Mia (75) steekt leeftijdsgenoten hart onder de riem: “Je kan winnen van het virus!”

Na vijf dagen in het AZ Groeninge in Kortrijk mocht de 75-jarige Mia Nys dinsdagavond weer naar huis. Op 15 maart, toevallig haar verjaardag, voelde ze de eerste symptomen van corona opduiken, een week later was thuisblijven geen optie meer. Maar nu voelt ze zich weer gezond. “Het hoestje is er nog een beetje, maar dankzij het bewonderenswaardig werk in het ziekenhuis ben ik stilaan weer de oude”, zegt de zeventiger die met haar verhaal haar leeftijdsgenoten wat extra courage wil geven.

Ze moet nog zeker twee weken in thuisquarantaine blijven na haar ontslag uit het ziekenhuis dinsdagavond. Maar dat deert de 75-jarige Mia Nys uit Kortrijk niet. Ze is blij weer thuis te zien na enkele bange dagen. “Op 15 maart was ik jarig”, keert ze even terug in de tijd. “75, een schone leeftijd. Maar ik voelde me niet helemaal lekker. Het begon met pijn in mijn nek en in mijn armen. Daarna kwam de diarree, het overgeven en moest ik voortdurend hoesten. De huisdokter dacht in eerste instantie niet aan corona, ik had immers geen koorts. Met wat antibiotica zou het snel beter moeten gaan.”

Fantastische zorgen

Maar het werd niet snel beter. Integendeel. Mia bleef maar hoesten en na een week thuis zag ze zich genoodzaakt naar het AZ Groeninge in Kortrijk te gaan. “Ik had geen ademhalingsproblemen, maar ik was ontzettend, ontzettend moe. En die hoest. Och, jongens toch, die bleef duren. Ik was op, kon niet langer meer thuisblijven.” Mia werd opgenomen in het ziekenhuis waar uit de tests en de scan al snel bleek dat ze wel degelijk het coronavirus had opgelopen.

“Waar dat zou kunnen zijn gebeurd? Ik heb er werkelijk geen idee van“, zegt ze. “Ik ben op 10 maart, toen het nog mocht, een laatste keer gaan bridgen in mijn vaste clubje. Die dag hebben we trouwens zelf beslist om voorlopig niet meer te kaarten. Ben ik daar besmet geraakt, wie zal het zeggen. De kans bestaat natuurlijk hé. Maar ik wil niemand met de vinger wijzen. Er zijn geen schuldigen in dit verhaal. Dat helpt toch niets aan de situatie.”

“Ik was ontzettend moe. En die hoets. Och, jongens toch, die bleef duren”

Mia kwam terecht op de afdeling van longarts dokter Leys en zijn team. En over de behandeling in AZ Groeninge heeft de kranige Kortrijkse niets dan lof. “Echt chapeau! Hoe die mensen, hoe moeilijk de situatie vandaag ook is, zorg dragen voor ons. Dat is bewonderenswaardig. Positief testen is sowieso wel een beetje beangstigend, maar bang ben ik nooit echt geweest. Ik voelde me meteen in goede handen.”

“Het is mogelijk!”

Dinsdagmiddag kwam dokter Leys dan met het goede nieuws dat Mia gezond genoeg was om weer naar huis te kunnen. “Hij had vertrouwen in de situatie en zei dat het zelfs beter is om thuis te herstellen dan veel langer tussen de vele coronapatiënten te verblijven“, aldus Mia. “Ik moest wel 14 dagen in thuisquarantaine blijven. We zijn nu bezig aan de tweede dag en eigenlijk heb ik mij nog geen seconde verveeld. (lacht) Ik krijg constant telefoons van familie, vrienden, kennissen. Veel berichtjes ook, allemaal warme aanmoedigingen en beterschapswensen. Ik weet niet waar eerst geantwoord.”

“Het is heel belangrijk om jezelf goed te verzorgen, binnen te blijven en als het nodig is, tijdig hulp te zoeken”

Mia wil met haar verhaal vooral 75-plussers een hart onder de riem steken. “Ik ben het levende bewijs dat het mogelijk is, dat je je erdoor kan slaan. Ook als je wat ouder bent, kan je het virus overwinnen. Het is vooral heel belangrijk om jezelf goed te verzorgen, binnen te blijven en als het nodig is, tijdig hulp te zoeken. Dat ik mezelf altijd goed soigneer en veel bleef sporten, zal ook wel een rol gespeeld hebben.”

Puzzel van familiefoto

Mia is de fiere moeder van vijf kinderen en oma van ondertussen 15 kleinkinderen. Ook zij waren de voorbije dagen natuurlijk erg bezig met de gezondheid van Mia. “Steven, mijn zoon, is deze namiddag samen met zijn kinderen eens langsgekomen met de fiets. In de tuin, veilig met het raam ertussen, om eens te zwaaien. En ik heb van mijn kinderen een puzzel van een grote familiefoto gekregen om me de komende dagen bezig te houden. Eén van 1.000 stukjes, daar ben ik wel even zoet mee“, glimlacht Mia. “Tot nu toe evolueert alles heel gunstig. Ik lees ook graag, hier achter mijn raam in het zonnetje. Het hoestje is er nog een beetje, maar beetje bij beetje word ik wel weer de oude!“