Stel, je hebt een kindje of ander dierbaar familielid verloren en wilt de vele mooie herinneringen aan hen koesteren. Dan kun je dat sinds kort met een herinneringsbeertje van MamaMoetje. “Het idee om zo’n knuffelbeertje met oude babykleertjes of een kledingstuk van een overleden (groot)ouder aan te kleden, is niet nieuw. Maar ik probeer er een nog persoonlijker toets aan te geven”, zegt Kelly Lanssens.
Kelly Lanssens (38) is al meer dan 17 jaar vroedvrouw in het AZ Brugge. Door ziekte ze lijdt aan het Ehlers-Danlossyndroom, een zeldzame bindweefselziekte kreeg ze plots heel wat meer vrije tijd. “Tijd, die ik zinvol wilde invullen. En dan kwam ik al snel bij een van de meest hartverscheurende aspecten van mijn beroep uit: sterrenkindjes. Ik heb er jammer genoeg enkele van dichtbij meegemaakt. Ouders, die tijdens of kort na de zwangerschap een kindje verliezen, vinden vaak moeilijk een manier om hun kindje dicht bij zich te houden. Ze gaan dan op zoek naar iets tastbaars, dat herinnert aan hun sterrenkindje.”
Kelly ontdekte op die manier de zogenaamde memory bears. “Het zijn teddyberen die je aankleedt met een stukje textiel van je overleden dierbare. Als ervaren naaister leek me dat wel wat. Toen mijn man me vroeg wanneer we de kleertjes van onze eigen kindjes eindelijk eens weg zouden geven, was de aanzet gegeven en mijn eerste beertje een feit.”
Toen Kelly’s opa stierf, besefte ze plots dat haar herinneringsbeertjes niet enkel voor sterrenkindjes hoefden bestemd te zijn. “Het tweede beertje dat ik ooit maakte, was voor hem. Ik zette er ook een foto van hem op.”
Persoonlijk
“Mijn eigen, hoogst persoonlijke herinneringsbeertje leerde me dat het een mooie manier is om troost te vinden in moeilijke tijden. Het feit dat het beertje een stukje textiel draagt dat ooit aan mijn opa toebehoorde, maakt het iets om voorgoed te koesteren. Het heeft echt emotionele waarde”, zegt Kelly.
Kelly’s beertjes dragen bovendien meer dan alleen een stukje textiel. “Ik kan ze ook versieren met accessoires: een juweeltje van oma, een medaille van je opa… Ik kan er ook een buideltje in verwerken, waarin een stukje tekst kan bewaard worden of zelfs een beetje as van de overledene. Maar vooral de foto die ik op de beertjes naai, spreekt de mensen blijkbaar aan. Dat maakt het volgens hen heel persoonlijk.”
Omdat ze als vroedvrouw wel vaker in contact kwam met Boven de Wolken en het Berrefonds, twee organisaties die het verlies van een kind willen helpen verwerken, besliste Kelly 10% van de opbrengst uit de verkoop van haar herinneringsbeertjes aan beide weg te schenken. En hoe haar project tot slot de naam MamaMoetje meekreeg? “Mijn zoontjes noemen me mama, mijn plusdochter dan weer moetje. Echt ver moest ik het dus niet zoeken.”
Info: www.mamamoetje.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
