Op 3 november 2021 nam het leven van Mattijs De Leersnyder een drastische wending. De basketspeler van Bobcat Wielsbeke kreeg op een week tijd maar liefst vier beroertes. Mondjesmaat timmert de 35-jarige Waregemnaar aan zijn weg terug.
De ogenschijnlijk kerngezonde Mattijs De Leersnyder, nu 35 jaar, was in november 2021 voor zijn werk in Zweden. De zelfstandige ingenieur mechanica had zo’n 100 mensen onder hem werken bij het bedrijf Lysair. “De eerste symptomen waren dat ik plots niet meer kon spreken”, doet Mattijs zijn verhaal. “Lopen ging daarna ook moeilijk. Vanaf dan ging het snel. Gelukkig was er een collega in de buurt die alles zag gebeuren. Zonder hem zat ik hier niet meer. Ik werd in allerijl naar het ziekenhuis gebracht, waar ik geopereerd werd. Nadat ik in de ambulance werd gebracht, herinner ik mij niets meer. Daarna kreeg ik nog eens drie beroertes. Naar de oorzaak is het tot op heden gissen. Ik rookte niet, leefde gezond en speelde basket bij BBC Zulte. Na de operatie is mijn vrouw Valerie overgevlogen en is al die tijd bij mij gebleven. We hebben twee kindjes, Arie (4) en Camille (7). Zij wisten niet wat er aan de hand was. Gelukkig konden we toen rekenen op mijn ouders en schoonouders, die met de beste zorgen onze kindjes hebben opgevangen”, blikt Mattijs terug.
Spraaktechnologie
“Na een maand werd ik met het vliegtuig overgevlogen naar Wevelgem, om vervolgens nog een week in een Kortrijks ziekenhuis te verblijven. Er zijn toen twee stents ingeplant in mijn hoofd. Eenmaal het beter ging, begon het herstel bij de logopedist, de kinesist en de ergotherapeut. Naar de logo moet ik nog een jaar gaan. Naar de ergo ga ik om te rekenen en van de kine ben ik vanaf. Ik was en ben nog altijd heel moe. Ik slaap dan ook veel. Maar het gaat ondertussen beter en beter. Spreken gaat al beter, maar lukt nog niet altijd. Lezen en schrijven zal een blijvend probleem zijn. De spraaktechnologie op mijn gsm helpt me wel goed vooruit.”
Werkonbekwaam
“Uiteraard had ik het moeilijk als zelfstandige met de situatie waarin ik terecht ben gekomen, maar ik moet verder”, zucht Mattijs, die niet meer kan werken. “Ik leer drie keer per week lezen, spreken, en werk in mijn moestuintje. Momenteel ben ik ook de elektriciteit in mijn garage aan het plaatsen. Ik zit dus niet stil, maar een job volhouden behoort voorlopig niet tot de mogelijkheden.”
Basketcoach
“Ondertussen pikte ik de draad bij basketclub Bobcat Wielsbeke terug op. Louis Van Herpe en David El Sayeh overtuigden me om hun nieuw opgestarte ploeg te coachen. Zij hebben mij gemotiveerd om door te gaan. Trainen doen we maar één keer per week. We hebben bijna allemaal kinderen. Die trainingen bestaan hoofdzakelijk uit matchen spelen en shotten. We zijn een ploeg met heel wat spelers van Wielsbeke, BBC Zulte en enkele jongens die gestopt zijn maar opnieuw de microbe te pakken hebben. Soms mis ik al eens een training omdat ik te moe ben. Onze thuiswedstrijden zijn in de voormiddag, een prima zaak omdat de vermoeidheid dan nog niet of minder aanwezig is. Ook het coachen gaat niet altijd makkelijk, maar dan neemt Louis gelukkig over. Op het veld sta ik maximaal tien minuten. Dat komt omdat ik nog niet voldoende kracht in mijn hand heb”, vertelt Mattijs.
“Momenteel staan we nog altijd foutloos aan de leiding in vierde provinciale C. We hopen natuurlijk om kampioen te spelen (glundert). En we hebben nog een leuke wedstrijd om naar uit te kijken. We plaatsten ons voor de 1/16de finale van de West-Vlaamse beker, waar we tegen Bobcat Wielsbeke A uitkomen. Een heel leuke wedstrijd tussen twee ploegen van dezelfde club die we in de goede oude Sporthal De Vlaschaard gaan afwerken, onze oude thuishaven. Daar kijk ik naar uit.”
Sponsordag
“Ons ploegje kwam er mede door Steven Lefebvre, die zijn goedkeuring gaf. Daar zijn we hem heel dankbaar voor. Onder impuls van Tim, David en Louis kwam de ploeg tot stand. We zorgen zelf voor de sponsors, onze truitjes, het inschrijvingsgeld bij de bond en het betalen van de scheidsrechters. Op 25 februari vindt onze sponsordag plaats, dat is de dag van de wedstrijd tegen Zwevezele. Ik ben heel blij dat ik terug betrokken ben bij dit mooie verhaal. Daar ben ik mijn vrienden heel dankbaar voor”, besluit Mattijs De Leersnyder.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
