In Oostende kennen ze Louis Van Belleghem van kledingzaak Coventry, die hij openhield van 1993 tot 2016. In 2014 vernieuwde hij de zaak en verhuisde hij naar de Ensorgalerij, maar dat werd geen succes en na twee jaar sloot hij de zaak. Op zijn 55ste moest hij na jaren als zelfstandige opnieuw werk zoeken, maar dat bleek achteraf gezien een zegen. De Bredenaar ontdekte zijn passie voor de horeca en trok afgelopen zomer goedgemutst door Bredene met het verse ijs van Tearoom Mdue. Nu helpt hij als vrijwilliger in een rusthuis.
Louis Van Belleghem was jarenlang bekend in Oostende door zijn zaak in de Alfons Pieterslaan. “Toen ik 17 jaar was, begon ik mee te werken in de winkel van mijn ouders. Dat moest zo. Ik wilde als kind koksschool doen, maar ik mocht niet. Ik heb uiteindelijk altijd graag in de winkel gestaan”, blikt Louis terug. In 2018 stopte het verhaal. “Op 55 jaar moest ik opnieuw een job gaan zoeken. Ik heb een paar sollicitaties gedaan en dan krijg je altijd het antwoord dat je niet beantwoordt aan het profiel. Als je tussen de regels leest, weet je dat je te oud bent. Ik ben ook altijd zelfstandig geweest, dus ze denken soms dat je op je lauweren komt rusten. Met mij is het gelukkig altijd goed gekomen. Ik ben in oktober gestopt en de eerste week van november was ik al aan het werk. Mijn jobs zijn er wel altijd gekomen door connecties.”
Begrafenissector
Hij heeft de voorbije twee jaar verschillende jobs gedaan. “Ik heb eerst drie weken een winkel in Antwerpen opengehouden. Dat was een openbaring, elke dag drie uur op de trein. Op 1 december ben ik dan in de begrafenissector aan de slag gegaan. Een leuke ervaring, al vond ik moeilijk mijn plaats binnen die grote structuur. Mijn contract werd niet verlengd en dan ben ik onmiddellijk gestart in bistro Kruidenmolen in De Haan. Dat was mijn eerste stap in de horeca. Ik kende de uitbaters al lang en ze zochten iemand voor het seizoen. Ik vond dat super en daar heb ik gevoeld dat horeca mijn ding was. Het werk was leuk en het contact met de klanten was goed. Daarna kon ik bij de bekende slagerij Dierendonck aan de slag als conceptmanager. Ik draaide eerst mee in de beenhouwerij om de knepen van het vak te leren. In januari begon ik op de hoofdzetel in Veurne om me bezig te houden met de eigenlijke job.”
In maart werd de wereld echter overgenomen door corona en dat had ook voor de Bredenaar effect. “Die vrijdag werden we meteen op technische werkloosheid gezet. Dat was nog geen probleem, maar daarna werd die periode verlengd. Bij Dierendonck werd beslist om de geplande uitbreiding on hold te zetten en mijn functie werd dus overbodig. Begrijpelijk natuurlijk”, vertelt Louis.
Ijsjes verkopen
Dezelfde dag nog kwamen Glenn en Haike van Tearoom Mdue een liter ijs leveren. “Ik zei al lachend: ‘ als je deze zomer volk nodig hebt, ik zit toch thuis .’ Twee dagen later kwamen ze naar hier om eens te babbelen. Ze zochten iemand om hun vers ijs te verkopen in de ijskar en ze zagen in mij het type dat ze nodig hadden.” Het bleek een ideale match. “Ik heb mij deze zomer echt geamuseerd. Dat is een hele mooie job. Ik heb me geen dag verveeld. Er komen heel wat verschillende mensen bij je langs en ik heb alle hoeken en kanten van Bredene leren kennen. De diversiteit van mensen die je ontmoet, is interessant en iedereen ziet je graag komen. Ik kreeg ook veel vrijheid van Glenn en Haike. Ik mocht mijn werk doen zoals ik het wou. Ik wil dit met veel plezier opnieuw doen.”
Het is een enorme verrijking om eens iets volledig anders te doen
Er zijn veel mensen die na hun 50ste opnieuw werk moeten zoeken. Louis heeft enkele tips. “Ik heb altijd duidelijk laten verstaan dat ik nog niet klaar was om thuis te zitten en dat ik wilde werken. Dat heeft me geholpen. Als je openstaat voor iets anders, dan komt het wel. Ik heb ook het geluk gehad dat er telkens een nieuwe kans opdook als ik slecht nieuws kreeg.” Hij is blij met de nieuwe kansen die hij kreeg. “Wat veel mensen doen in hun jonge jaren, doe ik nu op het einde van mijn carrière. Ik kan het alleen maar aanraden. Het is een enorme verrijking om eens iets volledig anders te doen en opnieuw te beginnen in wat je graag doet.”
Helpen in rusthuis
Sinds de sluiting van de horeca leerde de voormalige ondernemer ook de zorgsector kennen. “Ik werk nu als vrijwilliger in een woon-zorgcentrum en heb daar mijn plezier in gevonden. Ik wist dat er niet snel iets op de agenda zou komen te staan en ik had dat nog nooit gedaan. Vanaf de eerste dag voelde ik dat ik het plezant vond en ik stelde me kandidaat om de volledige maand te helpen bij het opdienen van het eten, ofwel ‘s middag of ‘s avonds. Ook dat heeft me deugd gedaan. De mensen die er werken, appreciëren echt dat je enkele taken overneemt en de bewoners zijn blij dat er iemand is die net iets meer tijd heeft. Het is goed om je elke dag even nuttig te voelen. Je hebt een reden om op te staan: je moet ergens zijn.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
