Maria Depoorter wordt op 30 maart 101 jaar: “Gezonde boerenkost eten en veel melk drinken”

Maria Depoorter zag haar eeuwfeest vorig jaar, door de coronapandemie in het water vallen, maar de kranige dame kijkt er dit jaar meer dan ooit naar uit. Ze wordt op 30 maart 101 jaar en geeft meteen ook haar geheim prijs om een lang leven te kunnen leiden: “Gezonde boerenkost eten en veel melk drinken. En als het over melk gaat… de beste melk komt van de koeien van mijn kleindochter Jana, die nu op de boerderij woont waar ikzelf jarenlang heb gewoond”, merkt Maria op.

Je wordt maar één keer in je leven 100 jaar en laat dat dan juist in een periode zijn dat je niemand mag ontvangen en heel weinig mensen mag zien. Maria Depoorter werd op 30 maart van vorig jaar, 100 jaar, maar het geplande feest zat er niet in.

“Ik vond het wel leuk dat heel wat familieleden met de auto naar het Kapelleweidehof kwamen en me daar op veilige afstand van elkaar opwachten. Ik kon hen kort begroeten, want echt mooi weer was het niet. Dit jaar wordt het helemaal anders en we zullen er een mooi feest van maken” zegt Maria.

Mooi huwelijk

Sint-Pieterskapelle en de regio zijn haar hele leven, haar werk- en leefomgeving geweest. Zij werd geboren op 30 maart 1921 op De Bazelare en is nog een van de enige echte ‘Kapellenaren’ die in leven zijn. Zij leerde er ook haar echtgenoot René kennen en van liefde op het eerste gezicht evolueerde het tot een mooi huwelijk dat werd voltrokken in 1947. Het koppel nam hun intrek op de boerderij van de vader van René, Felix Bulcke. Deze laatste was een graag geziene figuur in Sint-Pieterskapelle en schopte het zelfs tot burgemeester van het dorp.

“Niettegenstaande het vele werk vonden we toch nog tijd om te zorgen voor het nageslacht”, zegt Maria. “We kregen vier prachtige kinderen: Nicole, Francine, Martine en Erik. Mijn echtgenoot is spijtig genoeg, in 1997, op 80-jarige leeftijd overleden, maar ik heb ondertussen ook acht kleinkinderen en vijftien achterkleinkinderen en ik zie ze allemaal even graag.”

Familieboerderij

De boerderij waar Maria jarenlang woonde en werkte, het Kapelleweidehof, is een familieaangelegenheid, want sedert 1919 heeft er steeds een Bulcke gewoond. Het begon met Felix Bulcke die na de Eerste Wereldoorlog, de verwoeste hoeve weer opbouwde. De hoeve werd tijdens de oorlog ingenomen en verwoest door de Duitse bezetter. Na Felix kwamen René en Maria op de hoeve wonen en in 1980 zette zoon Eric de traditie verder. Ook hij is nu met pensioen en het Kapelleweidehof wordt nu gerund door de dochter van Eric, Jana Bulcke en haar echtgenoot Guus.

8 september 1944 is een dag om nooit meer te vergeten, want toen werd Sint-Pieters-Kapelle bevrijd

“Ik heb de boerenstiel altijd graag gedaan”, zegt Maria. “Ik hield me vooral bezig met de dieren die we hadden, de varkens en de melkkoeien. Daaruit volgend heb ik ook kilo’s boter gemaakt. Ik heb er altijd een gewoonte van gemaakt, en ik doe dit nog altijd, om vroeg op te staan, maar ook vroeg te gaan slapen, want nachtrust heb je nodig. Het was soms hard werken, want het was toen allemaal nog niet zo modern zoals nu, maar ik heb er geen spijt van hoor. Van werken ga je niet dood.”

Leergierig

Een ding vindt Maria spijtig dat ze in die tijd, als jong meisje, niet de gelegenheid kreeg om te studeren. “Ik had graag gestudeerd, want ik was een leergierig meisje, maar dat was in die tijd geen mode. We moesten gaan werken en dat vind ik nog altijd spijtig”, zegt ze.

Dynamisch als ze was begon ze op haar eigen houtje Frans en Engels te leren door onder meer het lezen van boeken in die taal. Op vandaag leest ze nog heel graag oude boeken. De ogen willen niet zo goed meer mee om de kleine lettertjes te lezen, maar haar leesmachine helpt haar ermee. Maria woont nog altijd in haar huisje, maar kan rekenen op wat hulp. Toch durft ze nog eens zelf haar potje te koken of het eten dat wordt gebracht zelf op te warmen. Tijdens haar verblijf op de hoeve bleef er niet veel vrije tijd om een hobby uit te oefenen, maar eens op pensioen heeft ze haar schade ingehaald. Zo ging ze enkele malen op reis, onder meer naar Lourdes, Oostenrijk en Zwitserland en trok ze graag met de bus naar Oostende om er de nieuwe mode te ontdekken in de kledingwinkels. Tot op haar 85ste reed ze nog geregeld rond in de regio met de fiets en de hele familie loopt rond met mutsen, handschoenen en sjerpen, die gebreid zijn door memé Maria.

Als we naar haar mooiste herinnering vragen, heeft ze onmiddellijk haar antwoord klaar: “Na de donkere oorlogsperiode, tijdens de Tweede Wereldoorlog, was 8 september 1944, een dag om nooit meer te vergeten, want toen werd Sint-Pieters-Kapelle bevrijd”, geeft Maria mee. De hele familie kijkt alvast uit naar het uitgestelde eeuwfeest van deze kranige dame.