Na Sint-Blasius wordt tijdens het tweede weekend van februari Apollonia gevierd in het kleine Haringe. Toen Maria Bogaert nog een winkel uitbaatte, kon ze niet naar de vieringen. Nu ze wel tijd heeft, komt er amper nog volk.
Na Sint-Antonius, Sint-Brigida en Sint-Blasius is de heilige Apollonia de vierde en laatste van de winterheiligen die wordt gevierd. Deze maagd en martelares wordt al eeuwen aanroepen tegen tandpijn. Zoals bij de drie andere winterkermissen in Sint-Jan ter Biezen, Oostvleteren, Beveren-IJzer en Krombeke, was het jaren geleden ook in het orgeldorp over de koppen lopen en dit zeker op de maandag tijdens de noveen. Ook die traditie is echter al meerdere jaren verdwenen. Meestal waren het landbouwers en hun werkvolk die tijd hadden om op maandag te gaan dienen, en er tot in de vroege uurtjes bleven plakken om te feesten.
Bedevaarders
Maria Bogaert (82) uit de Prof. O. Rubbrechtstraat in Roesbrugge heeft, na jarenlang hard werken, tijd om jaarlijks naar de viering van Apollonia te gaan in Haringe. Nu zijn er echter nog amper mensen in de kerk. “Welk weer het vroeger ook was – sneeuw of strenge vorst – op Apolloniamaandag kwam bijna iedereen die kon in de regio naar de viering in de kerk. Er waren zelfs bedevaarders die de volle negen dagen elke dag naar de mis kwamen en dat waren dan zelfs mensen uit Frankrijk en buiten de regio. Toen was er blijkbaar nog geloof in de winterheiligen” mijmert Maria Bogaert, die vaststelt dat er nog amper mensen de tijd hebben om op Apolloniamaandag naar Haringe te komen.
Geen vrije dag
“De kinderen zitten op school en hebben geen vrije dag. Ook de meeste volwassenen moeten gaan werken. Er zijn ook heel wat minder boeren dan jaren geleden. In Frankrijk zal het net zo zijn. Er kwamen vroeger heel veel Fransen naar de viering in Haringe. Voor veel mensen was de maandag toen een dag zonder veel werk. Alleen de zelfstandigen konden toen immers vrijaf nemen wanneer ze wilden. En dat deed mijn man zaliger Emiel Bisschop als voedermarchand en kolenhandelaar ook wel. Omdat ikzelf een winkel had in voedingswaren, was ik open en kon ik dus vroeger nooit naar Apollonia gaan op maandag. En nu ik al jaren gepensioneerd ben en eindelijk tijd heb, doe ik dat wel, maar er zijn amper nog andere mensen. De maandag is eigenlijk een gewone dag geworden. Ik durf zelfs zeggen dat er tijdens de noveen nu zelfs meer mensen in de kerk komen bidden op zondag tijdens de gewone zondagsmis dan op de maandag die erop volgt”, vertelt Maria Bogaert nog.
Bevroren bier
In de gouden tijden werden bij de mensen zelfs heuse kermissen gevierd op de zaterdag en zondag van de noveen, en zeker op Apolloniamaandag. Hele families kwamen toen zelfs samen. “Na de kerkdienst trokken de vrouwen meestal naar huis om het eten klaar te maken, maar soms moesten ze wel uren wachten tot hun mannen naar huis kwamen. Onze jongeren weten bijna niets meer over deze legendarische winterkermissen. Ooit vroor het zo hard dat zelfs het bier in de cafés bevroren was. Niemand zou dat nog kunnen geloven. Maar het was wel zo”, besluit Maria Bogaert. (PC)
