Op 14 mei kwamen de brandweermannen van Hooglede en Gits samen voor het pensioenfeest van Marc De Burghgraeve. Veertig jaar is een lange tijd met vele mooie herinneringen. Hij maakte de vele veranderingen en digitalisering van dichtbij mee. We blikken met hem even terug op een lange carrière bij de brandweer.
“Ik ben gestart in januari 1981 als vrijwilliger bij de brandweer. Eerst als stagiar, daarna als korporaal, onderluitenant, luitenant en de laatste 25 jaar als korpssecretaris in opvolging van Norbert Claeys. Ik kan me nog enkele buitengewone leuke momenten herinneren, alsook de vele grote en kleine branden die we geblust hebben.”
“In 1983 kregen we een nieuwe brandweerkazerne wat een echte vooruitgang was. In de loop der jaren was er ook een nieuw oproepsysteem en de PBM’s (persoonlijke beschermingsmiddelen) zijn er ook enorm op vooruit gegaan. Met de komst van de zonevorming Midwest verloopt alles efficiënter. Het dichtstbijzijnde korps rukt eerst uit waardoor er sneller een team ter plaatse is en dat is echt een groot voordeel. Ook de opleiding is verbeterd. Het duurt wat langer voor je brandweerman bent, maar ik ben ervan overtuigd dat de brandweerlui daardoor beter opgeleid zijn”, aldus een enthousiaste Marc.
Het is moeilijk kiezen voor Marc welke brand hem het meest is bijgebleven. Zijn eerste grote interventie was waar dierenspeciaalzaak Spanhove gevestigd is.
Oproepingssysteem voor interventie is een grote vooruitgang
Bedrijven in lichterlaaie
“In die tijd was er daar een verffabriek gevestigd en die is volledig uitgebrand. Ik herinner me zeker ook nog een grote brand daartegenover, bij Valcke. Andere branden zoals bij Garage Borry, Donald Desodt in Sleihage en kartonnage Soenen staan in mijn geheugen gegrift. Mensen kunnen helpen geeft mij enorm veel voldoening. De adrenaline wanneer we een oproep kregen is iets speciaal. Ook de sfeer onder de collega’s is enorm goed, ook nu Gits en Hooglede samenwerken”, aldus Marc.
“Mijn afscheidsfeest werd al twee keer uitgesteld. Oorspronkelijk stond dit gepland op 31 oktober 2020, maar toen lag ik veertien dagen in het ziekenhuis door corona. Daarna werd het nog een keer uitgesteld door de vele coronamaatregelen die het niet toelieten om samen te komen. Ook afgelopen zaterdag was er opnieuw een hindernis. De brandweermannen kregen een oproep en moesten uitrukken waardoor we iets later konden starten.”
Steun van vrouw
“Ik ben mijn collega’s enorm dankbaar voor alle mooie jaren en om er zo’n groots feest van te maken. Mijn vrouw Martine wil ik graag ook nog eens bedanken want zij heeft me al die jaren blijven steunen als vrijwilliger bij de brandweer. Terwijl ik andere mensen probeerde te helpen, zat zij alleen thuis met de kinderen. Mijn kleren lagen altijd netjes klaar voor het geval ik ‘s nachts een oproep kreeg. Ik blik terug op een boeiende en leuke carrière bij de brandweer. (EVG)
