Nancy uit Beveren geeft haar lievelingskoe elk weekend knuffels
Huisdieren als knuffelcontact in coronatijden? Dan denk je meestal aan katten en honden, maar Nancy Declercq (49) uit de Onledegoedstraat heeft wel een heel opmerkelijk knuffelcontact: een koe.
Magrietje woont op de boerderij van Nancy haar vriend Didier Simons in Jonkershove, waar de Beverse in het weekend en tijdens haar vakanties vertoeft. “Sinds november ben ik een jaar samen met Didier en de koe was eigenlijk van zijn vader”, steekt Nancy Declercq, die als busbegeleidster bij Dominiek Savio in Gits werkt, van wal. “De man is echter in juni overleden, waardoor Magrietje haar baasje miste. Het was altijd al mijn knuffelkoetje geweest en ik gaf het beestje dan ook met plezier wat extra aandacht. Iedere keer als ik daar ben – tijdens de weekends of mijn vakanties – geef ik Magrietje iedere dag een knuffel. Ze kijkt er ook telkens naar uit, want ze staat mij altijd op te wachten. Mensen denken vaak dat alleen honden en katten gehecht kunnen zijn aan iemand, maar dat is zeker ook bij andere dieren het geval.”
“Als ik daar ben, sta ik er ook op dat ik Magrietje uitlaat en haar terug ga halen op de weide. Het is prachtig om te zien hoe enthousiast ze altijd is. Als we de koeien gaan halen en ze staat aan de andere kant van de weide, dan trekt ze altijd een sprintje om als eerste bij ons te zijn. Als favorietje wil ze ook altijd op de eerste rij lopen. Het is echt genieten om met haar bezig te zijn. Mijn vriend en zijn moeder zeggen dat alle beesten op de boerderij heel wat tammer geworden zijn sinds mijn komst daar. Maar ik ben er dan ook enorm veel mee bezig. Ik zeg altijd iets tegen de koeien of streel ze eens in het passeren. Dat vinden ze zeker plezant.”
Geen nummer meer
“Vroeger waren de koeien daar gewoon een nummer, maar ik geef alle kalfjes die geboren worden nu telkens een naam. (lacht) Ik kan die nummers gewoon niet onthouden. Magrietje was aanvankelijk nummer 61. Van waar haar naam komt? Van de Franse film La Vache et le Prisonnier , met Fernandel in de hoofdrol. Daarin ontsnapt een oorlogsgevangene en gaat hij op pad met zijn koe Marguerite, waarmee hij een band krijgt. De naam was dus snel gevonden. Het werkt zelfs zo aanstekelijk dat enkele van mijn vriendinnen het meterschap over enkele kalfjes genomen hebben.”
Vijfde kalfje op komst
“Het is wel een voordeel dat ik zelf een boerendochter ben. Ik weet hoe het eraan toegaat op een boerderij. Vroeg of laat zal ik afscheid van Magrietje moeten nemen. Ze is nu zes jaar oud en zwanger van haar vijfde kalfje. Zolang ze vruchtbaar is, zal ze op de boerderij kunnen blijven. Daarna zal ze jammer genoeg moeten vertrekken. Maar ik zal haar nooit vergeten. Didier en ik hebben ons door jullie fotograaf zelfs laten vereeuwigen met haar. Dan kunnen we later nog herinneringen ophalen. Zoals hoe ze ons tijdens de zomer iedere dag wekt. Dan slapen de koeien buiten en om 6.45 uur stipt begint ze telkens te loeien. Ze weet dat ik er ben en dan wil ze binnen in de stal om te eten en te knuffelen. (lacht) Uitslapen zit er dus nooit in tijdens de zomer.” (SM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier