Topscorer bij Kortrijk Sport in tweede klasse, verzorger bij de iconische Mars-Flandria-wielerploeg van Briek Schotte en medeplichtig aan de ontvoering van de Meense burgemeester. Luc Maddens (83) is van geen kleintje vervaard en kan terugblikken op een rijkgevuld leven.
Na een carrière van 57 jaar zette de kinesitherapeut uit de Bruggestraat pas een dik jaar geleden zijn praktijk stop om te genieten van een rustig pensioen. Maar stilzitten is niet echt aan hem besteed, na een leven dat altijd in het teken van de sport gestaan heeft. “Altijd bewegen!” raadt hij me aan. “Elke ochtend wandel ik op de loopband en ik fiets dagelijks 30 à 40 km met mijn elektrische fiets. Ik ga ook nog altijd graag naar het Guldensporenstadion om er mijn favoriete ploeg KV Kortrijk aan het werk te zien.”
Die clubliefde stamt uit zijn verleden als voetballer en trainer. “Ik voetbalde bij SK Geluwe toen ik, ergens begin de jaren 60, voor een bedrag van 100.000 frank naar tweedeklasser Kortrijk Sport getransfereerd werd. Onder trainer Freddy Chaves maakte ik 19 doelpunten in 18 matchen, maar een zware knieblessure maakte een vroegtijdig einde aan mijn Kortrijks seizoen. Later was ik nog één seizoen hoofdtrainer bij Kortrijk Sport en bij de nieuwe fusieploeg KV Kortrijk was ik de hulptrainer van Andre Van Maldeghem.”
topcoureurs
Jarenlang masseerde Luc Maddens de benen van menig wielrenner. Als verzorger ging hij twee jaar mee naar de Ronde van Frankrijk. “Dat was in 1970 en 1971 met de Mars Flandria-wielerploeg van ploegleider Briek Schotte. Ik was toen de allereerste officieel gediplomeerde verzorger in de Tour de France en kreeg 1.000 frank per dag. Ik masseerde de benen van renners als Roger en Eric De Vlaeminck, Joop Zoetemelk, Eric Leman, … Een praatje maken met Eddy Merckx, Raymond Poulidor, Tourbazen Félix Lévitan en Jacques Godet: het kon toen allemaal.”
Na zijn voetbalcarrière tenniste Luc in Wimbledon Menen en speelde hij minivoetbal in Kortrijk. “Ik was ook stichter en voorzitter van de wielerprofploeg Hoop Doet Leven, was bestuurslid van volleybalclub Sialko en na de fusie was ik voorzitter van het jeugdvolleybal. Ik volg de koers nog altijd en ben elk jaar op de receptie van Gent-Wevelgem.”
Ontvoering
Tot slot pakt Luc Maddens nog uit met een straf verhaal uit zijn studententijd. “In 1962 was ik praeses van Moeder Meense. Om wat publiciteit te maken voor onze Salamanderfeesten, bedachten we een stunt. Na afloop van de gemeenteraad sleurden we toenmalig burgemeester René Gombert een auto in en ontvoerden hem. Hij wist vooraf van onze plannen en speelde het spel mee, maar verder was niemand anders op de hoogte. Toen ik ’s ochtends thuiskwam, stond de politie me op te wachten. Toen werd daar eens goed mee gelachen, maar ik denk dat zoiets nu ondenkbaar zou zijn. Het was alleszins een geslaagde publiciteitsstunt, want alle kranten schreven erover.”
(CB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
