Norbert Lagast (83) arriveerde in 1996 als pastoor in Westende. Hij maakte komaf met saaie missen en bracht animo in de kerk. In 2015 kreeg hij eervol ontslag en het was de bedoeling om hem vorig jaar te vieren. Corona stak daar een stokje voor, maar uitstel is beslist geen afstel, want volgend jaar is het 60 jaar geleden dat hij tot priester werd gewijd.
Zonder oneerbiedig te zijn mogen we Norbert Lagast een speciaal geval als pastoor noemen. Hij zit nog steeds boordevol enthousiasme en deinst er niet voor terug om op zijn balkon op de Koning Ridderdijk in Westende een liedje te zingen voor de passanten of om hen te zegenen.
“Ik was het liefst actief pastoor gebleven, maar de leeftijd is er en het is nu eenmaal zo. Ik heb het me geen moment beklaagd dat ik indertijd heb gekozen voor het priesterschap. Veel jongeren weten niet hoe mooi het kan zijn om priester te zijn. Weet je, het is niet omdat je pastoor bent, dat je geen gevoelens hebt en eens geen pint mag drinken, hé.”
“Ik heb mijn hele leven lang het beste van mezelf geïnvesteerd in het geluk van mensen en dat doe ik nog altijd. Ik geef graag eens een cadeautje aan iemand en weet je, met valentijn bel ik enkele alleenstaande vrouwen op om hen een fijne valentijn te wensen. Ik doe dit omdat deze mensen niemand hebben die hen een valentijn wenst.”
Levensloop
“Ik overloop iedere dag mijn leven. Dat doe ik aan de hand van foto’s en schilderijen die aan de muur hangen, allemaal herinneringen aan vroeger”, zegt Norbert Lagast.
Hij werd geboren op 15 mei 1938, als zoon van een slagersgezin uit Oostende. Na zijn studies in het college van Oostende, trok hij naar het seminarie in Brugge. Hij werd in 1963 tot priester gewijd en kon aan de slag als leraar in het Sint-Amandscollege in Kortrijk. In 1976 werd hij benoemd tot medepastoor in Oudenburg en in 1983 werd hij pastoor van de Nieuwpoortse deelgemeente Sint-Joris.
Ik zegen iedere avond de zee, de lucht, de aarde en al het leven erop. Hallelujah!
Hij was er ook aalmoezenier op de Info-Camping. In 1997 werd hij pastoor in Westende. Aangezien hij zowel pastoor was in de Sint-Laurentiuskerk in Westende-dorp, als in de Sint-Theresiakapel in Westende-bad was hij zowel bij de inwoners als bij de toeristen bekend.
Ouwe taaie
“Al bij al ben ik een gelukkig mens”, zegt Norbert Lagast. “Ik voel me nog op en top pastoor en het gebeurt dat ik een mis doe in mijn keuken met niemand erbij. Ik word ook wel eens gevraagd in het wzc Westduin en daar eindig ik altijd mijn mis met het liedje Ouwe taaie. Ik zing voor die mensen dan wel Jonge taaie en dat zorgt altijd voor blije gezichten.”
“Toen ik indertijd missen deed in de kerk had ik altijd een spekkedoze bij voor de kinderen en ze kwamen graag naar de mis omdat ze dan spekken kregen. Na een doop zong ik Leven onze Charel en hij mag er wezen en dan ontstond er altijd een lachsalvo.”
“Er is veel veranderd in Westende. De zeewijding en de dierenzegeningen zijn afgeschaft en de kapel is gesloten. Ik vind dit allemaal spijtig. Ik probeer nog altijd mijn liefde en zegen over te brengen bij de mensen en zegen iedere avond de zee, de lucht, de aarde en al het leven erop. Hallelujah.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
