Twee jaar werd er gewerkt aan het boek ‘Monstereiland’. Vorige zomer was het af. Het boek versierde zelfs een plaats in de Zwevegemse bib. Auteur van dienst: de twaalfjarige Nathan Lauwers. “Het is enorm leuk om mijn fantasie te delen.”
De twaalfjarige Nathan Lauwers woont samen met zijn mama Vanessa Vanloo, zijn papa Nis Lauwers en heel wat beestjes in Moen. Momenteel zit hij in het zesde leerjaar in de gemeenteschool van Zwevegem. Nathan weet al wat hij gaat studeren volgend jaar, wen waar: latijn in het Rhizo College te Zwevegem. Hij is bijzonder leergierig en wil alles weten over geschiedenis en in het bijzonder de Romeinen. Hij heeft een hele rijke fantasie, houdt van tekenen en schrijven en zet zijn gedachten dan ook graag op papier, zowel in beeld als in schrift. Zo ontstond ook zijn boek ‘Monstereiland’.
Vervolg?
Het verhaal van ‘Monstereiland’ is een mix van fictie en werkelijkheid. Zo begint het in West-Vlaanderen, in de haven van Oostende om precies te zijn. Daar gaat een team met een boot naar een eiland dat bewoond wordt door monsters. Ook over het uiterlijk van de monsters op Monstereiland heeft Nathan nagedacht. “Zelf heb ik nog tekenacademie gevolgd. Maar de focus lag daar – voor mij persoonlijk – iets te weinig op tekenen. Toch heb ik er een goede basis aangeleerd om mijn fantasiefiguren op papier te zetten. En dat is ook precies wat ik gedaan heb in mijn eerste boek.”
Het boek wordt door Nathans omgeving bijzonder goed onthaald. Hij krijgt veel complimentjes van zijn vrienden en ook in de bibliotheek van Zwevegem is het een populair exemplaar. “In Zwevegem liggen er twee exemplaren van mijn boek ‘Monstereiland’ en ze zijn bijna altijd uitgeleend. En ook mijn vrienden zijn fan, een iemand las het al zeven keer”, lacht Nathan. Ook krijgt hij veel vraag naar een vervolg, maar Monstereiland II zit niet meteen in de lift. “Ik wil zeker nog schrijven, maar niet onmiddellijk een vervolg, eerder een tweede boek dat niets met mijn eerste te maken heeft.”
Kajukenbo en gamen
Naast schrijven en tekenen heeft Nathan een andere, hele speciale hobby: Kajukenbo. Een krijgskunst tussen Karate, Judo, Ju Jitsu, Kenpo en Chinese Boxing met focus op defensie. Hij beoefent de discipline in Combat Club, een vechtsportclub in Heestert. “Eerst probeerde ik judo, maar dat waren vooral grondgevechten. Toen kwam ik in aanraking met Kajukenbo en ik was meteen verkocht.”
“Het verhaal in Monstereiland is een mix van fictie en werkelijkheid”
Voor de rest vult de sympathieke jongen uit Moen zijn tijd met onder andere Fifa en Fortnite. “Soms had hij echt een duwtje in de rug nodig om even het gamingbakje weg te leggen en wat te schrijven”, vertelt zijn mama. En als het mooi weer is gaat Nathan buitenspelen op straat. “We hebben het geluk te wonen in een hele rustige straat en met heel wat leeftijdsgenootjes van Nathan. Als het zonnetje schijnt gaan ze vaak met een groepje gaan voetballen hier in de buurt.”
Een favoriete voetbalploeg heeft Nathan dan weer niet echt. Het is eerder de cyclocross die hem tijdens de wintermaanden bezighoudt. Dan gaat hij, als het past, samen met zijn mama en papa naar gaan kijken. “Ik ben heel grote fan van Eli Iserbyt, dat is een super sympathieke kerel! Ik heb ook al heel wat gesigneerde spullen van hem.” Het mag duidelijk zijn, door de familie Lauwers – Vanloo stroomt Belgisch bloed. “Eli, Wout, Vanthourenhout… Iedereen mag winnen van mij, zolang het maar Belgen zijn. Ook met de voetbal heb ik hetzelfde: ik ben niet zozeer voor een specifieke ploeg, maar zal altijd luidop supporteren voor de Rode Duivels, zolang zij winnen, is mijn dag goed.”
Toekomstdroom
Over wat Nathan in de toekomst wil, heeft hij nog niet echt nagedacht. Na lang denken antwoordt hij dat archeoloog hem misschien wel moet liggen, maar zeker van zijn stuk is hij allesbehalve. “Hij heeft al heel lang nagedacht over wat hij volgend jaar zou willen volgen in school, laat staan dat hij al weet wat hij later wil. Hij is ook nog jong, het kan nog alle kanten uit”, lacht zijn mama. “Maar ik ben bijna zeker dat het een uitdagende job zal zijn, want dat is op zijn lijf geschreven”, voegt ze er nog aan toe. Dat de jongen van uitdaging houdt, mag alvast geen verrassing zijn. Het zit zelfs in kleine dingen. Zo speelt hij op Fifa graag met de zwakste ploeg in plaats van met de beste. “Zo blijft het leven spannend.”
In de beste traditie van de vriendenboeken vroegen we onze Kinderkrak enkele vraagjes in te vullen:
Later word ik …
Archeoloog, al ben ik daar nog niet helemaal zeker van.
Je mag me altijd wakker maken voor …
Een potje Fortnite.
Ik hou niet van …
Appelmoes en spaghetti bolognaise.
Dit doe ik het liefst in mijn vrije tijd:
Naast gamen ga ik bij mooi weer ook vaak buitenspelen op straat.
Dit is mijn grootste wens:
Veldrijder Eli Iserbyt die in een razendspannende sprint alleskunner Mathieu van der Poel klopt op het wereldkampioenschap cyclocross.
Kinderkrak 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier