Op donderdag 2 april overleed Maria Van Remortel in het woonzorgcentrum OLV-Gasthuis, waar ze sinds negen jaar verbleef. Ze werd 102. Zij was de weduwe van ereburgemeester Albert Sansen, die in 2017 overleed op 101-jarige leeftijd.
Maria Van Remortel werd geboren in de 11-Novemberstraat in het Antwerpse Merksem op 7 november 1917. Zij volgde er de lagere school en daarna ging ze op kostschool in Brasschaat. Nadien volgde ze nog cursussen naaien en modiste. Na een zorgeloze jeugd brak de oorlog aan.
“Mijn ouders hadden tijdens de Tweede Wereldoorlog twee Belgische officieren logement gegeven. Albert Sansen uit Poperinge was adjudant en kwam elke dag langs om zijn orders te ontvangen van die twee officieren. De vonk tussen Albert en mij sloeg over. Later fietste Albert verschillende keren van Poperinge naar Merksem om mij te zien. Er reden toen immers geen treinen”, vertelde Maria bij haar laatste verjaardagsfeest.
Albasten huwelijk
“We zijn getrouwd op 5 mei 1941. Na de oorlog ben ik Albert gevolgd naar Poperinge. Hij en zijn vader hadden er immers een drukkerij en waren uitgevers van De Poperinghenaar, het latere Wekelijks Nieuws. We kwamen eerst wonen op de Paardenmarkt, bouwden dan in de Veurnestraat en daarna nog eens langs de Ieperseweg. Daarna verhuisden we naar Kortrijk en 28 jaar geleden gingen we ons in de Priesterstraat vestigen. Sinds 25 november 2010 woonden we nu hier, in een zorgflat van het OLV-Gasthuis”, aldus nog Maria Van Remortel toen.
“In 2016 vierden we nog het feit dat we 75 jaar getrouwd waren. We waren het allereerste koppel in de geschiedenis van Poperinge dat zijn albasten huwelijk meemaakte. Maar Albert, die gedurende elf jaar CVP-burgemeester van Poperinge was, overleed op 14 oktober 2017 op 101-jarige leeftijd”, aldus nog Maria Van Remortel.
Nageslacht
Maria had vier kinderen: Claire, Willy, Monique en Luc. Ze had negen kleinkinderen (allen meisjes) en 19 kleinkinderen. Ze hield enorm van uitstapjes. Zo ging ze met haar echtgenoot elk jaar enkele maanden en nog vele weekends naar zee. Ook ging ze vaak mee met haar man naar conferenties voor drukkers, overal in Europa. Met de Rotaryclub van Ieper ging ze zelfs op reis rond de wereld. Bij mooi weer kon je Maria nog steeds terugvinden op het bankje in de binnentuin, waar ze vroeger ook altijd zat met haar echtgenoot. Kort na het overlijden van haar man kwam Maria ten val in het woonzorgcentrum en verbleef ze een goede week in het ziekenhuis.
“Mijn geheim om zo oud te worden? Veel zwijgen en toegeven. En om beurten eens je gedacht mogen zeggen en doen. Wanneer het steeds dezelfde is die gelijk moet krijgen, duurt dat niet lang. En zoveel mogelijk samenzijn met je echtgenoot, zolang dat kan”, besloot Maria toen.
Ten gevolge van de coronamaatregelen was er geen uitvaartdienst. Dit bericht geldt als enige kennisgeving.
(AHP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier