Nathalie uit Lendelede vermoedt dat haar hond dodelijk vergiftigd werd: “Een gevolg van de coronafrustraties”

Nathalie met Baily en keeshondje Jolie. Achter hen de kennel waar Mechelse herder Harry vermoedelijk vergiftigd werd.
Nathalie met Baily en keeshondje Jolie. Achter hen de kennel waar Mechelse herder Harry vermoedelijk vergiftigd werd.
Wouter Vander Stricht

Maandagmiddag 15 februari trof Nathalie Vanhoutte haar Mechelse herder in een belabberde toestand aan. Het amper 14 maanden oude dier werd meteen naar de dierenarts gebracht, maar overleed daar in de loop van de dag. “De dierenarts vermoedt vergiftiging. Maar wie doet nu zoiets? Nadat ik een klaagbrief van de buren had gekregen, besloot ik de hond te verkopen. Maar zover is het niet kunnen komen.”

Nathalie Vanhoutte vierde deze week haar 39ste verjaardag in mineur. Op maandag 15 februari verloor ze immers haar hond Harry. “Om 7.45 uur vertrek ik naar mijn werk. Ik ga poetsen bij oudere mensen in dienst van het OCMW van Lendelede. Over de middag kom ik naar huis en ik zag meteen dat er iets niet in orde is. Ik woon in de Meikapelstraat en heb achteraan mijn woning toegang tot mijn tuin. Toen ik het poortje open deed stond Harry, mijn Mechelse herder, er letterlijk als een geslagen hond bij. Anders was hij altijd zijn enthousiaste zelve. Zijn oren lagen plat en ik rook het braaksel. Hij had heel zijn kennel ondergekotst en je zal overal bloed. Ik ben er meteen naar de dierenarts mee geweest. ‘s Avonds kreeg ik het slechte nieuws. Harry was overleden en de dierenarts vermoedde vergiftiging.”

Harry overleed op de leeftijd van 14 maanden.
Harry overleed op de leeftijd van 14 maanden.

Nathalie is alleenstaand en woont met haar kinderen Tristan (15) en Alyssa (12) sinds drie jaar in de Meikapelstraat. “Ik heb hier een goed contact met de buren. Harry was 14 maanden oud en het is een hond waarmee ik drie keer per week ging trainen. Ik doe er ringwerk mee. Aanvankelijk waren er geen problemen, tot ik in november een brief in de bus kreeg. Die brief was ook ondertekend door buren die zeiden dat ze hier al vaak aan de bel hadden gehangen. Harry zou veel blaffen als ik niet thuis was. Ik ben door de hele coronaperiode blijven werken. Als ik thuis ben blaft hij niet, slapen deed hij binnen. Maar ik heb niettemin 1.000 euro geïnvesteerd in het heraanleggen van mijn tuin en een blafband. Ik besprak het ook met mijn dierenarts en die wijtte het misschien aan eenzaamheid. Dus kocht ik ook een jonge pup Baily, een kruising tussen een Duitse herder en een bordercollie. Maar die is nog jong, die hield ik zeker in de vrieskou overdag nog binnen.”

Mijn dochter is nu doodsbang omdat hier iemand onze tuin betreden heeft

Baily zou dus het speelkameraadje van Harry worden, maar zover is het dus niet gekomen. “Ik had ondertussen besloten om binnen het hondencircuit waar ik actief ben de hond ook te koop te zetten. Om te dienen als wedstrijdhond of zelfs politiehond. Met pijn in het hart, want ik zag het dier graag.”

Een tijdje terug was Nathalie thuis gekomen en stond haar poortje, met dubbel schuifslot, wagenwijd open. “Dat gebeurt uiteraard niet vanzelf. Was er toen al een indringer die zich een weg wilde banen naar de hond? Naar ons was hij superlief, maar als vreemde zou ik hem niet benaderen. De hond is ook geen andere mensen gewend, omdat er door de coronamaatregelen hier geen bezoek komt.”

Aangifte bij politie

Nathalie deed ook aangifte bij de politie. “Ik wil zeker niemand valselijk beschuldigen. En ik weet dat de briefschrijvers ook dierenvrienden zijn, die zouden dat niet doen. Maar wie dan wel? Wij zijn er het hart van in, zeker ook de kinderen. Mijn dochter is nu doodsbang omdat hier iemand onze tuin betreden heeft.”

Nathalie vermoedt ook dat ook corona hier een rol speelt. “Anders zijn de mensen overdag naar school of gaan werken, nu zitten er veel mensen thuis. En men raakt gefrustreerd. Aan mijn dichtste buren heb ik nochtans geregeld gevraagd of Harry te veel blafte, maar dat leek mee te vallen. Maar blijkbaar was het toch voor iemand te veel. Ik begrijp dat niet. Je kunt ook tegen de mensen komen praten. Zeker in een landelijke gemeente als Lendelede. Maar behalve die ene brief heb ik niemand gehoord.”

Op Facebook uitte Nathalie haar ongenoegen.
Op Facebook uitte Nathalie haar ongenoegen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier