Menen: “Mensen stappen of zingen om zich te ontspannen”

“Met plezier stel ik vast dat vele mensen graag doen wat ik zelf ook graag doe en zich daar gelukkiger door voelen.” Pascal Devriesere is initiatiefnemer van wandelgroep De Stappers en zanggroep ‘t Zinkt, hij helpt een Syrische familie en ligt mee aan de basis van het ‘Thuis in Menen’ project.

Het is haast niet te geloven dat de tiende Krak van Menen nog tijd heeft om te fietsen, te tuinieren of te koken. Toen hij in 2011 met pensioen ging, besloot Pascal dat hij de zee van vrije tijd zou vullen met zaken die hij graag deed, maar liefst niet in zijn eentje.

Zo zocht en vond hij zes jaar terug gelijkgezinde wandelaars. Sindsdien kan je ‘De Stappers” tweemaal per week in Lauwe zien wandelen. “Op dinsdag en donderdag wandelen we zo’n 6 kilometer. Iedereen is welkom”, zegt Pascal. “Met mooi weer is onze groep omvangrijker, maar een harde kern is altijd op post.”

Oproep op Facebook

Pascal bracht tijdens zijn beroepsloopbaan vele eenzame uren door in zijn locomotief. Dikwijls al zingend, bekent hij. “Ik zing enorm graag en wou me aan te sluiten bij een koor. Ik had geen zin in een kerkkoor, een ander koor bestond echter niet in Lauwe.”

“Uiteindelijk plaatste ik twee jaar terug een oproep op Facebook, met de vraag wie met mij wou meezingen. We startten met acht personen maar al snel was de interesse enorm. Aanvankelijk zongen we zomaar wat, zonder een idee te hebben of we de juiste toon hadden. Gelukkig vonden we in Viviane Forest een trouwe dirigente. Zingen dat lucht op, dat komt door de endorfine die aangemaakt wordt.”

“Mensen stappen of zingen om zich te ontspannen, sommigen zelfs op aanraden van de dokter. Ik verbaas me er nog altijd over dat mijn oproep op Facebook ervoor gezorgd heeft dat mensen zich – al is het maar voor even gelukkiger voelen.”

Buddy

In 2016 kwam in de Goevrouwestraat een Syrisch gezin wonen. Pascal liet hen weten dat de deur van nummer elf altijd openstond. Haast meteen kwam Dima, de moeder, op bezoek. Niet om iets te vragen, wel om hen uit te nodigen op de koffie.

“Ik verbaas me er over dat door mijn oproep mensen zich gelukkiger voelen”

“Dat was de start van een warme vriendschap“, getuigt Pascal. “Wij helpen hen waar het kan, met allerlei administratieve beslommeringen, waar en hoe ze tegemoetkomingen kunnen krijgen, dat ze zich moeten verzekeren. Noem maar op. Door de taal- en culturele barrière zijn dat voor hen gigantische problemen.”

Zowat tezelfdertijd werd het Thuis In Menen project opgestart. Nog steeds zijn Pascal en Martine buddy’s van Dima en haar familie, hun ervaringen delen ze met de andere buddy’s in Menen.

“Lauwe is een fantastische gemeente”

Je bent opgegroeid in Aalbeke, maar lijkt helemaal ingeburgerd in Lauwe.

“Lauwe is een fantastische gemeente. Men zegt vaak ‘Lauwe Leeft, wel dat klopt volledig. Je hebt hier een levendig centrum. Er zijn cafés, handelszaken, de Lauwenaars nemen initiatieven en organiseren van alles. Dat is niet zo evident, in nogal wat gemeenten loopt het centrum leeg. Niet dus in Lauwe.”

Je dagen zijn goed gevuld, zoveel is duidelijk. Wat vindt je echtgenote Martine daarvan?

“Martine steunt me in alles, We zijn samen beginnen te stappen, en ze is ook lid van de zanggroep. Je kent het gezegde: ‘achter een sterke man staat een sterke vrouw!’, lacht Pascal. “Wat zij allemaal niet doet voor Dima en haar gezin, onvoorstelbaar!”

“Straks komt Zacharias langs, de oudste zoon van het Syrische gezin”, pikt Martine in. “Er zijn proefwerken en ik help hem daar wat bij. De familie levert grote inspanningen om het Nederlands onder de knie te krijgen. De eerste maanden waren Dima en ik voortdurend op stap. We maakten plakboeken vol met foto’s van gebruiksvoorwerpen, ik schreef de betekenis in het Nederlands erbij en zij in het Arabisch. Ze zijn heel leergierig, dat helpt.”

De Stappers, ‘t Zinkt, je buddywerk,… Waar komen we Pascal Devriesere nog tegen in de toekomst?

“Er zijn geen concrete plannen, momenteel heb ik meer dan genoeg om handen”, lacht Pascal. “De organisatie van de zanggroep vraagt behoorlijk wat tijd. Ik maak onder meer de liedjesteksten op en stuur ze door naar de leden. Ik ben er ook het centrale aanspreekpunt, als er iemand een vraag of voorstel heeft, komen ze bij mij terecht. De groep is ondertussen een grote familie geworden, een mooie vriendengroep. Dat we steeds zo goed als voltallig op de repetities aanwezig zijn, is het mooiste bewijs.”

Bio Pascal Devriesere

Privé

Pascal Devriesere (59) groeide op in Aalbeke. Hij woont in de Goevrouwestraat in Lauwe samen met echtgenote Martine Van den Broucke. Ze hebben twee kinderen, Tinneke (33) en Thomas (32) en twee kleinkinderen, Ruben (7) en Remi (6).

Opleiding en loopbaan

Hij behaalde het diploma mechanica in het VTI in Kortrijk. Hij werd treinbestuurder, 36 jaar lang. Sinds 2011 is Pascal gepensioneerd.

Vrije Tijd

Pascal houdt van stappen, fietsen, tuinieren, zingen, koken. Hij is ook buddy voor een Syrisch gezin. En hij trekt er graag, samen met Martine, met de caravan op uit.