De 22-jarige Mike Van Bommel overleed op 14 april 2019 na een zwaar verkeersongeval met zijn motor op de Koninklijke Baan in Bredene. Vier jaar later werd een SAVE-bord geplaatst op de plaats waar Mike het leven liet. “We zijn Mike nog steeds niet vergeten”, klikt het bij mama Margriet.
Het verdriet om het verlies van Mike is nog steeds groot bij zijn familie. Vier jaar geleden veranderde het leven van Margriet Goyens en haar familie voorgoed. Mike was gek van motoren en dat is hem ook fataal geworden. De 22-jarige jongeman verloor op de Koninklijke Baan in Bredene de controle over het stuur van zijn motor bij het inhalen van een voorligger. Mike kwam uiteindelijk met een smak tegen een verlichtingspaal aan de kant van de weg terecht. Hij overleefde de zware klap niet en was op slag dood. Het ongeval gebeurde op amper vijf minuten van zijn ouderlijk huis op de Vuurtorenwijk.
Flapuit
“Mike woonde daarvoor pas veertien dagen terug thuis”, vertelt mama Margriet. “Hij verbleef lange tijd bij zijn oom Frans in Limburg. Hij zou er een opleiding volgen, maar moest daarvoor zijn vriendin achterlaten in Oostende. In 2018 stopte hij zijn opleiding om terug naar Oostende te komen. Hij zou gaan samen wonen met zijn vriendin. Twee weken voor zijn ongeval kwam hij uiteindelijk terug thuis wonen. Niet veel later was ik hem kwijt. Mike was een jonge, vrije, joviale flapuit die steeds in was voor een grapje. Hij was echt het zonnetje in huis.”
“Op vandaag gaan we nog steeds door een hel. Ons leven is sindsdien helemaal veranderd”
Zaterdag werd het SAVE-bord van Ouders van Verongelukte Kinderen onthuld op de plaats waar Mike het leven liet. “Dit doet natuurlijk deugd, maar het zal Mike jammer genoeg niet terugbrengen”, zegt een emotionele mama. “Deze borden moeten echter andere weggebruikers waarschuwen en dat is een nobel doel. Elk verkeersslachtoffer is er een te veel. Niemand hoeft hetzelfde lot te ondergaan als onze Mike.”
Niet meer tijd met Mike
Margriet belandde na het overlijden van haar zoon in een hel. “Als je plots dat telefoontje krijgt dat geen enkele ouder wil krijgen, dan stort je wereld in”, blikt de vrouw terug. “Onze wereld stond volledig stil. Mijn jongen was er niet meer. We hebben lang nodig gehad om enigszins te geloven dat Mike er niet meer was. Op vandaag gaan we nog steeds door een hel. Ons leven is sindsdien helemaal veranderd. We missen Mike nog elke dag. Hij had nog een heel leven voor zich. Spijtig dat we niet meer tijd hebben gekregen om Mike te zien groeien. Er is een leven voor en na het overlijden van Mike.”
“Er is een leven voor en na het overlijden van Mike”
“Als mama probeer je je kinderen zo goed mogelijk op te voeden en dan moet je ze loslaten zodat ze hun eigen leven kunnen leiden. Alleen was dit niet wat ik in gedachten had met loslaten”, zo vervolgt Margriet, die zich na het ongeval sterk moest houden voor haar andere kinderen: Dennis en Jennifer. “Voor hen moet je verder. Zijn broer en zus hadden een sterke band met Mike. Hij vervulde zijn taak als grote broer dan ook als behoren. Ook zij waren kapot van verdriet en zijn dat op vandaag nog steeds. Mike zit op vandaag nog steeds diep in ons hart en daar zal hij nooit uit verdwijnen. We missen hem hard, maar we weten dat hij op ons let.”
