Veel mensen kennen Marc als een bekwaam vakman en betrouwbaar aannemer. Maar Marc is misschien nog meer bekend in Roeselare en omstreken als wielerfanaat en wielermecenas. Zijn droom: ooit nog eens van de Rumbeekse wielerpiste tot in Spanje fietsen.
Marc Demeulenaere: “Na de lagere school in Oostnieuwkerke heb ik inderdaad onmiddellijk de afdeling Bouw gevolgd in het VTI van Roeselare. Toen ik daarmee klaar was, had ik graag verder gestudeerd voor bouwkundig tekenaar maar dat lag moeilijk thuis. Ik ben dan onmiddellijk begonnen bij Alheembouw. Als metserdiender, ja (lacht). Dat was vroeger de gewoonte, je begon onderaan de ladder en na verloop van tijd kreeg je je kans als metser.”
Je voelde je goed thuis bij Alheembouw?
“Zeker, stichter Alberic Heemeryck had me graag en ik kreeg veel kansen van hem. Zo wist hij dat het mijn droom was om verder te studeren voor bouwkundig tekenaar en hij zorgde er voor dat ik niet naar de verste werven moest trekken. Ik kon dan van zes uur ’s avonds tot tien uur de lessen bouwkundig tekenen volgen in het SASK. Dat was ongelooflijk interessant: overdag stond ik in de praktijk en ’s avonds leerde ik de theorie.”
Op een bepaald ogenblik was het tijd om op eigen benen te staan?
“Na mijn opleiding tot bouwkundig tekenaar kreeg ik meteen een jobaanbod van een Roeselaars ingenieurskantoor. Ik heb daarover nagedacht maar ik heb een stap verder gezet en beslist dat ik ook kon beginnen met een zelfstandig bouwbedrijf. Mijn vrouw Malvine ging akkoord en we zijn begonnen met een startkapitaal van 1.000 euro, een garage waar mijn materiaal stond en een jeep met aanhangwagen die ook dienst deed als gezinswagen.”
En het lukte want zo veel jaar na datum heb je nog steeds een mooi bedrijf?
“We zijn een viertal jaar geleden verhuisd van de Ardooisesteenweg naar een nieuwe locatie in het Krommebeekpark en van hier sturen we nog steeds onze bouw- en totaalprojecten aan. Ons bedrijf hebben we bewust altijd kleinschalig gehouden. Ik heb nooit grote risico’s genomen en ik heb ook altijd meegewerkt. Ik had het niet in me om te groeien tot een bedrijf met 40-50 medewerkers en de hele dag van de ene naar de andere werfvergadering te hollen. Ik heb het allergrootste respect voor firma’s als Alheembouw die uitgegroeid zijn tot een zeer grote speler maar het zou niet voor mij zijn.”
Ook je zoon Sebastien zit nu mee in de firma?
“Sebastien is in 2014 gestopt met wielrennen en is dan inderdaad in het bedrijf gestapt. Hij heeft een avondopleiding Bouw gevolgd zodat hij eveneens zelfstandig kan zijn en nu werkt hij mee op de werven. Het is een goede werker, hij is de eerste en de laatste op de werf. Hij woont trouwens ook in een appartement boven ons kantoor in het Krommebeekpark.”
Jij blijft natuurlijk ook bekend als de Roeselaarse wielermecenas?
“Dat heeft natuurlijk met het koersverleden van Sebastien te maken. Toen hij tien jaar was, zei hij dat hij niet meer wilde voetballen maar wielrennen. Hij sloot zich aan bij Jonge Renners Roeselare. Na verloop van tijd werd ik sponsor en later zelfs voorzitter. Vijf jaar geleden heb ik de voorzittersfakkel doorgegeven aan Kris Hanne.”
En je zult eeuwig bekend zijn als de man die de Rumbeekse wielerpiste nieuw leven heeft ingeblazen?
“Dat was een impulsieve beslissing en dat heb ik soms wel meer (lacht). Toen ik me engageerde voor dat project heb ik niet echt gerekend als een commerçant. Ik heb er dan misschien mijn slippen niet aan gescheurd maar rijk ben ik er ook niet van geworden. Toch ben ik achteraf tevreden dat ik dat gedurfd heb. In het verhaal van die legendarische piste zijn er drie fases: die van Odiel Defraeye, die van Patrick Sercu en die van Marc Demeulenaere. Ik ben wel nooit wereldkampioen geweest maar ik sta toch op de foto, zoals ze in wielertermen zeggen (lacht).”
Maar jullie nemen ook tijd om te genieten?
“Ja, want opeens kan het gedaan zijn, we zijn ons daar zeer goed van bewust. We maken graag uitstappen met de familie en ik ben zeer graag in ons appartement in Marbella. Het is daar zalig: mooi weer, mooi uitzicht en een mooie streek om te fietsen. Ja, ik ga daar altijd fietsen. En ja, na mijn rit drink ik altijd veel water. Weliswaar met Ricard maar dat is maar een detail (lacht).”
Staat er nog iets op je bucket list?
“Oh ja, er is nog iets dat ik wil afvinken in mijn leven. Ik zou graag met de fiets van de wielerpiste van Rumbeke tot aan mijn appartement in Spanje fietsen voor een goed doel. Dat is 2.000 kilometer en dat is best veel maar ik zal dat proberen. Dat speelt al enkele jaren door mijn hoofd. Een zestal kilo afvallen en een datum prikken eind juni, dit jaar of volgend jaar, en ik ben weg. Malvine zal volgen met een mobilhome en ’s avonds eten we dan een lekker hapje en drink ik een… Ricard.”
Prive
Geboren in Ieper op 3 augustus 1966, opgegroeid in Dikkebus tot zes jaar en dan naar Oostnieuwkerke. Gehuwd met Malvine Vansteelant, een zoon Sebastien. Marc en Malvine wonen in Rumbeke.
Opleiding
Lager onderwijs in Oostnieuwkerke en dan een opleiding Bouw in het VTI Roeselare tot 17 jaar. Van 18 tot 23 jaar werkzaam bij Alheembouw en ‘s avonds gedurende vier jaar een opleiding bouwkundig tekenaar (SASK). Vanaf 23 jaar tot nu zelfstandig bouwbedrijf.
Vrije tijd
Fietsen, reizen, familie, uit eten gaan
(PS)
Rodenbachgesprek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
