor dat Polina en Volo elkaar enkele maanden niet zagen. “Pas toen ik met de nationale ploeg 3X3 in Roemenië speelde, kon ik Polina na bijna vier maanden eindelijk weer vastpakken”, pikt Volo in. “Ze kwam toen even naar Boekarest. Na dat 3X3-tornooi ging ik op zoek naar een nieuwe club. Ik probeerde aan de bak te komen in Italië, maar dat lukte niet. Via via kwam ik in Ieper terecht. Voor ik naar de Kattenstad trok, genoten we eerst nog van een trip langs het Comomeer. We hadden er nog even nood aan om ons hoofd leeg te maken, want er kwam veel op ons af.”
“Volo was met een huurauto maar liefst 70 uur onderweg naar mij in Milaan”
Toen Volo naar Ieper verhuisde maakte het koppel een belangrijke afspraak. “Dat we elkaar één keer per maand zouden zien”, vult Polina aan. “Ik kom een keer per maand naar België, aangezien Volo moeilijk weggeraakt door zijn basketverplichtingen. Milaan-Zaventem is een vlotte en goedkope verbinding. Deze week trokken we er even op uit naar Parijs. Nu ben ik hier voor een langere periode dan gewoonlijk. Ik keer na Volo’s verjaardag- op 10 januari blaast hij 22 kaarsjes uit – terug naar Milaan.”
Komend weekend is er Kerstmis, een feestdag die Volo en Polina vooral kennen vanuit de orthodoxe traditie. Volo: “Dat vindt pas plaats op 6 januari, maar nu we in België zijn, willen we Kerstmis niet zomaar voorbij laten gaan. Misschien gaan we wel een viering bijwonen in de kathedraal. Wat wel al vaststaat, is dat Polina een traditionele kerstmaaltijd zal bereiden: kutia. Dat is een pap met onder meer maanzaad, rozijnen en honing. Echt heerlijk!”
Toekomst
In Oekraïne was het voor de oorlog de gewoonte om de jaarwisseling met een groots feest in te zetten. “Dat zal dit jaar niet mogelijk zijn”, zegt Polina. “Als ik eraan denk hoelang al niet meer in Charkov geweest ben, krijg ik het lastig. Ik hoop dat we eindejaar kunnen vieren met een deel van de familie op een plek in België of in een ander veilig land. De situatie verandert nog elke dag, dus grote plannen met het eindejaar maken we niet.”
“Voor het nieuwe jaar hoop ik dat de vrede zo snel mogelijk terugkeert. Wat onze toekomst brengt? In juni studeer ik af en dan wil ik gaan werken in de modesector en samenwonen met Volo. Liefst in een grote stad, maar we wachten nog wat af tot Volo meer weet over zijn baskettoekomst.”
(AP/foto EF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
