De Elfnovembergroep uit Heuvelland herdenkt sinds haar oprichting in 1977 de Groote Oorlog. Zo brachten ze eerder het volksboek ‘Van den Grooten Oorlog’ uit, met verhalen van mensen die leefden in de frontstreek. Het toneelstuk ‘Nooit brengt een oorlog vrede’ vloeide daar uit voort. In 2015 dan in Westouter de gedachtenistuin geopend.
Op zondag 20 juni, wereldvluchtelingendag, werd er door de gemeente Heuvelland een nieuw infobord aan de de gedachtenistuin in de Hellegatstraat van Westouter onthuld. “Gemeente Heuvelland kwam als frontgemeente dan ook in aanraking met het hele vluchtelingengebeuren en de vluchtenproblematiek is nog steeds brandend actueel,” duidt Bart Vanacker de plechtigheid.
Inmiddels is De Elfnovembergroep overgegaan in een nieuwe vereniging, met name ‘Gedachtenistuin Vluchtelingen Westouter’. “Deze bestaat uit mezelf, Piet Hardeman, Jef Leeuwerck en Geert Dujardin. Hugo Levebvre is eigenaar van de grond en is als dusdanig lid van deze groep,” zegt Michel Vandeweghe.
Historische achtergrond
“De gedachtenistuin heeft een historische achtergrond van het opvangen van vluchtelingen tijdens WOI in Westouter. Wij hebben nu het initiatief genomen om dit naar een breder perspectief te openen door een bord toe te voegen dat het overzicht geeft van het vluchtelingen probleem in de wereld.”
“Het bord is geïnspireerd op de cijfers van het UNHCR , oftewel de internationale vereniging van de Verenigde Natie die zich wereldwijd met vluchtelingen bezig houdt. De cijfers dateren van eind 2020 en laten de evolutie van de laatste jaren zien, ook waar die hoofdzakelijk vandaan komen en hoe dit probleem zich situeert.”
De tuin ligt langs de grindweg in de Hellegatstraat in Westouter, ongeveer 300 meter van de dorpskern. Dat de tuin in Westouter ligt, is niet toevallig. “Veel mensen – zeker in deze streek – zijn kinderen en kleinkinderen van vluchtelingen. Daarom werd in de eerste plaats naar een ruimte gezocht in Westouter. Van oktober 1914 tot april 1918 waren er in Westouter, met toen 1300 inwoners, 2.947 vluchtelingen. In april 1918 moesten ze allemaal vluchten. De meesten kwamen uiteindelijk terecht in Normandië,” zegt schepen van toerisme Bart Vanacker
Wand met vluchtroutes
Het grasveld van de tuin is omringd met lokale struiken en bomen. Wat de tuin tot een unieke gedachtenistuin maakt, is de wand met kastanjepaaltjes waar de vluchtroutes van meerdere families te volgen zijn. Ondermeer ook van Camille Tiersen waarover Maaike Monkerhey uit Wijtschate haar eerste boek schreef.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
