Supporters die hun favoriete club door dik en dun een halve eeuw trouw blijven, zijn moeilijk te vinden. Myriam Alleweireldt (65) uit Poperinge kan je zonder enige twijfel tot deze zeldzame groep rekenen. Ze is ondertussen al bijna zestig jaar één van de trouwste supporters van SK Vlamertinge.
“Toen ik een klein meisje was, ging ik met mijn vader al naar het voetbal kijken. In het supporterscafé moest ik regelmatig de uitslagen van alle wedstrijden noteren. Dat vond ik best leuk. In die tijd heeft de voetbalmicrobe me overmeesterd en niet meer losgelaten. We gingen zowat overal wedstrijden bekijken en zo kwam ik ook regelmatig op het veld van White Star en Cercle Ieper. Nu supporter ik enkel nog voor SK Vlamertinge. Dat is al vele jaren de club van mijn hart.”
Rood-wit hart
“Ik zou nooit kunnen supporteren voor een andere club”, vervolgt Myriam Alleweireldt. “Ik woon nochtans in Poperinge, maar SK Vlamertinge is de club van mijn hart. Elke thuiswedstrijd ben ik present en als het even kan, ga ik ook mee op verplaatsing. Mijn man is eerder een wielerliefhebber, maar af en toe vergezelt hij mij. Na elke thuismatch spreken we af in de kantine. De gezellige sfeer na een wedstrijd wil ik voor geen geld ter wereld missen. Spelers, bestuursleden en supporters zijn een grote familie. Dat is uniek en zal je nergens elders vinden. Mijn hart is rood-wit en dat zal altijd zo blijven.”
De gezellige sfeer na een wedstrijd wil ik voor geen geld ter wereld missen
Het coronavirus is de laatste tijd voor veel fervente voetbalsupporters een serieuze spelbreker. Ook Myriam vindt dit heel erg jammer. “Een weekend zonder voetbal maakt me ongelukkig. Voetbal is een feest voor mij. Ik ben gelukkig als ik naast het veld de jongens kan aanmoedigen. Ik begrijp dat we voorzichtig moeten zijn, maar het doet me pijn dat ik er soms niet bij mag zijn. Ik hoop dat alles binnenkort weer normaal is. Dat is het beste voor iedereen.”
De mooiste voetbalherinnering uit haar leven ophalen, is voor de vurigste supporter van SK Vlamertinge helemaal niet moeilijk. “Het grandioze feest na de promotie naar bevordering zal ik nooit vergeten. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Wellicht was nationaal voetbal een beetje te hoog gegrepen voor een club als SK Vlamertinge, maar de herinnering aan het onvergetelijke promotiefeest kan niemand me nog afpakken. Ik krijg nog koude rillingen als ik er aan terugdenk.”
Vriendengroep
“Momenteel is de club heel goed bezig. Jonge spelers krijgen de kans om door te stromen en dat vind ik een goede zaak. Het bestuur levert schitterend werk. Je voelt aan alles dat het een vriendengroep is, die het beste wil voor de club. Ik besef maar al te goed dat het niet simpel is om in deze moeilijke coronatijden een voetbalploeg te leiden. Er is de laatste jaren ook veel veranderd in het voetbal. Vroeger voetbalden de jongens voor een pistolet en een pintje, maar dat is al lang niet meer zo. Ik doe mijn hoed af voor wat het bestuur van SK Vlamertinge presteert. We zijn een grote, hechte familie en dat is eigenlijk hun verdienste.” (PDC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
