Miet Sinaeve viert het leven na borstkankerbehandeling: “Geniet van het nu! Het kan vlug veranderen”

Als penningmeester van iSwim en bestuurslid bij Rotaract en Davidsfonds was Miet Sinaeve jarenlang een bezige bij in het Ieperse verenigingsleven. De diagnose borstkanker dwong haar vorig jaar echter om het kalmer aan te doen. Nu ze beter is, geniet ze weer volop van het leven. Op Festival Dranouter vierde ze haar genezing met Dave & Alistair en volgend jaar waagt ze zich zelfs aan de 1.000 kilometer voor Kom Op Tegen Kanker.

Miet Sinaeve (54) uit Zuidschote liep vorig jaar nog rond op Festival Dranouter met een kale knikker door de chemobehandelingen die ze kreeg voor haar borstkanker. Eén jaar later heeft ze haar krullen terug en zien de prognoses er goed uit. Reden genoeg om samen met Dave & Alistair – de Dranoutertypetjes van Kartje Kilo – een feestje te bouwen op de laatste dag van het festival.

Wanneer kreeg je de diagnose?

“Op 14 maart 2023. Ik heb dat eigenlijk heel nuchter en rationeel ondergaan. Je moet er gewoon door en positief blijven. Het gekke is dat ik in 2019 nog met zes vriendinnen van wielertoeristenclub Jonger Dan Je Denkt gefietst heb voor Think Pink (de nationale borstkankercampagne in België, red.). In vier dagen reden we van Amsterdam naar Brussel. We hadden onszelf de Boezembikers genoemd. Toen fietste ik mee als ‘bondgenoot’, zoals dat heet bij Think Pink, maar vier jaar later maakte ik de switch van bondgenoot naar lotgenoot.”

Je kende de ziekte dus goed?

“Mijn papa is ook gestorven aan kanker. Op dit moment is het zo dat één vrouw op zeven borstkanker krijgt. In je achterhoofd zit dan wel de vraag: wanneer duikt het op bij ons in de familie? Kijk, het was ik die in de ‘prijzen’ viel, bij manier van spreken.”

Maar je liet je niet ontmoedigen. Midden in de chemobehandeling ging je nog naar Dranouter.

“Ik kreeg iedere week chemo en dan heb je tussenin niet veel tijd om te recupereren, maar ik dacht: de dagen dat ik goed ben, moet ik ervan profiteren. En niet ellendig en zielig thuis zitten in de zetel. Ik voelde me goed en aangezien ik al jaren naar Dranouter ga, dacht ik: ik ga er gewoon naartoe en we zien wel of het meevalt. Uiteindelijk ben ik er zelfs twee dagen geweest. Ik had er echt van genoten.”

“Behandeling zit erop en de prognose is goed. Als dat geen reden is om te vieren!”

Waarom ging je dit jaar in op de oproep van Festival Dranouter om samen met Kartje Kilo en hun typetjes Dave & Alistair een feestje te bouwen?

“Mijn behandeling zit erop, ik heb mijn reconstructie gehad, de prognose is goed… Als dat geen reden is om te vieren! Aangezien ik de zus ben van Wouter Sinaeve (die samen met Johan Feys straattheaterduo Kartje Kilo vormt, red.) dacht ik eerst dat ze me niet zouden selecteren. Misschien zouden mensen het niet fair vinden, maar kijk: het is toch gelukt en het was supertof!”

Hoe heeft de diagnose jouw kijk op het leven veranderd?

“Je moet genieten van het nu. Het kan zo rap veranderen. Chicaneren, zeveren en zagen over pietluttigheden, ik wil daar geen energie meer insteken.”

Je was medeoprichter en jarenlang penningmeester bij iSwim, de Ieperse zwemclub. Hoe kwam je daarbij terecht?

“Mijn oudste zoon Seppe en dochter Kato zwommen. Gewoon de goesting om me te engageren in het verenigingsleven heeft ervoor gezorgd dat ik mee in het bestuur gestapt ben. Aangezien ik werk in een verzekeringskantoor gingen de anderen ervan uit dat ik goed overweg kon met cijfertjes en hebben ze mij tot penningmeester gebombardeerd.”

Jouw zus Tine werd als voorzitter van Westhoek Turncentrum verkozen tot Krak van Ieper. Dat engagement is dan toch iets dat bij jullie in de genen zit?

“Toch wel. Mijn vader is altijd voorzitter geweest van Davidsfonds Boezinge. Toen vake stierf, heeft moeke het voorzitterschap overgenomen. Ik ga niet zeggen dat we dat met de paplepel hebben meegekregen, maar het scheelt niet veel. Ik ben zelf ook altijd lid geweest van Rotaract Ieper-Poperinge, waar ik me ook engageerde om de activiteiten te organiseren die geld in het laatje brachten voor onze sociale doelen. Ik werk trouwens ook als vrijwilliger in De Wervel, de voedselbedeling in Poperinge.”

Hoe sterk is de band met Ieper?

“Als mensen vragen waar ik woon, dan antwoord ik toch altijd: Zuidschote. Ik ben trots om Zuischotenaar te zijn. We wonen landelijk met zicht op de Vaart. Als het mooi weer is, voelt het telkens als vakantie als we hier in de tuin zitten.”

Wat heeft de toekomst in petto?

“Ik heb me ingeschreven voor de 1.000 kilometer voor Kom Op Tegen Kanker. Oorspronkelijk was mijn doel om het volledig alleen te doen, maar ik heb mijn doel al een klein beetje bijgesteld. In plaats van vier keer 250 kilometer te fietsen, zal ik iedere dag 125 kilometer fietsen. Collega’s zullen de andere helft fietsen.”

Ben je al bezig met de voorbereidingen?

“Ik ben stilaan de conditie aan het opbouwen. Mijn borstreconstructie dateert nog maar van 21 mei, dus ik heb heel lang niet mogen sporten. De tocht zelf is ook pas in het hemelvaartweekend van 2025. Ik wou deze keer eens iets doen voor Kom Op Tegen Kanker en niet louter Think Pink, want dat is puur voor borstkanker. Kom Op Tegen Kanker behelst het volledige kankerplaatje, bij manier van spreken. Er is meer dan borstkanker alleen. Het feit dat ik nu zelf kanker gehad heb, is voor mij een extra drijfveer. Ik wil bewijzen dat ik het kan.”