Monique Devisch uit Oostnieuwkerke tovert haar huis elk jaar in december om tot een mini-tentoonstellingsruimte voor kerststalletjes, die heeft ze in alle mogelijke kleuren en formaten, van over de hele wereld. Liefst 275 heeft ze er in de voorbije twintig jaar verzameld. “Er kruipt wel wat werk in, maar elk jaar probeer ik om de inrichting klaar te hebben tegen 1 december. Net zoals bij die eerste keer in 2004, toen wijlen mijn man thuis kwam van het ziekenhuis.”
Wie door de Guido Gezellestraat in Oostnieuwkerke wandelt, kan er moeilijk naast kijken. Beide ramen van het rijhuis van Monique doen namelijk dienst als etalages voor haar kerststalletjes. “Al twintig jaar verzamel ik ze. Mijn zoon koopt soms eens eentje op een rommelmarkt voor me, terwijl de kleinkinderen vaak iets meebrengen als ze op reis zijn gegaan. Ik heb ooit zelfs eens een zoekertje in de krant gezet. Ik heb er uit onder meer Canada, Rwanda, Sicilië, Oeganda, Spanje, Noorwegen, Finland, Kroatië, Mallorca, Ecuador en Lourdes. Vorig jaar had ik nog maar 150, maar veel mensen in het dorp weten dat ik ze verzamel en het voorbije jaar heb ik er een flink pak bijgekregen. Af en toe koop ik ook zelf eentje. Al moet ik daarmee opletten, want dan laat ik me soms eens wat gaan. Nu al heb ik er een tiental die ik niet uitgehaald heb, omdat ik geen plaats meer heb.”
Goede zorgen
Monique heeft stalletjes van amper een paar millimeter hoog, tot uit de kluiten gewassen houten constructies met licht en geluid. Wekenlang werkte ze aan de inrichting van de twee kamers vooraan in huis. Elke avond doet ze alle batterijlichtjes uit, ‘s ochtends gaan ze weer allemaal aan. “Ik probeer goed voor de stalletjes te zorgen. Er zitten er tussen van mensen die ze om een of andere reden thuis niet kunnen of willen uitzetten, maar ze tegelijk ook niet willen wegdoen, omdat er vaak een emotionele waarde aan hangt. Dan komen die hier terecht. Al dan niet in bruikleen voor de expo. Omdat ze weten dat ik er goed voor zorg. Vorige week nog kreeg ik een stalletje dat haast uiteen viel van ouderdom. Ik heb het eigenhandig in ere hersteld en herschilderd, met een dakje van wol. Breien en haken is per slot van rekening ook een hobby van me. Ik was hoedenmaakster van beroep en handwerk is altijd een passie geweest.”
“Kerststalletjes zijn gemaakt om bewonderd te worden, niet? Als er mensen staan te kijken aan het raam doet me dat altijd plezier”
In het huis van Monique staan ook gebreide en gehaakte stalletjes en zie je tientallen wandkleedjes met stalletjes of kerstfiguren op. Een van de grote pronkstukken is een geborduurd kleed van de maagd Maria, die ze ooit nog in Lourdes getoond heeft. Opvallend is dat er op heel veel werkjes ook cactussen staan. “Wijlen mijn man was een groot liefhebber van cactussen. Dat heb ik overgenomen van hem, maar dan met gebreide en gehaakte cactussen. Ik heb er lang mee op beurzen gestaan. Maar dat gaan we wat afbouwen. Bij een beurs komt telkens zo’n grote verhuis kijken en dat zie ik steeds minder zitten.”
Eerbetoon aan Robert
De kerststalletjesexpo is een eerbetoon aan haar man, wijlen Robert Bonjé. “Robert is in 2004 overleden aan longkanker. In de kerstperiode. Hij is begraven op 23 december en is hier toen thuis gekomen van het ziekenhuis begin december. Om hier zijn laatste momenten door te brengen, omringd door de gezelligheid en de warmte van kerst. Elk jaar probeer ik, net zoals in 2004 toen Robert thuis kwam van het ziekenhuis, om de inrichting klaar te hebben tegen 1 december. Op die manier hou ik met deze expo ook de herinnering aan Robert levend. Ook mijn dochter ben ik inmiddels verloren, aan de gevolgen van ALS. (Monique wijst ons op een troosthoekje in haar keuken, waar foto’s van vader en dochter naast elkaar staan.-red.). Van haar dochter, dus van mijn kleindochter, heb ik hier een tekening van een kerststal die ze maakte als kleuter. Ook die tekening krijgt hier altijd een plaatsje.”
Fijn is dat Monique met plezier bezoekers ontvangt. “Kerststalletjes zijn gemaakt om bewonderd te worden, niet? Als er mensen staan te kijken aan het raam doet me dat altijd plezier. Onlangs nog passeerde er een klas schoolkinderen, die meteen heel enthousiast waren over de stalletjes. Ik ontvang met plezier iedereen die eens een kijkje wil komen nemen en geef zelfs graag een woordje uitleg. Maar ik ben niet altijd thuis, dus een seintje vooraf is aangewezen.”
Wie de stalletjes van Monique wil gaan bewonderen kan dat in de Guido Gezellestraat 15 in Oostnieuwkerke, al is een seintje vooraf via 0478/44.62.05 aangewezen.
