Martha Rommel, die in wzc De Korenbloem in Kortrijk verblijft, vierde vandaag haar 103de verjaardag. Ze is geboren op 26 maart 1921. Haar leven leest als een roman.
Martha Rommel is geboren in Kortrijk als vierde dochter in een gezin met 5 meisjes. Haar vader Cyril diende in de Eerste Wereldoorlog onder meer als brievendrager in de loopgraven. Na de oorlog werd hij postbode.
Martha heeft goede herinneringen aan de fietsuitstappen naar zee, met vader en de zussen. Als kleuter ging Martha naar de St.-Elooischool en in het lager ging ze met haar drie oudere zussen naar de Paulientjes waar Frans gesproken werd. In het zesde leerjaar werd Martha van school weggehaald, want haar moeder kon na een kwalijke val het huishouden niet meer alleen doen. De oudere zussen werkten al in de fabriek en die wedde kon het gezin ook niet missen.
Toen haar moeder opnieuw kon instaan voor het huishouden, moest ook Martha gaan werken in een confectiebedrijf. In 1939 liep Martha een blijvend letsel op aan de voet. Doordat ze veel moest neerzitten, lukte fabriekswerk niet goed.
“Het heeft geen zin om te klagen, heb vertrouwen en weet: alles komt goed. Dat was mijn levensmotto”, zei Martha vroeger.
De in Kortrijk bekende kleermaker Victor bood haar een opleiding aan. Martha was getalenteerd en gepassioneerd en na een tijdje maakte ze zelf haar eigen kleren, zelfs haar eigen trouwjurk. Zij ontmoette ook haar toekomstige man, Odiel Ameye. Hij was van Kuurne en hij durfde Martha eerst niet aanspreken. Daarom had hij maar tegen haar fiets gereden, om zich dan achteraf te gaan excuseren met de belofte de fiets te herstellen. Het koppel trouwde tijdens de oorlog in 1943 in de St.-Janskerk. De trouw moest vlug en in het geniep gebeuren, want Odiel leefde ondergedoken.
Tragedie
Martha woonde daarna bij haar schoonouders in Kuurne, terwijl Odiel op een geheime plek verbleef in de buurt. Een jaar na hun huwelijk werd hun zoon geboren. Martha bracht haar man elke dag een bezoek met eten. Ze kocht een eigen naaimachine en zo kon ze van thuis voortdoen met haar kleermakerswerk.
Het koppel bouwde een huis in de Steenovenstraat in Kuurne. Omdat Odiel een brouwerszoon was die altijd bij zijn vader had gewerkt, richtten ze een eigen bierhandel op. Jammer genoeg moesten ze na een hartinfarct van haar man de zaak verkopen. Niet veel later volgde een nog veel grotere tragedie. Hun zoon Pierre, amper 32, overleed in 1976 in een ongeval. De vele liefdevolle herinneringen aan hem brachten haar wat troost. Hij was papa van haar twee oudste kleinkinderen. Ze werd in deze moeilijke periode ook grootouder van de drie kinderen van hun dochter Marie-Jeanne.
Slapen in Sinaïwoestijn
Later kwam er tijd vrij voor een uitstapje en een echte vakantie. Ze gingen vaak met de nachttrein naar Sospel in het zuiden van Frankrijk waar ze konden logeren bij haar oudste zus. Of ze gingen met de kleinkinderen met Intersoc naar Zwitserland of naar Oostenrijk.
In 1984 overleed haar man Odiel veel te vroeg aan een hartziekte. De ultieme vakantie kwam ruim 20 jaar geleden toen Martha met haar dochter en kleindochter naar Egypte ging: drie generaties samen. Martha was toen net 80 geworden, maar het hield haar niet tegen om een ritje te maken op een kameel. Ze leefden er een tiental dagen mee in een Bedoeïenendorp en sliepen er in de Sinaïwoestijn, onder de adembenemende sterrenhemel.
Ook lang na haar pensioen bleef de liefde voor haar naaimachine groot. Zelfs toen ze 90 was, deed ze nog retouches. Martha heeft in haar leven veel voor anderen gedaan.
Sinds 2018 verblijft ze in De Korenbloem. Naast de vijf kleinkinderen zijn er ook 11 achterkleinkinderen bijgekomen. Aeneas wordt 5 jaar, hij is de jongste van de 11 kleinkinderen. “Hij scheelt bijna 100 jaar met zijn overgrootmoeder”, zegt zijn mama.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
