Een eenvoudige valpartij gooide het leven van de 13-jarige Nolann Soenen uit Komen-Waasten compleet overhoop. Waar hij initieel het ziekenhuis mocht verlaten met enkel wat pijnstillers en het advies twee maanden stil te liggen, zit hij maanden later gekluisterd aan een rolstoel. Via een facebookpagina probeert Nolanns moeder te vermijden dat de tiener wegzakt in een depressie.
“We waren op school aan het sporten en ik liep onoplettend tegen een ander kindje aan. Eigenlijk was het niet eens zo heel erg, die valpartij!” Nolann kan zich het voorval herinneren alsof het gisteren was.
“Juni 2017 moet het zijn geweest. Hoewel ik pijn had, klauterde ik opnieuw recht en de leerkracht stelde voor om toch even snel naar de dokter te gaan, kwestie van in regel te zijn met de verzekeringen. Toen hebben ze foto’s genomen in het ziekenhuis en is de rollercoaster begonnen.”
Verschoven staartbeentje
Na controle door specialisten bleek dat het staartbeentje van Nolann, door de val, niet alleen was gebroken maar zich ook had verplaatst. “De dokter adviseerde hem om twee maanden neer te liggen, in combinatie met pijnstillers. Zo ging het staartbeentje zich opnieuw herstellen zonder ingreep. Nolann was nog jong, dus het ging zichzelf uiteindelijk oplossen.”
Fanny Leroy (39) merkte echter al snel dat het herstel helemaal niet liep zoals gepland. “In september 2017 hadden we nog een laatste controle, voor de terugkeer naar school”, zucht ze.
Geen zorgen maken
“Nolann had wel pijn maar met pijnstillers kon dit verholpen worden. Volgens de specialist hoefden we ons helemaal geen zorgen te maken. Het staartbeentje was nog niet hersteld maar paniek was niet nodig. Hij mocht zelfs opnieuw gaan sporten.”
“Het ging een lange tijd erg goed tot in 2020 de pijn terugkeerde, erger dan voorheen. Een controle bij de specialist toonde aan dat het staartbeentje nog altijd niet was genezen noch op zijn plaats zat. Volgens de diagnose was dat te wijten aan de groei van Nolann en hoefden we ons nog steeds geen zorgen te maken.”
Experimentele operatie
“En toen kregen we dat ene telefoontje …” In september 2020 zakt Nolann opnieuw in elkaar maar raakt hij niet meer recht. “Hij voelde zijn benen niet meer, en kon niet meer zitten of staan! Op de spoedafdeling van het ziekenhuis kregen we een nieuwe specialist, die meteen de ernst van de situatie zag.”
Fanny zucht wanneer ze de lijdensweg van haar zoon beschrijft. “Een genezing staat verder af dan ooit en enkel een experimentele operatie kan hem nog redden. Helaas is hij hiervoor nog te jong en moeten we afwachten.
Ondertussen kan hij niet langer dan enkele minuten blijven staan en is hij vastgekluisterd aan een rolstoel. Nolann was een jongen die veel buiten speelde en een fervente scout. Nu zit hij hele dagen binnen en kan hij ook niet meer naar school. We zagen hem wegglijden in een depressie en besloten te reageren.”
Kaartjes sturen
Met een eigen facebookpagina proberen de ouders niet alleen de aandoening van Nolann onder de aandacht te brengen.
“We roepen ook iedereen op om kaartjes te sturen of via Facebook met hem te praten. Op die manier houden we hem weg van donkere gedachten en tonen we hem dat de mensen met hem zijn begaan.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
