Moeder en zus van verongelukte Inès (15) krijgen na acht jaar strijd eindelijk verblijfspapieren
Een maand na het ongeval dat haar vijftienjarige dochter Inès het leven kostte, is er een klein lichtpuntje aan de horizon voor Farah Debbar uit Wielsbeke. Ze kijkt nog aan tegen een maandenlange revalidatie maar hoeft zich de komende vijf jaar geen zorgen meer te maken over haar verblijfstatuut en dat van haar dochter Nina. “Dit is een grote morele opsteker voor haar”, zegt Farah’s echtgenoot Hugues.
Op 21 augustus reed een bestelwagen in op het bushokje waar Farah samen met haar dochter Inès Moula zat te wachten. Inès overleed ter plaatse, haar moeder raakte zwaargewond. Ze verblijft nog steeds in het ziekenhuis en moet nog meerdere operaties ondergaan. Na het ongeval werd de identificatie van Farah en Inès bemoeilijkt door hun verblijfstatuut, tot frustratie van pluspapa Hugues Eliat. Hoewel Farah al acht jaar in België woonde en in de zorg werkte en haar twee kinderen hier schoolliepen, slaagden ze er niet in om een langdurige verblijfsvergunning te bekomen.
“Farah heeft eerst een tijdje in Brussel gewoond en daar werden haar papieren altijd geweigerd”, zegt Hugues. “We hebben dan beslist om te trouwen maar ook al waren we al ruim een jaar een koppel, dit werd aanzien als een schijnhuwelijk. We hebben de hele aanvraagprocedure drie of vier keer gedaan maar Farah kreeg telkens slechts voor zes maanden een verblijfsvergunning. Maandag kwam plots het nieuws dat zij en Nina voor de komende vijf jaar zonder problemen in België kunnen blijven, een enorme opluchting. Of dit nu te maken heeft met het ongeval, dat kan ik niet zeggen.”
Nog een reden dat dit een morele opsteker is voor het gezin, is de biologische vader van Inès en Nina. Die was al jaren uit hun leven maar kwam na het ongeval plots op de proppen met een vonnis van een Algerijnse rechtbank dat hem in 2018 het hoederecht toekende. Hij wilde het lichaam van zijn overleden dochter naar Algerije brengen en ook haar zus Nina meenemen. Het meisje moest zelfs even onderduiken bij familie van Hugues uit vrees voor een ontvoeringspoging. “Gelukkig hebben we nu al even niets meer gehoord van de biologische papa en deze verblijfspapieren geven ons in de toekomst een betere houvast”, besluit Hugues. (JF)
Lees ook…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier