Na overlijden Elke Van Poucke: “Ik moet nu alleen verder met onze drie kinderen”
Vorige week woensdag overleed Elke Van Poucke (24) uit Ledegem, komende zaterdag 1 augustus wordt ze in de Basiliek van Dadizele ten grave gedragen. Het parket beschouwde de dood van de jonge vrouw aanvankelijk als een verdacht overlijden, maar na een uitwendige en inwendige autopsie blijken louter medische redenen de oorzaak te zijn. Haar partner Juanito Bettens (38) moet nu alleen verder met de kinderen: Demian (4), Devin (3) en Iluna (18 maanden). “Iedere avond sta ik met de kindjes naar de hemel te kijken. Mama is nu een sterretje.”
Het leven had Elke Van Poucke al niet gespaard. De pas 24-jarige jongedame groeide op in Waardamme. Maar door haar familiale situatie belandde ze daarna vanaf haar 14de ook in instellingen. Bovendien kampte ze al van jonge leeftijd met een wankele gezondheid. Vanaf haar prille tienerjaren moest ze al afrekenen met hevige reuma-aanvallen en daarvoor moest ze ook zware medicatie nemen.
Maar Elke had samen met Juanito Bettens uit Dadizele haar draai in het leven gevonden. “We leerden elkaar kennen via een cursus van de VDAB in Roeselare. In augustus zou het zes jaar zijn dat we een koppel werden. En volgend jaar zouden we trouwen. Ik had haar vorig jaar ten huwelijk gevraagd. Eerst zouden we dit jaar nog trouwen, maar de corona gooide ook hier roet in het eten. Later dit jaar wilden we ook nog mooie reizen maken met onze kinderen. Want haar gezin was alles voor haar.”
Bevreesd voor corona
Elke en Juanito woonden in de Boomlandstraat in Ledegem waar Elke vorige woensdag plots onwel werd. “Ik was ook thuis, de kinderen waren buiten aan het spelen”, doet Juanito nog eens het pijnlijke verhaal. “Elke had net een douche genomen, dronk een glas fruitsap en nam in haar badjas plaats in de zetel. Ze zei dat ze zich onwel voelde en even later viel ze buiten bewustzijn. We hebben de hulpdiensten gebeld en samen met een aanwezige vriend startte ik de reanimatie. We kregen daarvoor ook instructies van het callcenter. Haar ogen waren al helemaal weggedraaid, de toegesnelde hulpdiensten namen het daarna over. Uiteindelijk is ze nog met de mugdienst naar de spoeddienst van AZ Delta in Rumbeke overgebracht, maar ze was al overleden toen we daar arriveerden.”
“Ze was bang door corona 14 dagen van haar kinderen gescheiden te zijn”
Elke had dus al niet de beste gezondheid, maar was bevreesd voor corona. “Ze was bang om positief te testen en dan 14 dagen van haar kinderen gescheiden te zijn. Ze onderging vorige maandag nog een test, maar die was negatief. Maar feit is dat ze de jongste tijd fel vermagerd was.” Zelf is Juanito de fatale avond met de ziekenwagen mee gereden naar Rumbeke. “Na een half uurtje werd ik apart geroepen en wist ik hoe laat het was. Ik kreeg het slechte nieuws te verwerken en daar zit je dan. Een dame uit Rumbeke, Isabelle Sercu, was daar ook aanwezig en sprak me bemoedigend toe.”
Autopsieverslag
Maar alsof het al niet genoeg was, moest het parket ook nog aan de slag. Juanito Bettens foeterde maandag nog in zijn ouderlijke woning tegenover het vroegere Dadipark dat hij na vijf dagen nog altijd zijn gsm niet terug had. “Al mijn contacten zitten daar in, ik kan niemand bereiken.” Pa Francky, actief in een tiental verenigingen en ook bekend als voorzitter van VAD (Vrienden Atletiek Dadizele), heeft ondertussen mee de handen vol met mensen te bedanken voor het vele medeleven dat betuigd werd. En hij toont ook begrip voor de mensen van het parket. “Die mensen moeten ook hun werk doen. Een 24-jarige vrouw die plots overlijdt, dat roept vragen op. Maar gelukkig kregen we vrijdagavond al het antwoord: de doodsoorzaak is medisch. Pas dan kun je ook echt beginnen rouwen. Maar een exacte oorzaak van het overlijden kennen we nog niet. Die krijgen we misschien pas binnen een week te lezen, als wij het autopsieverslag mogen gaan inkijken.”
“Elke avond kijk ik met de kinderen naar de hemel. De grootste ster aan het firmament is hun mama”
Ondertussen gaat de grootste aandacht van de familie uiteraard ook uit naar de kinderen. “De jongste twee zullen misschien nooit levendige herinneringen overhouden aan hun mama. Demian spreekt natuurlijk voortdurend over haar, ‘s avonds kijken we dan naar de hemel. De grootste ster die we zien is dan mama.”
Zwaar ongeval
Door haar ziekte was Elke niet meer in staat om te gaan werken. En ook Juanito moet thuis werkloos toekijken na een ongeval. “In 2015 werden we op de Daiselhoek omver gereden door een dronken chauffeur. Zowel Elke als ik werden toen zwaargewond opgenomen in het ziekenhuis en moesten vele maanden revalideren. Elke was toen overigens ook in verwachting, een kindje dat we door dat ongeval verloren. Elke sprak ook altijd over onze vier kinderen, ze is nu samen met ons oudste in de hemel.”
Elke had ook nog een zus Shana die in Pittem woont, mama Kathleen Broes woont nu met haar partner in Oostkamp. De uitvaartdienst vindt zaterdag 1 augustus plaats in Dadizele. “Onze kinderen zijn er gedoopt en door de omvang van de basiliek kunnen we ook meer mensen de kans bieden om afscheid te nemen.”
“Ik weet dat er heel wat gesuggereerd werd, omdat ik op gerechtelijk vlak misschien niet ‘het mooiste boekje’ heb”
Straks moet Juanito alleen verder met de kinderen. “Ik zal een vaste structuur in mijn leven moeten krijgen. Gelukkig heb ik ook veel hulp van de familie. Ook van José Sioen, die bij ons woont en voor Elke als het ware een tweede papa was.”
Juanito wil nu in alle sereniteit afscheid nemen van Elke. “Op de avond van haar overlijden stond het bij ons in de Boomlandstaat vol met zieken- en politiewagens. De hele buurt stond ook buiten. Ik weet dat er heel wat gesuggereerd werd, omdat ik op gerechtelijk vlak misschien niet ‘het mooiste boekje’ heb. Maar ik weet niet waarom dat er bijgehaald wordt, ik heb die periode achter mij gelaten. Het parket heeft het overlijden onderzocht, met een huiszoeking op de koop toe. Ik wil nu gewoon verder met ons leven, samen met mijn kinderen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier