Marina kijkt al uit naar haar driedubbel vijfgeslacht: “Apetrots op al mijn meisjes”

Een vijfgeslacht is op zich al behoorlijk uniek en als het er dan ook nog eens drie op een rij zijn, is dat al helemáál uitzonderlijk. Maar Marina Waeyaert uit Bredene spant toch wel de kroon: bijna een kwarteeuw nadat ze de trotse grootmoeder werd in een drievoudig, vrouwelijk vijfgeslacht, is er nu kans dat ze dat binnenkort nog eens overdoet als overgrootmoeder.

Marina Waeyaert (63) pronkte 24 jaar geleden in de krant met haar drie pasgeboren kleindochters: Kenta was het eerste kindje van haar oudste dochter Heidi, haar andere dochter Cindy had net de zusjes Amy en Chiara op de wereld gezet. Samen met haar mama Rosa en oma Mathilde uit Jabbeke, de betovergrootmoeder van de drie meisjes, vormde Marina zowaar dus een drievoudig vijfgeslacht. Iets eenmaligs, zou je dan denken, maar als het een beetje meezit, doet Marina die stunt straks nog eens over als overgrootmoeder. Want, nadat haar kleindochters Kenta en Chiara onlangs allebei ook mama werden van een dochtertje – Chiara beviel een paar weken geleden van Aylana, Kenta is mama van de zes maanden oude Maylou – is ook haar kleindochter Amy nu nog eens in verwachting.

“Er komen steeds meer envelopjes bij met Nieuwjaar”

“Reuze spannend”, glimlacht ze. “We weten pas in de loop van volgende week of het een jongetje of een meisje wordt.” Als het dat laatste wordt, is het dus weer bingo. “Dan zitten we wéér met een driedubbel vijfgeslacht in onze familie: is dat geen mirakel?” klinkt het. Marina glundert erbij. “Apetrots ben ik op mijn meisjes. Ze zijn mijn alles.”

In de minderheid

Haar man Pierre is in de minderheid. “De dochters komen alle dagen koffie drinken en ik trek mij dan subtiel terug. Tussen al dat vrouwelijk geweld heb ik toch niet veel in te brengen”, knipoogt hij. “Vrouwen aan de macht”, glimlacht Marina. “Ze zeggen dat toch, dat wij het sterke geslacht zijn? Mijn grootmoeder Mathilde – ‘Tilleke’, zo werd ze ook vaak genoemd – is al in 2003 overleden, maar ze is wel 99 jaar geworden. Ze was ’t oedste wuvetje van Jabbeke.”

Marina hoeft overigens zelf ook niet onder te doen: zij overwon al drie keer kanker. “Ik ben inderdaad een paar keer door het oog van de naald gekropen”, zegt ze. “Blij dat ik er nog ben, ik wil mijn achterkleindochters nog zien opgroeien. Gelukkig wonen ze allemaal niet ver uit de buurt.” Of ze veel op hun overgrootmoeder gelijken? “Tgoh, das moeilijk te zeggen”, overpeinst Marina.

Niet te lang wachten

“Ze zullen allemaal wel hun eigen karaktertje hebben zeker?” Een van de voorwaarden om tot een vijfgeslacht te komen, is trouwens niet te lang wachten.

“In onze familie zijn het inderdaad allemaal jonge mama’s”, knikt Marina. “Zelf zie ik daar niks dan voordelen in: je krijgt dan meer tijd om groot- en overgrootmoeder te zijn. Alleen: met Nieuwjaar laat zich dat natuurlijk wel een beetje voelen in de portemonnee. Er komen steeds meer envelopjes bij…”