Madeleine Vandermeersch viert in Rumbeke haar 103de verjaardag

Madeleine Vandermeersch is 103 jaar maar nog steeds kwiek.© Stefaan Beel
Madeleine Vandermeersch is 103 jaar maar nog steeds kwiek.© Stefaan Beel
Redactie KW

Madeleine Vandermeersch mocht op 14 mei haar 103de verjaardag vieren in Rumbeke. Ze werd op 14 mei 1918 geboren in het Franse dorpje Glénouze en heeft er nog vele vrienden wonen.

“Mijn ouders, Cyriel Vandermeersch en Simonne Desimpelaere, woonden in de frontstreek van den Grooten Oorlog op het gehucht De Koekoek tussen Beitem en Moorslede en zijn in 1914 voor het oorlogsgeweld gevlucht. Ze vonden in de Loirestreek een voorlopige thuis”, vertelt Madeleine.

“In mei 1919 keerden ze terug. In het totaal werden er in ons gezin 19 kinderen geboren, waarvan er elf overleefden. Een echt kroostrijk gezin, zoals dat op vandaag niet meer denkbaar en doenbaar is”, glimlacht Madeleine. Ik was de vijftiende in de lange rij.”

‘Dienen’ bij families

“In 1927 vertrok mijn oudste zus Marie naar Ontario (provincie in Canada). Er zouden nog twee zussen en één broer dezelfde kant opgaan. Zelf ben ik een achttal keer naar Canada op familiebezoek geweest. Toen zij naar België op bezoek kwamen, logeerden ze steevast bij mij. Paula, de langst levende van al mijn broers en zussen, is in 1997 overleden. Ik ben dus al iets meer dan 23 jaar de enige overblijver van die grote bende, ik weet echt niet hoe dat komt, maar ben uiteraard erg dankbaar.”

“Ik ben op 14-jarige leeftijd, zoals dat bij veel arbeidersgezinnen gebruikelijk was, gaan ‘dienen’ bij welgestelde families” mijmert Madeleine. Telkens ik vertrok, zei mijn moeder dat ik vlijtig en beleefd moest zijn, zodat ik naast kost en inwoon wat centjes mee naar huis kon nemen.”

Prins op witte paard

Cupido begon zijn pijltjes af te schieten en Albert Herman, ook van Beitem, werd de prins op het witte paard. Trouwen kon nog niet want Albert moest nog het Vaderland dienen: eerst als soldaat in de mobilisatieperiode, daarna aan de frontlijn in WO II en nadien nog acht maanden in krijgsgevangenschap in Oost-Pruisen (nu Polen). Het was voor iedereen bang afwachten of Albert ooit levend en wel zou terugkeren, maar eind goed al goed.

“We trouwden in juni 1945, we woonden eerst in bij mijn schoonouders. In 1946 werd ons eerste kind Marie-Claire geboren, toen woonden we in de Heropbouwstraat” vertelt Madeleine. Als je ze bezig hoort, hebben de jaren duidelijk geen vat op deze kranige en kwieke dame.

Handen vol met ménage

“Na de geboorte van Marie-Claire werd ik onthaalmoeder. Armand Vermeulen was het eerste kind waar ik voor zorgde, zijn moeder was in het kraambed overleden. Armand, ondertussen 73 jaar, komt nog regelmatig op bezoek of belt me en dat waardeer ik enorm.”

“Ik had de handen vol met de ménage en met mijn inwonende moeder en ik ben met pijn in het hart als onthaalmoeder gestopt. Mijn man Albert heeft in 1957 eigenhandig een nieuwe woning in de Groene Herderstraat gebouwd, waar we meer dan 50 jaar hebben gewoond en de kinderen, Marie-Claire, Marie-Jeanne, Jean-Pierre en Marie-Christine één voor één het nest verlieten.”

Op enkele kleine mankementen na verkeert ons moeder nog steeds in goede gezondheid – dochter Marie-Jeanne

“Ons vader stierf in 2002 op 85-jarige leeftijd en moeder bleef tot 2011 alleen wonen”, vertelt dochter Marie-Jeanne verder. Op 93-jarige leeftijd verhuisde Madeleine naar het woon-zorgcentrum De Hovenier om te genieten van haar oude dag.

“Op enkele kleine mankementen na verkeert ons moeder nog steeds in goede gezondheid. Ze is helder van geest, is nog mobiel, praat honderduit en haar geheugen is meer dan intact. Ze is heel dankbaar dat haar gezondheid zo goed meezit. Op die manier is het fijn om 103 jaar te worden”, lacht Marie-Jeanne.

19 achterkleinkinderen

Madeleine is naast moeder van vier kinderen, ook grootmoeder van negen kleinkinderen en overgrootmoeder van 19 achterkleinkinderen. Het oudste kleinkind is 53 jaar en het jongste achterkleinkind is vier jaar.

“Op haar verjaardag was er voor Madeleine en haar dichte familie een koffietafel in De Hovenier voorzien om haar verjaardag te vieren. Door de coronamaatregelen moesten we het spijtig genoeg nog beperkt houden”, besluit Cindy Dekein, directeur van De Hovenier met een dikke proficiat voor Madeleine! (AD)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier